Język angielski: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(rediczyszcz + ok) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Nosferatu}} |
|||
{{youtube|<youtube width="250" height="250">WQ1tw9TMnfs</youtube>|right|Dlaczego warto uczyć się angielskiego?}} |
{{youtube|<youtube width="250" height="250">WQ1tw9TMnfs</youtube>|right|Dlaczego warto uczyć się angielskiego?}} |
||
'''Język angielski''' |
'''Język angielski''' – [[język]], który został wprowadzony jako [[język urzędowy]] we wszystkich krajach, które zostały zdobyte przez [[Anglia|Anglię]] i [[Stany Zjednoczone Ameryki Północnej|Amerykę]] po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]]. |
||
==Angielsko-polski== |
|||
==Angielska Polska== |
|||
[[Anglia]] |
[[Anglia|Anglicy]] próbowali wpłynąć na [[język polski]], ale nauczenie [[Polak]]ów angielskiego to jak dotknąć językiem czubka [[łokieć|łokcia]]. Polska odmiana języka angielskiego to tzw. ''Poldlish'', który charakteryzuje się totalnym olaniem słuchacza, zasad interpunkcji oraz akcentacji, co jednak można zrozumieć, biorąc pod uwagę kompletnie poronioną [[gramatyka|gramatykę]] tego języka, oraz doskonałą odporność Polaków na wiedzę lingwistyczną. Zostały w naszym słowniku jednak nazwy angielskie, takie jak [[hot-dog]], [[video]], [[disco dancing]], [[disco polo]], [[walkmen]], [[diskman]], [[playstation|Plejstejszyn]], [[Playboy]], [[pizza]], [[game-boy]] i [[rock]]. |
||
==Angielski dla pracujących u Angoli== |
==Angielski dla pracujących u Angoli== |
||
Język angielski po upadku muru [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]] jest nauczany w [[Polska|Polsce]] w odmianie dla szukających pracy na obczyźnie. Nie muszą oni czytać (czytanie jest bowiem zastrzeżone dla pracujących tubylców). Wystarczy, że potrafią wypowiedzieć kilka zdań i wiedzą, jak wygląda [[funt]] |
Język angielski po upadku muru [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]] jest nauczany w [[Polska|Polsce]] w odmianie dla szukających pracy na obczyźnie. Nie muszą oni czytać (czytanie jest bowiem zastrzeżone dla pracujących tubylców). Wystarczy, że potrafią wypowiedzieć kilka zdań i wiedzą, jak wygląda [[funt]]. |
||
===Użyteczne zwroty=== |
|||
„Aj law dżob laik zajob”, „Aj łil łork hard, giw mi pount per e dej, no dej, dej, not to bi gej”, „Aj dont drink, aj dont smołk, aj łil fak jur łojf, aj łil łork hard”. Po nauczeniu się takich zdań, praca murowana i nie musisz już płacić za dalsze [[lekcja|lekcje]] angielskiego. |
|||
==Angielsko-amerykański== |
|||
==Pythonizm== |
|||
| ⚫ | Powstał wyłącznie po to, aby udowodnić, że [[jajko]] jest mądrzejsze od [[kura|kury]]. Amerykanie nie dopuszczają do wiadomości istnienia jakiejkolwiek innej odmiany języka, robiąc ze swoją co im się żywnie podoba, a że mając faktyczny [[monopol]] na światową [[kultura|kulturę]] całkiem nieźle im się to udaje. |
||
Jest to nietypowe zaburzenie układów zmysłów, czyniące człowieka wyjątkowo podatnym na [[Monty Python|angielski humor]]. Głowne objawy to: |
|||
* [[Modrzew]] |
|||
* Chęć zostania [[drwal|drwalem]]. |
|||
* Prowadzenie [[filozofia|filozoficznych]] dysput o [[jaskółka|jaskółkach]]. |
|||
* Częste rozmowy z [[Bóg|Bogiem]] i poszukiwanie [[Graal|złotego kieliszka]] |
|||
* Chęć stworzenia najzabawniejszego [[dowcip|dowcipu]] [[świat|świata]]. |
|||
* Posiadanie [[śmierć|martwej]] [[papuga|papugi]]. |
|||
Chociaż objawy te, jak widać, nie są zbyt groźne, to jednak powodują znaczne zwiększenie się stężenia [[absurd|absurdu]] we [[krew|krwi]], co z kolei może wywołać znaczne zaburzenia w postrzeganiu świata rzeczywistego. Chory na przykład przestaje oglądać [[Klan]] czy [[M jak Miłość]], a przestawia się na oglądanie angielskich seriali (Patrz: [[Hiacynta Bukiet]] oraz [['Allo, 'Allo]]), uważając je za arcydzieła sztuki. |
|||
