Język turecki: Różnice pomiędzy wersjami
Znacznik: edytor wizualny |
|||
(Nie pokazano 58 wersji utworzonych przez 39 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Język turecki''' (Türkçe |
'''Język turecki''' (Türkçe[[Pasztet|paştet]]) – język z rodziny języków teoretycznie-niepraktycznych, a zarazem praktycznie-nieteoretycznych, co w praktyce oznacza, że jego teoria gramatyczna jest niepraktyczna. |
||
Językiem tym posługuje się |
Językiem tym posługuje się 83 mln ludzi oraz kobiet i dzieci w [[Turcja|Turcji]] oraz [[Niemcy|Niemczech]]. |
||
Nauka |
Nauka języka tureckiego jest znacznie łatwiejsza dla znających [[Język niemiecki|niemiecki]], gdyż Niemcy i Turcja związane są pewnego rodzaju unią gospodarczą i językową. Jej powstanie wymusił fakt, że Turcy wyjeżdżają do Niemiec do pracy, a Niemcy do Turcji na wakacje. |
||
Język ten charakteryzuje się przynależnością do języków glutowych. Oznacza to tyle, że każdy wyraz (glut) dołącza się do innego i tak cały czas, aż powstanie logiczne zdanie. |
Język ten charakteryzuje się przynależnością do języków glutowych. Oznacza to tyle, że każdy wyraz ([[glut]]) dołącza się do innego i tak cały czas, aż powstanie logiczne zdanie. |
||
Powoduje to oszczędność np. kartki lub znaków w [[SMS| |
Powoduje to oszczędność, np. [[kartka papieru|kartki papieru]] lub znaków w [[SMS|SMS-ie]], gdyż nie trzeba stawiać [[Spacja|spacji]]. Dzięki temu tekst czyta się również znacznie szybciej, bo szybciej można przecież przeczytać jeden wyraz niż jedno zdanie. A tutaj zastosowany jest taki trik, że jeden wyraz to całe zdanie. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
A tu jest wyjaśnienie logiki i prostoty zdania: |
A tu jest wyjaśnienie logiki i prostoty zdania: |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Alfabet i wymowa liter == |
|||
⚫ | |||
*Aa – jak w polskim „[[Wehrmacht]]” |
|||
⚫ | |||
*Bb – jak w polskim „Bęcki” |
|||
*Cc – dż w niemieckim „[[Kambodża|Kambotscha]]” |
|||
*Çç – jak polskie „cz” w wyrazie polskim „czopek”. Ale brzmi też jak nasze ć jak "ćwok" |
|||
*Dd – twarde gardłowe, niemal nieme „d” |
|||
*Ee – jak w polskim „epistolarny” |
|||
*Ff – jak w angielskim „[[gest palca środkowego|fuck]]” |
|||
*Gg – zazwyczaj nieużywane ze względu na trudności w wymowie. Wymawia się jak „g” w „gó... rze” |
|||
*Ğğ – "yumuşak g" czyli miękkie gie. Ale w nie takim sensie jak Geografia, tylko jeszcze bardziej miękko, tak że czasami nie słychać |
|||
*Hh – jak w wyrazie „[[chorągiewka]]” |
|||
*Iı – jak „y” w wyrazie „wypnij” |
|||
*İi – jak zmiękczone szwedzkie „j” |
|||
*Jj – jak we niefrancuskim „że te wu nikiel” |
|||
*Kk – tak jak „g” (patrz wyżej) |
|||
*Ll – jak rosyjskie „ł” |
|||
*Mm – jak „m” w wyrazie „[[czarna mamba|mamba]]” |
|||
*Nn – zazwyczaj niepisane, bo po co? |
|||
*Oo – jak „łoło” |
|||
*Öö – jak „łółółółó” |
|||
*Pp – jak polskie „b” w wyrazie „[[bocian|bociek]]” |
|||
*Rr – jak w rosyjskim „rakjeta” |
|||
*Ss – jak w niemieckim „[[Schutzstaffel|SS]]” |
|||
*Şş – jak polskie „sz”, chociaż najczęściej błędnie wymawiane jak „ś” |
|||
*Tt – służy jedynie do zapisywania „[[Audi TT]]” w katalogach motoryzacyjnych |
|||
*Uu – jak „łułu” |
|||
*Üü – bliżej nieznana wymowa; najbardziej zbliżona głoska w innych językach europejskich to "ü" |
