Ikarus 280: Różnice pomiędzy wersjami
(drobne merytoryczne) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Wygląd == |
== Wygląd == |
||
Z zewnątrz wygląda jak prostopadłościan na kółkach z przegubem po środku. Posiada czworo, troje lub dwoje drzwi oraz dużo otwieranych okien. Jak na konstrukcję opracowaną na początku lat 70. <s>XI wieku</s> wygląda całkiem nowocześnie. |
Z zewnątrz wygląda jak prostopadłościan na kółkach z przegubem po środku. Posiada czworo, troje lub dwoje drzwi oraz dużo otwieranych okien. Jak na konstrukcję opracowaną na początku lat 70. <s>XI wieku</s> wygląda całkiem nowocześnie. Zarówno automat jak i manual nie różnią się praktycznie niczym, bo to to samo [[Gówno|gówno]], tylko inaczej opakowane. W Ikarusach od serii 280.02 do 280.57 zauważycie słynne harmonijkowe drzwi i manualną skrzynię Csepel ASH 75 i słynny silnik Raba - MAN D21H6MU, natomiast w 280.58 już macie silnik Raba D10UTS z automatem oraz jak na ironię harmonijkowe drzwi, bo to prototyp. Pozostałe mają już automaty i silniki nowoczesne, część z nich nawet MAN D28, a w 280.37 zauważycie drugie drzwi nieco bliżej pierwszych. Dlaczego? Bo jak się zatną te pierwsze, to kierowca ma bliżej. |
||
== Wnętrze == |
== Wnętrze == |
||
Główną zaletą wnętrza Ikarusa jest wspinaczka po schodkach oraz dużo miejsc do stania, dzięki temu większość siedzeń zajętych jest przez tych emerytów, którym udało się wejść do autobusu. W środku czuć spaliny – dla [[Miłośnik Komunikacji Miejskiej|jednych]] perfumy, dla [[Pasażer|innych]] smród. Wielką ich zaletą jest to że wytrzymują w polskich warunkach dłużej niż tydzień. |
Główną zaletą wnętrza Ikarusa jest wspinaczka po schodkach oraz dużo miejsc do stania, dzięki temu większość siedzeń zajętych jest przez tych emerytów, którym udało się wejść do autobusu. W środku czuć spaliny – dla [[Miłośnik Komunikacji Miejskiej|jednych]] perfumy, dla [[Pasażer|innych]] smród. Wielką ich zaletą jest to że wytrzymują w polskich warunkach dłużej niż tydzień. Oryginalne niskie siedzenia z brązowego skaju zastąpiono w [[Toruń|toruńskich Ikarusach]] nowoczesnymi siedzonkami znanymi z wynalazków [[Solbus SM12|fabryki wyrobów autobusopodobnych ze Stolca Kujawskiego]]. |
||
== Ciekawostki == |
== Ciekawostki == |
||
* Będąc kierowcą z Ikarusa wychodzi się głuchym. |
* Będąc kierowcą z Ikarusa wychodzi się głuchym. |
||
* Na Węgrzech i w Polsce jest ich tak dużo, że wycofanie tych złomów przed [[2012|końcem świata]] jest niemożliwe. |
* Na Węgrzech i w Polsce jest ich tak dużo, że wycofanie tych złomów przed [[2012|końcem świata]] jest niemożliwe. |
||
* Drzwi Ikarusa otwierane są przez kierowcę za pomocą sznurka, co tłumaczy ich budowę oraz hałas przy ich otwieraniu/zamykaniu. |
* Drzwi Ikarusa otwierane są przez kierowcę za pomocą sznurka lub z kopa, co tłumaczy ich budowę oraz hałas przy ich otwieraniu/zamykaniu. |
||
* W przypadku otwarcia lewych okien autobus zmienia się w komorę gazową. |
* W przypadku otwarcia lewych okien autobus zmienia się w komorę gazową. |
||
Wersja z 13:24, 1 lut 2014
Szablon:Tautobus produkcji madziarskiego Ikarusa.
Wygląd
Z zewnątrz wygląda jak prostopadłościan na kółkach z przegubem po środku. Posiada czworo, troje lub dwoje drzwi oraz dużo otwieranych okien. Jak na konstrukcję opracowaną na początku lat 70. XI wieku wygląda całkiem nowocześnie. Zarówno automat jak i manual nie różnią się praktycznie niczym, bo to to samo gówno, tylko inaczej opakowane. W Ikarusach od serii 280.02 do 280.57 zauważycie słynne harmonijkowe drzwi i manualną skrzynię Csepel ASH 75 i słynny silnik Raba - MAN D21H6MU, natomiast w 280.58 już macie silnik Raba D10UTS z automatem oraz jak na ironię harmonijkowe drzwi, bo to prototyp. Pozostałe mają już automaty i silniki nowoczesne, część z nich nawet MAN D28, a w 280.37 zauważycie drugie drzwi nieco bliżej pierwszych. Dlaczego? Bo jak się zatną te pierwsze, to kierowca ma bliżej.
Wnętrze
Główną zaletą wnętrza Ikarusa jest wspinaczka po schodkach oraz dużo miejsc do stania, dzięki temu większość siedzeń zajętych jest przez tych emerytów, którym udało się wejść do autobusu. W środku czuć spaliny – dla jednych perfumy, dla innych smród. Wielką ich zaletą jest to że wytrzymują w polskich warunkach dłużej niż tydzień. Oryginalne niskie siedzenia z brązowego skaju zastąpiono w toruńskich Ikarusach nowoczesnymi siedzonkami znanymi z wynalazków fabryki wyrobów autobusopodobnych ze Stolca Kujawskiego.
Ciekawostki
- Będąc kierowcą z Ikarusa wychodzi się głuchym.
- Na Węgrzech i w Polsce jest ich tak dużo, że wycofanie tych złomów przed końcem świata jest niemożliwe.
- Drzwi Ikarusa otwierane są przez kierowcę za pomocą sznurka lub z kopa, co tłumaczy ich budowę oraz hałas przy ich otwieraniu/zamykaniu.
- W przypadku otwarcia lewych okien autobus zmienia się w komorę gazową.
