Czeczenia
| Islamska Republika Czeczenii | |
|---|---|
 | |
| Jedynie słuszna flaga wolnej Czeczenii | |
| Stolica | Groźny |
| Prezydent | Władimir Putin z pomocą Ramzana Kadyrowa |
| Język urzędowy | |
| Ustrój | wahabizm |
| Religia | jedyna prawdziwa |
| Waluta | organy poległych na wojnie |
Czeczenia, Republika Czeczeńska (częściej nazywana Noxçiyçö) – republika autonomiczna wchodząca w skład Rosji, próbująca się wyrwać z jej okrutnych szponów już od ponad 300 lat, a szczególnie od czasów rozpadu Imperium Jedynie Słusznego Ustroju. Dzięki staraniom walczących tam rebeliantów z obu stron[1] Czeczenia uzyskała zaszczytny tytuł najsłabszej gospodarki w rejonie i najgorszego miejsca do życia w Rosji[2].
Historia
Po upadku ZSRR
Po upadku Wielkiego Imperium Radzieckiego Czeczenia, na spółkę z Tatarstanem, jako jedyne republiki składowe nie podpisały układu o współpracy z nowo narodzonym państwem rosyjskim i zaczęły domagać się prawdziwej niepodległości wzorem Gruzinów i Uzbeków. Co prawda Tatarstan po pewnym czasie ulitował się nad rozgoryczonym dzieckiem i dał sobie spokój, ale Czeczenia pozostała nieugięta i, całkowicie osamotniona, postanowiła pokojowo osiągnąć swoje polityczne cele.
I wojna czeczeńska
Sprawujący ówcześnie władzę w Czeczenii Dżochar Dudajew nawiązał sojusz z talibami afgańskimi i korzystając z ich zdolności prekognicji przewidział przybycie Rosjan zmęczonych terrorystami wysadzającymi się w tramwajach i przedszkolach. W końcu postawił swój lud do walki. Allah akhbar! Podczas wojny dochodziło do najróżniejszych absurdów – Rosjanie zaczęli bombardować samych siebie, nawracać się na islam lub uciekać do sąsiedniej Inguszetii. W końcu na prędko podpisano jakieś porozumienie między dwoma stronami, gwarantujące pokój, szeroką autonomię dla Czeczenów i inne głupoty.
II wojna czeczeńska
Po chwili spokoju Czeczeni znowu zaczęli wrzucać niespodzianki do mieszkań w Moskwie, co doprowadziło do kolejnej, jeszcze gorszej wojny. I znowu trzeba było masowo importować fanatyków z Bliskiego Wschodu, którzy sami mieli już dość. W pewnym momencie Czeczenia ostatecznie poddała się, co oficjalnie miało zakończyć wojny czeczeńsko-rosyjskie, ale za to spowodowało rozłam u samych Czeczenów, którzy obecnie prowadzą wojnę o ponowne rozpętanie wojny. W międzyczasie Kadyrow pomaga Putinowi zabijać niewinnych Ukraińców i doprowadzić resztę Rosji do poziomu swojej ukochanej ojczyzny.
Gospodarka
.jpg)
Obie wojny doprowadziły do całkowitego wyniszczenia gospodarki, która zdaniem niektórych ekspertów dosłownie przestała istnieć. Podobno Czeczenia cofnęła się w rozwoju do czasów jeszcze sprzed rewolucji neolitycznej. Nieliczni mieszkańcy prowadzą rolnictwo żarowo-odłogowe niszcząc kaukaską przyrodę, pozostali polują na dziką zwierzynę[3] rzucając w nią patykami, a następnie smażą na rozgrzanych dachach meczetów. Pozostałości po broni i czołgach są przetapiane na figurki zwierzątek i groty włóczni.
Zgodnie z danymi na rok 2023 struktura zatrudnienia przedstawia się następująco:
- rolnictwo: 1,2%
- przemysł: -59,8%
- usługi: -127,001%
- przestępstwo: 109,9%
Ponieważ dane pochodzą z jedynie słusznej strony rządowej Czeczenii nieaktualizowanej od 1991 roku, mogą być one zawyżone i nieaktualne.
Demografia
Od czasów wybuchu I wojny czeczeńskiej liczba ludności kraju zmalała o około 3,9 miliona[4]. Stanowi to niewątpliwy sukces w walce z przeludnieniem, tak wielki, że do 2048 roku populacja Czeczenii może spaść do zaledwie czterech islamskich fundamentalistów i półtora Turka. Obecnie mieszkające tam grupy etniczne to:
- Czeczeni: 77%
- Afgańczycy: 13%
- Rosjanie: 5%
- Murzyni (w tym Polacy): 1%
- Pakistańczycy: 1%
- Czesi: 1%
- Rumuni: 0,5%
- Amerykanie: 0,5%
- Argentyńczycy (w tym Niemcy): 0,5%
- Bangladeszczycy: 0,5%
Dominującym wyznaniem jest islam sunnicki wahabizm (96%), pozostali mieszkańcy wyznają głównie buddyzm i judaizm, mieszka też tam jeden ateista[5].
Kultura
Wojny w Czeczenii posłużyły jako temat wielu filmów dokumentalnych i religijnych, dlatego też region ten bywa często nazywany Hollywoodem Nollywoodem Rosji, bogatym w naturalnie występujące efekty specjalne, co stanowi rzadkość we współczesnym świecie. Same wojny stały się pewnego rodzaju maskotką Czeczenii, na bazarach można kupić różne związane z nią pamiątki takie jak pantofle, kubki czy nadmuchiwane rękawki na basen.
W 2008 roku, w groźnej stolicy tego państwa[6] otworzono meczet o pięknej nazwie Serce Czeczenii, największy w całej Rosji. Jako że na ceremonii jego otwarcia obecni byli zarówno Kadyrow jak i Putin stał się on symbolem wywalczonej po latach przyjaźni miłości rosyjsko-czeczeńskiej.