|||
*Vv – przy wymowie należy bardzo charczeć, tak jakby się człowiek krztusił |
|||
*Yy – jak „j” lub „i” w zależności, gdzie sobie stoi |
|||
*Zz – jak „ź” w „[[źrebak|źrebiątku]]” |
|||
== Akcent == |
|||
⚫ | |||
W języku tureckim akcent pada zwykle na pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, siódmą, dwunastą, czernastą, dwudziestą trzecią i trzydziestą piątą sylabę. Poprawne akcentowanie jest bardzo ważne, ponieważ istnieje wiele słów i zwrotów, które zmieniają znaczenie poprzez inne umiejscowienie akcentu. |
|||
⚫ | |||
Przykłady: |
|||
⚫ | |||
*'''Trahăloustraşatark''' – pański [[krawat]] w zielone grochy jest bardzo gustowny. |
|||
*'''Trăhaloustraşatark''' – pańska żona wczoraj po południu zaspokoiła całą [[jednostka wojskowa|jednostkę wojskową]] na obrzeżach miasta. |
|||
Charakterystyczny jest dla języka tureckiego tzw. akcent opóźniony. Polega on na tym, że akcent z jednego słowa przenosi się na inne, np. słowo 'aht' jest zwykle akcentowane na siódmej sylabie – oznacza to, że akcent pojawia się dopiero na szóstej sylabie słowa następnego. Analogicznie funkcjonuje akcent przedwczesny – przeniesiony jest na słowo wcześniejsze. |
|||
⚫ | |||
Ciekawym zapożyczeniem z [[języki afrykańskie|języków afrykańskich]] są słowa bez [[głoska|głosek]], składające się wyłącznie z jednego lub więcej akcentów. |
|||
⚫ | |||
wyznawcu Allaha |
|||
Przykłady: |
|||
⚫ | |||
* ''' ''' – słowo składające się z jednego akcentu, |
|||
* ''' ''' – słowo składające się z czterech akcentów. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
*'''Kebap''' – Kebab |
|||
*'''Zabita''' – Policja |
|||
*'''Dur''' – Stop |
|||
*'''Başka''' – Inny |
|||
== Zobacz też == |
|||
⚫ | |||
* [[język kirgiski]] |
|||
{{języki}} |
|||
⚫ | |||
[[Kategoria:Języki ałtajskie|Turecki]] |
|||
[[pt:Língua turca]] |
|||
⚫ | |||
[[zh:土耳其语]] |
Aktualna wersja na dzień 14:43, 1 lut 2021
Język turecki (Türkçepaştet) – język z rodziny języków teoretycznie-niepraktycznych, a zarazem praktycznie-nieteoretycznych, co w praktyce oznacza, że jego teoria gramatyczna jest niepraktyczna.
Językiem tym posługuje się 83 mln ludzi oraz kobiet i dzieci w Turcji oraz Niemczech.
Nauka języka tureckiego jest znacznie łatwiejsza dla znających niemiecki, gdyż Niemcy i Turcja związane są pewnego rodzaju unią gospodarczą i językową. Jej powstanie wymusił fakt, że Turcy wyjeżdżają do Niemiec do pracy, a Niemcy do Turcji na wakacje.
Język ten charakteryzuje się przynależnością do języków glutowych. Oznacza to tyle, że każdy wyraz (glut) dołącza się do innego i tak cały czas, aż powstanie logiczne zdanie. Powoduje to oszczędność, np. kartki papieru lub znaków w SMS-ie, gdyż nie trzeba stawiać spacji. Dzięki temu tekst czyta się również znacznie szybciej, bo szybciej można przecież przeczytać jeden wyraz niż jedno zdanie. A tutaj zastosowany jest taki trik, że jeden wyraz to całe zdanie.
Oto przykład[edytuj • edytuj kod]
- Obadiobadayeremimarbuz.
A tu jest wyjaśnienie logiki i prostoty zdania:
- Obad – obiad;
- Obadi – „i” określenie czasu, tutaj „podczas obiadu”, „na obiad”;
- Obada – „a” to końcówka 78 przypadku „abstrakullusa” i odpowiada mniej więcej na pytanie „kogo, co?”, tutaj „obiad”;
- Yeremim – „jeść”;
- Arbuz – „ja”.