Leczenie polega w większości przypadków na zastosowaniu kombinacji Szarika-Klossa, to znaczy na dobowych, dwudziestopięciogodzinnych seansach [[Czterej Pancerni i Pies|Pancernych]] oraz [[Stawka Większa niż Życie|Stawki]]. |
|||
==Amerykański angielski== |
|||
| ⚫ | Powstał wyłącznie po to aby udowodnić, że [[jajko]] jest mądrzejsze od [[kura|kury]]. Amerykanie nie dopuszczają do wiadomości istnienia jakiejkolwiek innej odmiany języka, |
||
Cechy charakterystyczne języka angloamerykańskiego to: |
Cechy charakterystyczne języka angloamerykańskiego to: |
||
*wywalenie kilku niepotrzebnych samogłosek: długiego tylniego |
*wywalenie kilku niepotrzebnych samogłosek: długiego tylniego '''a''' i krótkiego '''o'''. Stąd dawny poczciwy pan ''God'' to ''Gad'', ''dans'' to ''dens''. Słyną również z pokrętnej wymowy '''r''', co z poczciwej ''łoter'' czyni ''łare''. |
||
*wywalenie kilku zasad |
*wywalenie kilku zasad gramatycznych, takich jak Present Perfect, rozróżnienia między ''shall'' i ''will''. |
||
==Angielskie wyrażenia== |
==Angielskie wyrażenia== |
||
| Linia 57: | Linia 45: | ||
==Zobacz też== |
==Zobacz też== |
||
* [[Promocyjna lekcja angielskiego]] |
* [[Promocyjna lekcja angielskiego]] |
||
{{Języki}} |
{{Języki}} |
||
[[Kategoria:Języki świata|Angielski]] |
[[Kategoria:Języki świata|Angielski]] |
||
{{ok}} |
|||
[[en:English]] |
[[en:English]] |
||
Wersja z 21:46, 13 mar 2007
Provided ID could not be validated. Język angielski – język, który został wprowadzony jako język urzędowy we wszystkich krajach, które zostały zdobyte przez Anglię i Amerykę po II wojnie światowej.
Angielsko-polski
Anglicy próbowali wpłynąć na język polski, ale nauczenie Polaków angielskiego to jak dotknąć językiem czubka łokcia. Polska odmiana języka angielskiego to tzw. Poldlish, który charakteryzuje się totalnym olaniem słuchacza, zasad interpunkcji oraz akcentacji, co jednak można zrozumieć, biorąc pod uwagę kompletnie poronioną gramatykę tego języka, oraz doskonałą odporność Polaków na wiedzę lingwistyczną. Zostały w naszym słowniku jednak nazwy angielskie, takie jak hot-dog, video, disco dancing, disco polo, walkmen, diskman, Plejstejszyn, Playboy, pizza, game-boy i rock.
Angielski dla pracujących u Angoli
Język angielski po upadku muru Unii Europejskiej jest nauczany w Polsce w odmianie dla szukających pracy na obczyźnie. Nie muszą oni czytać (czytanie jest bowiem zastrzeżone dla pracujących tubylców). Wystarczy, że potrafią wypowiedzieć kilka zdań i wiedzą, jak wygląda funt.
Użyteczne zwroty
„Aj law dżob laik zajob”, „Aj łil łork hard, giw mi pount per e dej, no dej, dej, not to bi gej”, „Aj dont drink, aj dont smołk, aj łil fak jur łojf, aj łil łork hard”. Po nauczeniu się takich zdań, praca murowana i nie musisz już płacić za dalsze lekcje angielskiego.
Angielsko-amerykański
Powstał wyłącznie po to, aby udowodnić, że jajko jest mądrzejsze od kury. Amerykanie nie dopuszczają do wiadomości istnienia jakiejkolwiek innej odmiany języka, robiąc ze swoją co im się żywnie podoba, a że mając faktyczny monopol na światową kulturę całkiem nieźle im się to udaje.
Cechy charakterystyczne języka angloamerykańskiego to:
- wywalenie kilku niepotrzebnych samogłosek: długiego tylniego a i krótkiego o. Stąd dawny poczciwy pan God to Gad, dans to dens. Słyną również z pokrętnej wymowy r, co z poczciwej łoter czyni łare.
- wywalenie kilku zasad gramatycznych, takich jak Present Perfect, rozróżnienia między shall i will.
Angielskie wyrażenia
- Gód myrning.
- Asta la vista, Beybe!
- Come on. Hi guies!
- By the way.
- Live is brutal, full of zasackas and kopas w dupas.
- Gud baj!
- Fenks from de montajn!
- Fak ju
- Aj lajk soł macz
- Gód iwning
- Aj law ju
- Got sejf de Kłin
- Bladi Krałtz
- Monti Pajton roks!
- Jupikajej, madafaka!
- Maj dog hez noł nołs!
- Di larcz
- Ju stiupid łumen!
- Szeeeeridian!
- Oł szyt!
- Kudziu giwmi a dżob?
- Szarap!
- Tea storry who you
- Tea who you yeah bunny
Zobacz też
