Język potoczny

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Język potoczny – język mieszkańców potoku. Bardzo rozpowszechniony wśród ludzi. Charakteryzuje się występowaniem partykuł se i weź. Stosuje się go do wielokrotnego wydłużania tekstów mówionych, rzadziej pisanych ze względu na nieuznawanie tych wyrażeń przez Radę Języka Polskiego.

Język potoczny (inaczej potoczański) jest dość rzadkim sposobem powstawania i rozpowszechniania się Bełkotu. Artykuły napisane w języku potocznym na Nonsensopedii są natychmiast kierowane do skasowania[1].

Koniugacja

Rozmówki polsko–potoczańskie

  • CześćWitaj se.
  • Dzień dobryJaki se ten dzień normalnie jest dobry.
  • Niech będzie pochwalony Jezus ChrystusWeź se Jezu bądź pochwalony.
  • Nazywam się ...Se mnie nazywają o tak: ...
  • Jak masz na imię?Weź mi se powiedz, jak se się nazywasz?
  • ProszęSe normalnie cię proszę.
  • DziękujęSe normalnie ci dziękuję, człowieku.
  • PrzepraszamSe cię normalnie przepraszam.
  • Nic się nie stałoSe nic się normalnie człowieku nie stało, nie?
  • O, k...Ale se normalnie fajna prostytutka lezie, weź popatrz.

Przypisy

  1. Skasowanie w jęz. potocznym oznacza potoczańską wersję Nonsensopedii, czyli EK, (w niektórych dialektach SdU).

Szablon:Stubjez