Auschwitz
_1b.jpg)
Jakim nieczułym i rasistowskim skurwysynem trzeba być żeby śmiać się z tragedii milionów ludzi w obozach koncentracyjnych! Życzę autorowi żeby jego i jego rodzinę spotkało dokładnie to samo skoro nie umie uszanować pamięci cierpienia niewinnych, którzy zamordowani zostali w czasie II wojny światowej przez nazistowców! Można śmiać się z wielu rzeczy, ale to już jest przesada! Usuńcie ten artykuł albo zajmie się wami prokuratura!
- Przewidywane wpisy w dyskusji artykułu
Auschwitz-Birkenau sia-la-la-la-la
Auschwitz-Birkenau sia-la-la-la-la
Auschwitz (oficjalnie Oświęcim, ale nawet w Polsce lepiej brzmi niemiecka nazwa, pot. gazownia) – miasto w województwie małopolskim, siedziba powiatu oświęcimskiego. Zasłynęło głównie z tego, że w czasie II wojny światowej było miejscem gigantycznego zjazdu ludności żydowskiej z całej Europy na wieczny urlop, sfinansowany całkowicie za darmo przez państwo szwabskie.
Historia
Oświęcim istnieje już od bardzo dawna, ale ze względu na nadanie powyższemu zjawisku z XX wieku przez telewizję bardzo wysokiej rangi, mało kto wspomina o wcześniejszych losach miasta.
Powstanie i rozwój miasta
Na grodzie w Oświęcimiu już od początku istnienia państwa Polskiego zjeżdżali się dzielni wojowie, aby pić miód i chędożyć dziewoje. W związku z dogodnym położeniem osady, każdy podróżnik wiedział jak tam trafić. Oświęcim się rozrastał i był schronieniem dla wielu zbłąkanych wędrowców. W 272 roku był już na tyle duży, że otrzymał prawa miejskie. W związku z tym nie tylko wojowie, ale i pierwsi polscy inwestorzy zaczęli zakładać tam swoje działalności gospodarcze. W późniejszych latach, Oświęcim wszedł w skład nowo powstałego Księstwa Cieszyńskiego, co z czasem umożliwiło zagarnięcie go przez Czechów. Zmusiło to mieszkańców do opuszczenia miejscowości, aż do czasu, gdy Czechom znudziły się nowo zagarnięte terytoria, które następnie oddali Polakom.
Już w XIV wieku było wiadomo, że Niemcy bardzo lubią Oświęcim będący ważnym ośrodkiem handlowym, gdyż w tymże okresie założyli dla tej osady własną interpretację nazwy miejscowości – „Auswintz”. Wtedy jednak nie było to zbyt istotne, bo i tak nikt o tej nazwie nie wiedział. W XX wieku jednak postanowili ujawnić ją i rzucili się na Polskę rozpoczynając wojnę. Efektem były: zmiana nazwy miejscowości na okres 5 lat na powyższy Auszwic, pobliskiej Brzezinki na „Birkenau” i miejscowych motyli na „Schmetterlingi”.
II wojna światowa
Podczas drugiej wojny światowej Auschwitz był bardzo luksusowym miejscem pracy. Robotnicy pracowali, w zamian korzystali całkowicie z darmowej infrastruktury państwowej – korzystali z żarcia fundowanego przez państwo, posiadali łóżka fundowane przez państwo, dostawali darmowe ubrania, byli cały czas otoczeni opieką. Warto wskazać uwagę na nowoczesną sieć pryszniców, które zapobiegły epidemiom. Bez państwa ci ludzie umarliby z głodu i chorób nabytych przez spanie na gołej ziemi, co byłoby całkowicie realne, gdyby zaczęli pracować u bezdusznych kapitalistów. Co ważne, w łagrach mieli jeszcze gwarancje pracy a nie śmieciówki.
Ile żyć ocalił ten obóz to się w pale nie mieści, a ludzie jeszcze mają czelność mówić, że to było piekło i że niby ludzie tam umierali. Nonsensopedia przeprowadziła ankietę wśród byłych mieszkańców obozów i zgadnijcie co? Nikt z nich nie zginął! Więc te gadanie o śmierci w obozach można wsadzić między bajki.
Zresztą, to nic dziwnego, skoro Żydzi byli leniwymi pracownikami – jak państwo dawało im jeść to byli pierwsi a potem już narzekali.
Historia powojenna
W 1945 roku z pomocą Ruskich Oświęcim i Brzezinka wróciły do starych nazw. Również życie w mieście stało się takie samo, jak wcześniej. Ślady aktywności Niemieckiej zostały zrujnowane i na ich miejscu powstały muzea pamięci, które w jeszcze bardziej bezlitosny sposób niż na wojnie nie dają zapomnieć mieszkańcom o tej historii.
Krytyka wkładu w ratowanie Polaków podczas II wojny światowej
Przeciwnicy Zakładu Pracy im. Josefa Mengele krytykują rzekome nadużycia. Zarzuca się, że w okresie działalności robotnicy nie mogli opuścić placówki, a praca była przymusowa. To oczywiście nieprawda, gdyż sam Władysław Bartoszewski dorabiał sobie na czesne w latach 1940-1941 i wyszedł z zakładu. Wystarczyło tylko złożyć podanie. Problem polegał jednak na tym, że podania trzeba było pisać w języku niemieckim, a wielu Polaków nie potrafiło poprawnie przekazać wniosku przełożonym. W wyniku tych niedogodności 29 lipca 1941 uruchomiono katolickie biuro tłumaczeń im. Maksymiliana Marii Kolbego, które usprawniło komunikację pomiędzy polskimi robotnikami a niemieckimi właścicielami.
Zabytki
- Liczne kościoły;
- I zamki;
- tunele;
- rynek;
- sauna
- ratusz;
- prezydent Oświęcimia;
- hotele;
- klub KS Unia Oświęcim;
- zabytkowe drogi;
- dom kultury;
- centrum spotkań młodzieży;
- obozy wypoczynkowe.
