Fiat 125p
Fiat 125p, FSO 125p, FSO 1500[1], Duży Fiat, Fiat Grat, Kredens lub Kanciak (ur. 1967, zm 1991) – duża, bezpieczna limuzyna produkcji polskiej wykonana w 99% z aluminium, stanowiąca konkurencję dla samochodów takich jak Garbus czy Maluch.
Historia[edytuj • edytuj kod]
W 1952 roku firma Fabryka Samochodów Obciachowych przedstawiła prototyp futurystycznej, dużej, komfortowej i bezpiecznej limuzyny. Pomysłodawcą tego projektu był Lenin. Dwa lata później Fabryka Samochodów Obciachowych pokazała swój projekt firmie Fiat i wyraziła zgodę na sprzedaż tej luksusowej limuzyny jako Fiat 125p.
W 1960 roku, gdy Fiat 125p był już gotowy okazał się wolniejszy od takich samochodów jak Maluch czy VW Garbus, dlatego konstruktorzy myśleli, jak go przyspieszyć. Myśleli aż do 1968 roku i wtedy też Fiat 125p trafił do seryjnej produkcji. Sprzedaż rozpoczęto 3 lata później.
Dane techniczne[edytuj • edytuj kod]
W Fiacie 125p montowano seryjnie silnik V6 doładowany kompresorem, co miało zapewnić osiągi znaczne lepsze od Malucha i Garbusa.
- Wymiary (w metrach) – 5,5/1,8/1,5
- Liczba drzwi – 4
- Waga samochodu – 1300 kg
- Liczba miejsc siedzących – od 4 do 8
- Liczba miejsc stojących – od 3 do 6
- Bagażnik – 800 litrów (bez butli z podtlenkiem azotu)
- Pojemność skokowa silnika – 6 litrów
- Moc maksymalna – 511 KM
- Maksymalny moment obrotowy – 666 Nm
- 0 – 100 km/h – 6 lat świetlnych
- 0 – 300 km/h – 2 godziny pchania Pudziana
- V-max – 350 km/h (z przepaści).
- Spalanie w cyklu miejskim – 1 butla gazu na 2 skrzyżowania.
- Spalanie w cyklu wiejskim – 1 kg obornika na 3 hektary.
- Spalanie w cyklu mieszanym – 10 litrów etyliny 98 na 666 km.
- W standardzie ABS na ćwierć koła, schowek z ESP, bagażnik z klimatyzacją, fotele podgrzewane (ciepłem ludzkiego ciała), klucze do remontów silnika i linka do ciągania.
- Napęd na koło zapasowe.
- Gdy wyjechał z Pimp My Ride miał metalfelgi od Malucha i pod tylną klapą 32-calowy czarno – biały telewizor, a do tego wspaniałą konsolę do gier pegasus z dwoma joystikami z bazaru.
