Rosyjska ruletka (teleturniej): Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znacznik: edytor źródłowy |
Grzeeesiek (dyskusja • edycje) M |
||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 8 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| ⚫ | |||
[[Plik:Russian Roulette Game Show USA Drop Montage 1|thumb|200[x|Nie jest to wprawdzie polska wersja, ale wciąż nas ciekawi, gdzie oni lądują...]] |
|||
| ⚫ | |||
{{cytat|Może Pani zrobić rundkę zwycięzcy, tylko uwaga na otwarte!|Krzysiu do zawodniczki, która wygrała główną nagrodę}} |
{{cytat|Może Pani zrobić rundkę zwycięzcy, tylko uwaga na otwarte!|Krzysiu do zawodniczki, która wygrała główną nagrodę}} |
||
'''Rosyjska ruletka''' (ur. [[2002]], zm. [[2004]]) – powstały na bazie amerykańskiego szołu pod tym samym tytułem [[teleturniej]] [[polsat]]owski, powodujący podczas oglądania bardzo częste skoki [[Adrenalina|adrenaliny]], a w skrajnych przypadkach [[zawał serca]]. Główną nagrodą w teleturnieju było 100 tysięcy polskich złotych. Dość ważną postacią był prowadzący, tzw. „szef” – na początku Henryk Talar, którego szybko zastąpił [[Krzysztof Ibisz]]. To nietypowy teleturniej, ponieważ gracze zapadali się pod ziemię – dosłownie. |
|||
== |
== Ciekawostki == |
||
| ⚫ | |||
Na środku studia jest ustawiona scena w kształcie bębna od sześciostrzałowego [[kolt]]a<ref>Zamiast naboi ustawione są tam zapadnie</ref>. Na scenie staje 5 zawodników plus "szef ruletki". Każdy zajmuje miejsce na zapadni<ref>Oprócz "szefa"</ref>, tuż przed [[Jednoręki bandyta|jednorękim bandytą]]. Jeden z zawodników czytał pytanie z monitora bandyty, a następnie wyznaczał przeciwnika do odpowiedzi. Ten z kolei czytał odpowiedzi i musiał podać poprawną w ciągu 20-30 sekund. Jeżeli odpowiedział poprawnie, dostawał kasę i przywilej wyznaczenia pytanego, jeżeli nie, oddawał kasę pytającemu i ciągnął za "spust" uruchamiający pędzące czerwone kółka. Jeżeli kółko to padło na jego pole, ten spadał pod scenę <s>i umierał</s>. W przypadku wyczerpania puli pytań za "spust" ciągnął "szef" lub gracz z najwyższym stanem konta<ref>W końcu ktoś musi odlecieć</ref>. |
|||
| ⚫ | |||
===Rundy eliminacyjne=== |
|||
| ⚫ | |||
*{{t|Runda 1}} 1 puste pole, 8 pytań, 2 możliwe warianty, 300 zł za dobrą odpowiedź. |
|||
*{{t|Runda 2}} 2 puste pola, 7 pytań, 3 możliwe warianty, 600 zł za dobrą odpowiedź. |
|||
*{{t|Runda 3}} 3 puste pola, 6 pytań, 4 możliwe warianty, 1000 zł za dobrą odpowiedź. |
|||
*{{t|Runda 4}} 4 puste pola, 5 pytań, 5 możliwych wariantów, 1500 zł za dobrą odpowiedź. |
|||
===Finał I edycji=== |
|||
Finał rozpoczynał się od losowania "aktywnych zapadni"<ref>Oczywiście nie wiadomo, które zostały wylosowane, bo wszystkie podświetliły się na czerwono</ref>, następnie było czytane pytanie, ale już bez odpowiedzi. Było tylko 15 sekund na odpowiedź. W razie braku odpowiedzi otwierały się wylosowane zapadnie<ref>Zawodnik mógł się tylko modlić, żeby na niego nie trafiło</ref>. Jeżeli stanął na bezpiecznej strefie, losował potem nowe i grał dalej. W przeciwnym razie spadał wraz z kasą, którą zarobił w rundach eliminacyjnych. |
|||
*{{t|Pytanie 1}} 3 pola puste, 5000 zł. |
|||
*{{t|Pytanie 2}} 4 pola puste, 25000 zł. |
|||
*{{t|Pytanie 3}} 5 pól pustych, 100000 zł. |
