Język turecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znacznik: edytor wizualny
 
(Nie pokazano 58 wersji utworzonych przez 39 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Język turecki''' (Türkçe paştet) to język z rodziny języków teoretycznie-niepraktycznych, a za razem praktycznie-nieteoretycznych, co w praktyce oznacze, że jego teria gramatyczna jest niepraktyczna.
'''Język turecki''' (Türkçe[[Pasztet|paştet]]) język z rodziny języków teoretycznie-niepraktycznych, a zarazem praktycznie-nieteoretycznych, co w praktyce oznacza, że jego teoria gramatyczna jest niepraktyczna.


Językiem tym posługuje się 9,5 mln. ludzi i dzieci w [[Turcja|Turcji]].
Językiem tym posługuje się 83 mln ludzi oraz kobiet i dzieci w [[Turcja|Turcji]] oraz [[Niemcy|Niemczech]].


Nauka j. tureckiego jest znacznie łatwiejsza dla znających [[Język niemiecki|niemiecki]], gdyż Niemcy i Turcja związane są pewnego rodzaju unią gospodarczą i językową. Jej powstanie wymusił fakt, że Turcy wyjeżdżają do Niemiec do pracy, a Niemcy do Turcji na wakacje.
Nauka języka tureckiego jest znacznie łatwiejsza dla znających [[Język niemiecki|niemiecki]], gdyż Niemcy i Turcja związane są pewnego rodzaju unią gospodarczą i językową. Jej powstanie wymusił fakt, że Turcy wyjeżdżają do Niemiec do pracy, a Niemcy do Turcji na wakacje.


Język ten charakteryzuje się przynależnością do języków glutowych. Oznacza to tyle, że każdy wyraz (glut) dołącza się do innego i tak cały czas, aż powstanie logiczne zdanie.
Język ten charakteryzuje się przynależnością do języków glutowych. Oznacza to tyle, że każdy wyraz ([[glut]]) dołącza się do innego i tak cały czas, aż powstanie logiczne zdanie.
Powoduje to oszczędność np. kartki lub znaków w [[SMS|SMSie]], gdyż nie trzeba stawiać [[Spacja|spacji]]. Dzięki temu tekst czyta się również znacznie szybciej, bo szybciej można przecież przeczytać jeden wyraz niż jedno zdanie. A tutaj zastosowany jest taki trik, że jeden wyraz to całe zdanie.
Powoduje to oszczędność, np. [[kartka papieru|kartki papieru]] lub znaków w [[SMS|SMS-ie]], gdyż nie trzeba stawiać [[Spacja|spacji]]. Dzięki temu tekst czyta się również znacznie szybciej, bo szybciej można przecież przeczytać jeden wyraz niż jedno zdanie. A tutaj zastosowany jest taki trik, że jeden wyraz to całe zdanie.


== Oto przykład ==

* '''Obadiobadayeremimarbuz.'''
== Oto przykład: ==

'''Obadiobadayeremimarbuz.'''


A tu jest wyjaśnienie logiki i prostoty zdania:
A tu jest wyjaśnienie logiki i prostoty zdania:
* '''Obad''' obiad;
* '''Obadi''' „i” określenie czasu, tutaj „podczas obiadu”, „na obiad”;
* '''Obada''' „a” to końcówka 78 przypadku „abstrakullusa” i odpowiada mniej więcej na pytanie „kogo, co?, tutaj „obiad”;
* '''Yeremim''' „jeść”;
* '''Arbuz''' „ja”.


Całe zdanie oznacza więc „W porze obiadowej jem [[obiad]]”.
'''Obad''' - obiad


== Alfabet i wymowa liter ==
'''Obadi''' - "i" określenie czasu, tutaj "podczas obiadu", "na obiad"


*Aa – jak w polskim „[[Wehrmacht]]”
'''Obada''' - "a" to końcówka 78 przypadku "Abstrakullusa" i odpowiada mniej więcej na pytanie "kogo, co?", tutaj "obiad".
*Bb – jak w polskim „Bęcki”
*Cc – dż w niemieckim „[[Kambodża|Kambotscha]]”
*Çç – jak polskie „cz” w wyrazie polskim „czopek”. Ale brzmi też jak nasze ć jak "ćwok"
*Dd – twarde gardłowe, niemal nieme „d”
*Ee – jak w polskim „epistolarny”
*Ff – jak w angielskim „[[gest palca środkowego|fuck]]”
*Gg – zazwyczaj nieużywane ze względu na trudności w wymowie. Wymawia się jak „g” w „gó... rze”
*Ğğ – "yumuşak g" czyli miękkie gie. Ale w nie takim sensie jak Geografia, tylko jeszcze bardziej miękko, tak że czasami nie słychać
*Hh – jak w wyrazie „[[chorągiewka]]”
*Iı – jak „y” w wyrazie „wypnij”
*İi – jak zmiękczone szwedzkie „j”
*Jj – jak we niefrancuskim „że te wu nikiel”
*Kk – tak jak „g” (patrz wyżej)
*Ll – jak rosyjskie „ł”
*Mm – jak „m” w wyrazie „[[czarna mamba|mamba]]”
*Nn – zazwyczaj niepisane, bo po co?
*Oo – jak „łoło”
*Öö – jak „łółółółó”
*Pp – jak polskie „b” w wyrazie „[[bocian|bociek]]”
*Rr – jak w rosyjskim „rakjeta”
*Ss – jak w niemieckim „[[Schutzstaffel|SS]]”
*Şş – jak polskie „sz”, chociaż najczęściej błędnie wymawiane jak „ś”
*Tt – służy jedynie do zapisywania „[[Audi TT]]” w katalogach motoryzacyjnych
*Uu – jak „łułu”
*Üü – bliżej nieznana wymowa; najbardziej zbliżona głoska w innych językach europejskich to "ü"
*Vv – przy wymowie należy bardzo charczeć, tak jakby się człowiek krztusił
*Yy – jak „j” lub „i” w zależności, gdzie sobie stoi
*Zz – jak „ź” w „[[źrebak|źrebiątku]]”


