KGB
KGB (ros. Комите́т Госуда́рственной Безопа́сности при Совете министров СССР (КГБ СССР), Komitiet Gosudarstwiennoj Biezopastnosti pri Sowietie ministrow SSSR, Komitet Bezpieczeństwa Państwowego przy Radzie Ministrów ZSRR[1]) – radziecka organizacja wydzielona z ichniejszego ministerstwa spraw wewnętrznych w 1954, zakończyła swój żywot w 1991, ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło, toteż dzisiaj jej tradycje w najlepsze kontynuuje FSB.
Analitycy języka i słownictwa tłumaczą skrót KGB (Komitiet Gosudarstwiennoj Biezopastnosti...) jako: komitet państwowej opieki (Opatrzności) bez Opatrzności. Połączone jest to oczywiście z państwowym ateizmem, gdzie Opatrzność niby to nie istniała, a jednak faktycznie istniała. To znaczy: mówiło się, że nie istniała, ale wierzyło się w to, że istniała. Stąd towarzysze z KGB faktycznie byli sługami Opatrzności.
Cele
KGB miało w założeniu „opiekować się” obywatelami kraju mlekiem i miodem płynącego, jednak twórcy tego urzędu mieli skrzywione poczucie opiekuńczości, która zresztą rozciągnęła się potem na cały świat, a zwłaszcza na imperialistycznym zachodzie.
Był to tak zwany „komunistyczny altruizm”, gdzie szczęście już osiągnięte we własnym kraju należało, dla dobra umęczonych konsumpcjonizmem i hedonizmem obywateli kapitalistycznego Zachodu bezinteresownie, z czystej miłości i dobroci serca eksportować. Pyszny i niewdzięczny kapitalistyczny Zachód nie przyjął tak wspaniałego daru i nawet, z zazdrości, nie mogąc znieść komunistycznego blasku, ładu i szczęścia chciał zniszczyć ów ustrój na całym świecie.
Dalsza historia KGB
Organizacja, formalnie rozwiązana, jednak działająca tym skuteczniej w ukryciu, postanowiła bronić szczęścia komunizmu przed przewrotnym i chciwym, złym kapitalistycznym Zachodem i za pomocą swoich superagentów spowodowała obecny kryzys gospodarczy w USA, który rozprzestrzenił się na pozostałe kraje kapitalistycznego Zachodu.
Przypisy
- ↑ Uff...