Język fiński

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 23:48, 2 lut 2008 autorstwa Szoferka (dyskusja • edycje) (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 83.24.145.121. Autor wycofanej wersji to 85.221.154.64.)

Język fiński – język z grupy ugrofińskich, rzekomo spokrewniony z językiem węgierskim, coraz popularniejszy w Polsce ze względu na otwarcie rynku pracy przez UE. Niezwykle trudny, co skutkuje tym, że Polaków w Finlandii nie ma zbyt wielu. Jedyną pociechą jest to, że drugim językiem urzędowym w Finlandii jest o wiele łatwiejszy język szwedzki. Przeciętny Fin mówi również po angielsku, używając trzech czasów.

Fińska gramatyka

Najbardziej charakterystyczne dla języka fińskiego jest osiemnaście przypadków, co zresztą jest liczbą przybliżoną, bo sami Finowie nie mogą się ich doliczyć i podają liczbę między 15 a 20. Najdziwniejszy z przypadków to komitatiw, który nie pozwala powiedzieć, że Fin idzie gdzieś z żoną a tylko z żonami (Tulen vaimoineni). Tak więc w warstwie językowej w Finlandii obowiązuje beztroska poligamia.

Dla Finów kategoria liczby nie jest tak oczywista, jak dla reszty świata. Ogólnoświatowe wezwanie Dwa piwa! (Kaksi olutta) to po fińsku liczba pojedyncza! Stąd bierze się plaga alkoholizmu, gdyż po pięciu piwach Fin czuje się dalej, jakby wypił jedno.

Nazwy przypadków pochodzą z łaciny, co nie utrudnia nauki fńskiego. Angielskie czasy, których jest szesnaście, są jednak o wiele bardziej skomplikowane.

Język fiński nie zna czasu przyszłego, zatem jedyną radą dla emigrantów jest No future!. Zresztą z Finem jest równie trudno dogadać się, co z reniferem. Liczba tych ostatnich jest większa niż ludzi w Finlandii, ponieważ dla określenia Fina używa się jednego wyrazu (Suomalainen), a dla renifera aż dwóch: poro i hirvi.

Język fiński jest aglutynacyjny, co oznacza, że wszelkie końcówki, prefiksy itp. dołącza się do wyrazu. I tak Sanon vaimollenikin oznacza Powiem też mojej żonie. Taka oszczędność wyrazów wpływa zapewne na ogólnonarodowe skąpstwo.

Jedyny plus języka fińskiego dla Polaków to łatwa i przejrzysta wymowa – pisze się prawie zawsze tak, jak się czyta, z wyjątkiem zjawiska nazywanego prosto i łatwo loppukahdennus.

Kilka pożytecznych wyrażeń

  • Vodka Finlandia on paras!
  • Vittu!
  • Kiitosaauu!
  • Painu vittuun!
  • Perkele!
  • Portto!
  • Huora!
  • En puhu suomea
  • perselleen!
  • Joulupukki
  • Jokerit
  • sauna
  • tottelemattomuudessansakaan