== Akcent ==
'''Yeremim''' - "jeść"


W języku tureckim akcent pada zwykle na pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, siódmą, dwunastą, czernastą, dwudziestą trzecią i trzydziestą piątą sylabę. Poprawne akcentowanie jest bardzo ważne, ponieważ istnieje wiele słów i zwrotów, które zmieniają znaczenie poprzez inne umiejscowienie akcentu.
'''Arbuz''' - "ja"


Przykłady:
Całe zdanie oznacza więc "W porze obiadowej jem obiad".
*'''Trahăloustraşatark''' – pański [[krawat]] w zielone grochy jest bardzo gustowny.
*'''Trăhaloustraşatark''' – pańska żona wczoraj po południu zaspokoiła całą [[jednostka wojskowa|jednostkę wojskową]] na obrzeżach miasta.


Charakterystyczny jest dla języka tureckiego tzw. akcent opóźniony. Polega on na tym, że akcent z jednego słowa przenosi się na inne, np. słowo 'aht' jest zwykle akcentowane na siódmej sylabie – oznacza to, że akcent pojawia się dopiero na szóstej sylabie słowa następnego. Analogicznie funkcjonuje akcent przedwczesny – przeniesiony jest na słowo wcześniejsze.
== Przydatne zwroty ==


Ciekawym zapożyczeniem z [[języki afrykańskie|języków afrykańskich]] są słowa bez [[głoska|głosek]], składające się wyłącznie z jednego lub więcej akcentów.
'''Ahalokulaskalarbatradapaşarataruukut''' - miło Cię poznać piękny, nieznajomy, blondoczny
wyznawcu Allaha


Przykłady:
'''Arabazysajanakrupadüükajalaradpytujatra''' - niedobrze mi, chyba się przejdę do domu Allaha
* '''  ''' – słowo składające się z jednego akcentu,
* '''     ''' – słowo składające się z czterech akcentów.


== Przydatne zwroty ==
'''Maçkumaçki?''' - masz zapałki?
*'''Ahalokulaskalarbatradapaşarataruukut''' miło Cię poznać, piękny, nieznajomy, blondoczny [[muzułmanin|wyznawco Allaha]]
*'''Arabazysajanakrupadüükajalaradpytujatra''' niedobrze mi, chyba się przejdę do domu Allaha
*'''Maçkumaçki?''' masz [[zapałki]]?
*'''Gödtnatt''' dzień dobry (rano)
*'''Gödtkvvvell''' dzień dobry (w dzień)
*'''Gödtaftermidnayt''' ''[[Iron Maiden|2 Minutes To Midnight]]''
*'''Kebap''' – Kebab
*'''Zabita''' – Policja
*'''Dur''' – Stop
*'''Başka''' – Inny


== Zobacz też ==
'''Gödtnatt''' - dzień dobry (rano)
* [[język kirgiski]]


{{języki}}
'''Gödtkvvvell''' - dzień dobry (w dzień)
[[Kategoria:Języki ałtajskie|Turecki]]


[[pt:Língua turca]]
'''Gödtaftermidnayt''' - 2 Minutes To Midnight
[[zh:土耳其语]]

Aktualna wersja na dzień 14:43, 1 lut 2021

Język turecki (Türkçepaştet) – język z rodziny języków teoretycznie-niepraktycznych, a zarazem praktycznie-nieteoretycznych, co w praktyce oznacza, że jego teoria gramatyczna jest niepraktyczna.

Językiem tym posługuje się 83 mln ludzi oraz kobiet i dzieci w Turcji oraz Niemczech.

Nauka języka tureckiego jest znacznie łatwiejsza dla znających niemiecki, gdyż Niemcy i Turcja związane są pewnego rodzaju unią gospodarczą i językową. Jej powstanie wymusił fakt, że Turcy wyjeżdżają do Niemiec do pracy, a Niemcy do Turcji na wakacje.

