Absynt

Dobry absynt

Absynt (Zielona Wróżka) – zielony trunek wysokoprocentowy oparty na ziołach, a przede wszystkim na czarnoksięskim i niesłodkim piołunie.

Historia

Uspokajający kolor napoju uczynił z niego lek na wszelkie dolegliwości, a w czasach moderny stał się on środkiem kojącym ponure myśli wynikające z dekadentyzmu, przy czym doprowadzał wszelkich smakoszy do dekadencji potocznej. Stosowanie go wymiennie z laudanum sprzyjało nadaniu mu legendarnych właściwości.

Pili go wszyscy – od Lovecrafta po Crowleya, dzięki czemu ten pierwszy mógł uzupełnić groźby z dzieciństwa odcieniami zieleni, a ten drugi miał boginkę do czczenia po godzinach spędzonych na kreśleniu znaków. Édouard Manet natomiast miał kogo malować, chociaż początkowo nie uwieczniał nikogo z elyty.

Dzisiaj absynt ma wartość głównie dekoracyjną, bo normy regulują jego najbardziej interesujące cechy.

Skład

Absynt składa się z etanolu (czasem z niewielką domieszką metanolu), ziela no i odrobiny wody. Głównym absyntowym zielem jest Bylica piołun. Można dodać też wiele innych ziół. Słowacy dodają pietruszkę i koperek, Słoweńcy czosnek i pietruszkę, Szwedzi pietruszkę i bazylie. Czesi natomiast do swojego absyntu wrzucają całą łąkę, zaczynając od astrów, przez bagno, do bylicy i zawilców. Tak więc jedyny i prawdziwy absynt można nabyć u czeskich braci.

Jak poznać, czy absynt jest prawdziwy?

Po pierwsze jest bardzo gorzki. Jeśli nie jest gorzki, to znaczy, że alkohol wypalił wam już kubki smakowe, ale bez obaw. Gorycz wtedy poczujecie w przełyku. Jeśli po spożyciu nie objawi wam się mała zielona wróżka skacząca po stole, wyglądająca z butelki albo siedząca w ustach waszego kolegi, znaczy to, że absynt był fałszywy, a sprzedawcę można śmiało nazwać oszustem.

Zobacz też

• becherovka
• gin

Przypisy

To jest tylko zalążek artykułu związanego z alkoholem. Jeśli cenisz dobry trunek – rozbuduj go.