Auschwitz
_1b.jpg)
Jakim nieczułym i rasistowskim skurwysynem trzeba być żeby śmiać się z tragedii milionów ludzi w obozach koncentracyjnych! Życzę autorowi żeby jego i jego rodzinę spotkało dokładnie to samo skoro nie umie uszanować pamięci cierpienia niewinnych, którzy zamordowani zostali w czasie II wojny światowej przez nazistowców! Można śmiać się z wielu rzeczy, ale to już jest przesada! Usuńcie ten artykuł albo zajmie się wami prokuratura!
- Przewidywane wpisy w dyskusji artykułu
Auschwitz-Birkenau sia-la-la-la-la
Auschwitz-Birkenau sia-la-la-la-la
Auschwitz (oficjalnie Oświęcim, ale nawet w Polsce lepiej brzmi niemiecka nazwa, pot. gazownia) – miasto w województwie małopolskim, siedziba powiatu oświęcimskiego. Zasłynęło głównie z tego, że w czasie II wojny światowej było miejscem gigantycznego zjazdu ludności żydowskiej z całej Europy na wieczny urlop, sfinansowany całkowicie za darmo przez państwo szwabskie.
Historia
Oświęcim istnieje już od bardzo dawna, ale ze względu na nadanie powyższemu zjawisku z XX wieku przez telewizję bardzo wysokiej rangi, mało kto wspomina o wcześniejszych losach miasta.
Powstanie i rozwój miasta
Na grodzie w Oświęcimiu już od początku istnienia państwa Polskiego zjeżdżali się dzielni wojowie, aby pić miód i chędożyć dziewoje. W związku z dogodnym położeniem osady, każdy podróżnik wiedział jak tam trafić. Oświęcim się rozrastał i był schronieniem dla wielu zbłąkanych wędrowców. W 272 roku był już na tyle duży, że otrzymał prawa miejskie. W związku z tym nie tylko wojowie, ale i pierwsi polscy inwestorzy zaczęli zakładać tam swoje działalności gospodarcze. W późniejszych latach, Oświęcim wszedł w skład nowo powstałego Księstwa Cieszyńskiego, co z czasem umożliwiło zagarnięcie go przez Czechów. Zmusiło to mieszkańców do opuszczenia miejscowości, aż do czasu, gdy Czechom znudziły się nowo zagarnięte terytoria, które następnie oddali Polakom.
Już w XIV wieku było wiadomo, że Niemcy bardzo lubią Oświęcim będący ważnym ośrodkiem handlowym, gdyż w tymże okresie założyli dla tej osady własną interpretację nazwy miejscowości – „Auswintz”. Wtedy jednak nie było to zbyt istotne, bo i tak nikt o tej nazwie nie wiedział. W XX wieku jednak postanowili ujawnić ją i rzucili się na Polskę rozpoczynając wojnę. Efektem były: zmiana nazwy miejscowości na okres 5 lat na powyższy Auszwic, pobliskiej Brzezinki na „Birkenau” i miejscowych motyli na „Schmetterlingi”.
II wojna światowa
Podczas drugiej wojny światowej Auschwitz był bardzo luksusowym miejscem pracy. Robotnicy kształcili się i pracowali, w zamian korzystali całkowicie z darmowej infrastruktury państwowej – korzystali z żarcia fundowanego przez państwo, posiadali łóżka fundowane przez państwo, dostawali darmowe ciuchy, byli cały czas zadbani i otoczeni opieką. Warto wskazać uwagę na nowoczesną sieć pryszniców, które zapobiegły epidemiom. Bez państwa ci ludzie umarliby z głodu i chorób nabytych przez spanie na gołej ziemi, co byłoby całkowicie realne, gdyby zaczęli pracować u bezdusznych kapitalistów. Co ważne, w łagrach mieli jeszcze gwarancje pracy a nie śmieciówki.
Ile żyć ocalił ten obóz to się w pale nie mieści, a ludzie jeszcze mają czelność mówić, że to było piekło i że niby ludzie tam umierali. Nonsensopedia przeprowadziła ankietę wśród byłych mieszkańców obozów i zgadnijcie co? Nikt z nich nie zginął! Więc te gadanie o śmierci w obozach można wsadzić między bajki.
Zresztą, to nic dziwnego, skoro Żydzi byli leniwymi pracownikami – jak państwo dawało im jeść to byli pierwsi a potem już narzekali.
Historia powojenna
W 1945 roku z pomocą Ruskich Oświęcim i Brzezinka wróciły do starych nazw. Również życie w mieście stało się takie samo, jak wcześniej. Ślady aktywności Niemieckiej zostały zrujnowane i na ich miejscu powstały muzea pamięci, które w jeszcze bardziej bezlitosny sposób niż na wojnie nie dają zapomnieć mieszkańcom o tej historii.
Krytyka wkładu w ratowanie Polaków podczas II wojny światowej
Przeciwnicy Zakładu Pracy im. Josefa Mengele krytykują rzekome nadużycia. Zarzuca się, że w okresie działalności robotnicy nie mogli opuścić placówki, a praca była przymusowa. To oczywiście nieprawda, gdyż sam Władysław Bartoszewski dorabiał sobie na czesne w latach 1940-1941 i wyszedł z zakładu. Wystarczyło tylko złożyć podanie. Problem polegał jednak na tym, że podania trzeba było pisać w języku niemieckim, a wielu Polaków nie potrafiło poprawnie przekazać wniosku przełożonym. W wyniku tych niedogodności 29 lipca 1941 uruchomiono katolickie biuro tłumaczeń im. Maksymiliana Marii Kolbego, które usprawniło komunikację pomiędzy polskimi obozowiczami a niemieckimi właścicielami.
Zabytki
- Liczne kościoły;
- I zamki;
- tunele;
- rynek;
- sauna
- ratusz;
- prezydent Oświęcimia;
- hotele;
- klub KS Unia Oświęcim;
- zabytkowe drogi;
- dom kultury;
- centrum spotkań młodzieży;
- obozy wypoczynkowe.
