Język potoczny

Język potoczny – język mieszkańców potoku. Bardzo rozpowszechniony wśród ludzi. Charakteryzuje się występowaniem partykuł se i weź. Stosuje się go do wielokrotnego wydłużania tekstów mówionych, rzadziej pisanych ze względu na nieuznawanie tych wyrażeń przez Radę Języka Polskiego.

Język potoczny (inaczej potoczański) jest dość rzadkim sposobem powstawania i rozpowszechniania się Bełkotu. Artykuły napisane w języku potocznym na Nonsensopedii są natychmiast kierowane do skasowania.

Koniugacja

Język potoczny charakteryzuje się także nieregularną odmiamą czasownika posiłkowego iść w rodzaju męskim czasu przeszłego.

1. Ja szłem. My szłeśmy.
2. Ty szłeś. Wy szłeście.
3. On szet. Oni szlajali się.

Rozmówki polsko–potoczańskie

• Cześć – Witaj se.
• Dzień dobry – Jaki se ten dzień normalnie jest dobry.
• Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus – Weź se Jezu bądź pochwalony.
• Nazywam się ... – Se mnie nazywają o tak: ...
• Jak masz na imię? – Weź mi se powiedz, jak se się nazywasz?
• Proszę – Se normalnie cię proszę.
• Dziękuję – Se normalnie ci dziękuję, człowieku.
• Przepraszam – Se cię normalnie przepraszam.
• Nic się nie stało – Se nic się normalnie człowieku nie stało, nie?
• O, k – Ale se normalnie fajna prostytutka lezie, weź popatrz.
• Uderzył go dłonią. - Wziął se normalnie człowieka z liścia trzasnął.