|||
===Finał II edycji=== |
|||
Tym razem zawodnik musiał przejść 3 etapy. Podczas każdego etapu należało odpowiedzieć poprawnie na 10 pytań<ref>Z [[Nieskończoność|nieskończoności]]</ref> w ciągu 60 sekund. Wpaść do dziury można było tylko pod warunkiem upłynięcia czasu wskutek ociągania się z odpowiedzią. |
|||
*{{t|Etap 1}} 5000 zł. |
|||
*{{t|Etap 2}} 25000 zł. |
|||
*{{t|Etap 3}} 100000 zł. |
|||
== Zobacz też == |
|||
=="Bossowie ruletki"== |
|||
* [[Awantura o kasę]] |
|||
<gallery> |
|||
* [[Gra w ciemno]] |
|||
Plik:Talar z nabojem.png|[[Henryk Talar]] |
|||
* [[Najsłabsze ogniwo]] |
|||
Plik:Krzysztof Ibisz Summer Rythm Festival Płock 2007.jpg|[[Krzysztof Ibisz]] |
|||
</gallery> |
|||
{{stub|media}} |
|||
==Ciekawostki== |
|||
*W oryginalnej wersji startuje 4 zawodników, a ilość pustych pól zwiększa się z każdym pytaniem. |
|||
| ⚫ | |||
*W I edycji zawodników podpinano pod mierniki tętna, a pomiary pokazywano na ekranie [[telewizor]]a. |
|||
| ⚫ | |||
*Większość widzów tego programu w dalszym ciągu nie wie, co się stało z zawodnikami, którzy powpadali do dziur<ref>Choć Ibisz wymyślał różne historyjki</ref>. |
|||
*W I edycji ludzie wpadali od razu po zatrzymaniu się czerwonego koła na ich polu. W drugiej było to poprzedzone pogawędką Ibisza z ciućmokiem, na którego padło. |
|||
*W jednym z odcinków w finale było przygotowane tak długie pierwsze pytanie<ref>Był to fragment jakiegoś wiersza</ref>, że zanim zostało przeczytane, uczestniczce skończył się czas i przegrała. Po wszystkim oczywiście wszystko odkręcono - finalistka po przerwie reklamowej wróciła na swoje miejsce i finał ponownie się rozpoczął, ale już z krótszymi pytaniami. |
|||
| ⚫ | |||
{{Przypisy}} |
|||
{{Polsat}} |
{{Polsat}} |
||
{{Teleturnieje}} |
{{Teleturnieje}} |
||
[[Kategoria:Polskie teleturnieje]] |
[[Kategoria:Polskie teleturnieje]] |
||
Aktualna wersja na dzień 20:04, 27 lip 2020
Kiedy nadejdzie twój czas…
- Henryk Talar podkręcający atmosferę teleturnieju
Może Pani zrobić rundkę zwycięzcy, tylko uwaga na otwarte!
- Krzysiu do zawodniczki, która wygrała główną nagrodę
Rosyjska ruletka (ur. 2002, zm. 2004) – powstały na bazie amerykańskiego szołu pod tym samym tytułem teleturniej polsatowski, powodujący podczas oglądania bardzo częste skoki adrenaliny, a w skrajnych przypadkach zawał serca. Główną nagrodą w teleturnieju było 100 tysięcy polskich złotych. Dość ważną postacią był prowadzący, tzw. „szef” – na początku Henryk Talar, którego szybko zastąpił Krzysztof Ibisz. To nietypowy teleturniej, ponieważ gracze zapadali się pod ziemię – dosłownie.
Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]
- Teleturniej ten zyskał sławę w Polsce dzięki perfekcyjnej grze aktorskiej pana Henryka. Po zastąpieniu go przez Ibisza wszystko poszło w drobny mak.
- Powstała również parodia tegoż teleturnieju o nazwie „Rosyjska muszla”. Wystąpił w niej Ferdek Kiepski, jednak przegrał i został spłukany.
- Ktoś porywa ludzi w tunelach, bo w jednym z odcinków Krzysiu przekazał, że operator tuneli zakochał się w jednej z zawodniczek. Nie wiadomo, co z dziewczyną się stało.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny mediów i prasy. Jeśli podoba ci się Monika Olejnik – rozbuduj go.
