Niemiecka Republika Demokratyczna
Ich bin ein Berliner
- Prezydent J. F. Kennedy odwiedzający granicę NRD w środku panstwa
Niemiecka Republika Demokratyczna, w skrócie NRD (niem. Deutsche Demokratische Republik), skrót DDR – państwo w Europie wschodniej zachodniej środkowej, istniejące w latach 1949 - 1990. Stolica - Berlin, a właściwie jego część. Druga część Berlina, zwana Berlinem Zachodnim, nie wchodziła w skład NRD. Głównym źródłem utrzymania NRD była sprzedaż dysydentów i szpiegów na Zachód, a także eksport enerdowskich osiągnięć technicznych, zwłaszcza murów, drutów kolczastych i hakenkreuzów.
Nazwa i hymn
Nazwa państwa była rekordem w kategorii nazw mylących: w trzech słowach zawarto trzy nieprawdziwe informacje. NRD nie była ani niemiecką, ani republiką, a już na pewno nie demokratyczna. Hymnem państwa była pieśń Auferstanden aus Ruinen, która od lat siedemdziesiątych była zakazana – nie miała słów, a na uroczystościach grano wyłącznie melodię. Niesprawdzona plotka głosi, że przywódca państwa Erich Honecker był równie utalentowany wokalnie jak Jarosław Kaczyński. Flaga państwa stanowiła import z Republiki Federalnej Niemiec, wzbogacony o młotek, cyrkiel i wieniec zbożowy.
Język enerdowski
Wariant języka niemieckiego, obowiązujący w państwie i aktach Stasi[1]. Cechował się wykrzywianiem rzeczywistości i kształtowaniem niezależności od RFN[2]. Najważniejsze cechy to:
- Unikanie słowa Führer
- Nadużywanie słowa verboten.
- Zastąpienie słowa deutsche innym – dedeerische.
- Zmiana nazwy miasta Chemnitz na Karl Marx Stadt.
Polityka
Niemiecka Republika Demokratyczna była państwem miłującym pokój i stosunki dobrosąsiedzkie, stąd otoczona była przyjaznymi murami i zasiekami. Władcy państwa od Otto Grotewohla, przez Ericha Honeckera aż po Egona Krenza prześcigali się w okazywaniu miłości do ZSRR – aż do miłości osobistej jak w wypadku Ericha Honeckera i Leonida Breżniewa. Kraj ten do 1970 roku nie uznawał Republiki Federalnej Niemiec – uznawał w zamian ich walutę. Stosunki NRD z Polską ożywały głównie w okolicach Wyścigu Pokoju, zwłaszcza gdy polscy kolarze nie wygrywali etapów na zaprzyjaźnionych ziemiach.
Enerdowskie wynalazki techniczne
- Samochód Trabant - symbol przynależności do elity światowej nauki i techniki.
- Kurwimetr – tajemnicze urządzenie do mierzenia długości krzywych
- Kolejka PIKO – najmniejszy pociąg świata, poruszający się w warunkach pokojowych[3]
- Dederon – enerdowskie tworzywo sztuczne z Wilhelm Pieck Stadt Guben. Wykonane z niego obuwie rozpadało się dopiero po drugim deszczu