Całe zdanie oznacza więc „W porze obiadowej jem obiad”.
Alfabet i wymowa liter[edytuj • edytuj kod]
- Aa – jak w polskim „Wehrmacht”
- Bb – jak w polskim „Bęcki”
- Cc – dż w niemieckim „Kambotscha”
- Çç – jak polskie „cz” w wyrazie polskim „czopek”. Ale brzmi też jak nasze ć jak "ćwok"
- Dd – twarde gardłowe, niemal nieme „d”
- Ee – jak w polskim „epistolarny”
- Ff – jak w angielskim „fuck”
- Gg – zazwyczaj nieużywane ze względu na trudności w wymowie. Wymawia się jak „g” w „gó... rze”
- Ğğ – "yumuşak g" czyli miękkie gie. Ale w nie takim sensie jak Geografia, tylko jeszcze bardziej miękko, tak że czasami nie słychać
- Hh – jak w wyrazie „chorągiewka”
- Iı – jak „y” w wyrazie „wypnij”
- İi – jak zmiękczone szwedzkie „j”
- Jj – jak we niefrancuskim „że te wu nikiel”
- Kk – tak jak „g” (patrz wyżej)
- Ll – jak rosyjskie „ł”
- Mm – jak „m” w wyrazie „mamba”
- Nn – zazwyczaj niepisane, bo po co?
- Oo – jak „łoło”
- Öö – jak „łółółółó”
- Pp – jak polskie „b” w wyrazie „bociek”
- Rr – jak w rosyjskim „rakjeta”
- Ss – jak w niemieckim „SS”
- Şş – jak polskie „sz”, chociaż najczęściej błędnie wymawiane jak „ś”
- Tt – służy jedynie do zapisywania „Audi TT” w katalogach motoryzacyjnych
- Uu – jak „łułu”
- Üü – bliżej nieznana wymowa; najbardziej zbliżona głoska w innych językach europejskich to "ü"
- Vv – przy wymowie należy bardzo charczeć, tak jakby się człowiek krztusił
- Yy – jak „j” lub „i” w zależności, gdzie sobie stoi
- Zz – jak „ź” w „źrebiątku”
Akcent[edytuj • edytuj kod]
W języku tureckim akcent pada zwykle na pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, siódmą, dwunastą, czernastą, dwudziestą trzecią i trzydziestą piątą sylabę. Poprawne akcentowanie jest bardzo ważne, ponieważ istnieje wiele słów i zwrotów, które zmieniają znaczenie poprzez inne umiejscowienie akcentu.
Przykłady:
- Trahăloustraşatark – pański krawat w zielone grochy jest bardzo gustowny.
- Trăhaloustraşatark – pańska żona wczoraj po południu zaspokoiła całą jednostkę wojskową na obrzeżach miasta.
Charakterystyczny jest dla języka tureckiego tzw. akcent opóźniony. Polega on na tym, że akcent z jednego słowa przenosi się na inne, np. słowo 'aht' jest zwykle akcentowane na siódmej sylabie – oznacza to, że akcent pojawia się dopiero na szóstej sylabie słowa następnego. Analogicznie funkcjonuje akcent przedwczesny – przeniesiony jest na słowo wcześniejsze.
Ciekawym zapożyczeniem z języków afrykańskich są słowa bez głosek, składające się wyłącznie z jednego lub więcej akcentów.
Przykłady:
- – słowo składające się z jednego akcentu,
- – słowo składające się z czterech akcentów.
Przydatne zwroty[edytuj • edytuj kod]
- Ahalokulaskalarbatradapaşarataruukut – miło Cię poznać, piękny, nieznajomy, blondoczny wyznawco Allaha
- Arabazysajanakrupadüükajalaradpytujatra – niedobrze mi, chyba się przejdę do domu Allaha
- Maçkumaçki? – masz zapałki?
- Gödtnatt – dzień dobry (rano)
- Gödtkvvvell – dzień dobry (w dzień)
- Gödtaftermidnayt – 2 Minutes To Midnight
- Kebap – Kebab
- Zabita – Policja
- Dur – Stop
- Başka – Inny