Język ten charakteryzuje się przynależnością do języków glutowych. Oznacza to tyle, że każdy wyraz (glut) dołącza się do innego i tak cały czas, aż powstanie logiczne zdanie. Powoduje to oszczędność, np. kartki papieru lub znaków w SMS-ie, gdyż nie trzeba stawiać spacji. Dzięki temu tekst czyta się również znacznie szybciej, bo szybciej można przecież przeczytać jeden wyraz niż jedno zdanie. A tutaj zastosowany jest taki trik, że jeden wyraz to całe zdanie.

Oto przykład[edytuj • edytuj kod]

  • Obadiobadayeremimarbuz.

A tu jest wyjaśnienie logiki i prostoty zdania:

  • Obad – obiad;
  • Obadi – „i” określenie czasu, tutaj „podczas obiadu”, „na obiad”;
  • Obada – „a” to końcówka 78 przypadku „abstrakullusa” i odpowiada mniej więcej na pytanie „kogo, co?”, tutaj „obiad”;
  • Yeremim – „jeść”;
  • Arbuz – „ja”.

Całe zdanie oznacza więc „W porze obiadowej jem obiad”.

Alfabet i wymowa liter[edytuj • edytuj kod]

  • Aa – jak w polskim „Wehrmacht
  • Bb – jak w polskim „Bęcki”
  • Cc – dż w niemieckim „Kambotscha
  • Çç – jak polskie „cz” w wyrazie polskim „czopek”. Ale brzmi też jak nasze ć jak "ćwok"
  • Dd – twarde gardłowe, niemal nieme „d”
  • Ee – jak w polskim „epistolarny”
  • Ff – jak w angielskim „fuck
  • Gg – zazwyczaj nieużywane ze względu na trudności w wymowie. Wymawia się jak „g” w „gó... rze”
  • Ğğ – "yumuşak g" czyli miękkie gie. Ale w nie takim sensie jak Geografia, tylko jeszcze bardziej miękko, tak że czasami nie słychać
  • Hh – jak w wyrazie „chorągiewka
  • Iı – jak „y” w wyrazie „wypnij”
  • İi – jak zmiękczone szwedzkie „j”
  • Jj – jak we niefrancuskim „że te wu nikiel”
  • Kk – tak jak „g” (patrz wyżej)
  • Ll – jak rosyjskie „ł”
  • Mm – jak „m” w wyrazie „mamba
  • Nn – zazwyczaj niepisane, bo po co?
  • Oo – jak „łoło”
  • Öö – jak „łółółółó”
  • Pp – jak polskie „b” w wyrazie „bociek
  • Rr – jak w rosyjskim „rakjeta”
  • Ss – jak w niemieckim „SS
  • Şş – jak polskie „sz”, chociaż najczęściej błędnie wymawiane jak „ś”
  • Tt – służy jedynie do zapisywania „Audi TT” w katalogach motoryzacyjnych
  • Uu – jak „łułu”
  • Üü – bliżej nieznana wymowa; najbardziej zbliżona głoska w innych językach europejskich to "ü"
  • Vv – przy wymowie należy bardzo charczeć, tak jakby się człowiek krztusił
  • Yy – jak „j” lub „i” w zależności, gdzie sobie stoi
  • Zz – jak „ź” w „źrebiątku

Akcent[edytuj • edytuj kod]

W języku tureckim akcent pada zwykle na pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, siódmą, dwunastą, czernastą, dwudziestą trzecią i trzydziestą piątą sylabę. Poprawne akcentowanie jest bardzo ważne, ponieważ istnieje wiele słów i zwrotów, które zmieniają znaczenie poprzez inne umiejscowienie akcentu.

Przykłady:

  • Trahăloustraşatark – pański krawat w zielone grochy jest bardzo gustowny.
  • Trăhaloustraşatark – pańska żona wczoraj po południu zaspokoiła całą jednostkę wojskową na obrzeżach miasta.

Charakterystyczny jest dla języka tureckiego tzw. akcent opóźniony. Polega on na tym, że akcent z jednego słowa przenosi się na inne, np. słowo 'aht' jest zwykle akcentowane na siódmej sylabie – oznacza to, że akcent pojawia się dopiero na szóstej sylabie słowa następnego. Analogicznie funkcjonuje akcent przedwczesny – przeniesiony jest na słowo wcześniejsze.

Ciekawym zapożyczeniem z języków afrykańskich są słowa bez głosek, składające się wyłącznie z jednego lub więcej akcentów.

Przykłady:

  •    – słowo składające się z jednego akcentu,
  •       – słowo składające się z czterech akcentów.

Przydatne zwroty[edytuj • edytuj kod]

  • Ahalokulaskalarbatradapaşarataruukut – miło Cię poznać, piękny, nieznajomy, blondoczny wyznawco Allaha
  • Arabazysajanakrupadüükajalaradpytujatra – niedobrze mi, chyba się przejdę do domu Allaha
  • Maçkumaçki? – masz zapałki?
  • Gödtnatt – dzień dobry (rano)
  • Gödtkvvvell – dzień dobry (w dzień)
  • Gödtaftermidnayt2 Minutes To Midnight
  • Kebap – Kebab
  • Zabita – Policja
  • Dur – Stop
  • Başka – Inny

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]