Język turecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znacznik: edytor wizualny
 
(Nie pokazano 47 wersji utworzonych przez 36 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Język turecki''' (Türkçepaştet) – język z rodziny języków teoretycznie-niepraktycznych, a za razem praktycznie-nieteoretycznych, co w praktyce oznacza, że jego teoria gramatyczna jest niepraktyczna.
'''Język turecki''' (Türkçe[[Pasztet|paştet]]) – język z rodziny języków teoretycznie-niepraktycznych, a zarazem praktycznie-nieteoretycznych, co w praktyce oznacza, że jego teoria gramatyczna jest niepraktyczna.


Językiem tym posługuje się 9,5 mln. ludzi oraz kobiet i dzieci w [[Turcja|Turcji]].
Językiem tym posługuje się 83 mln ludzi oraz kobiet i dzieci w [[Turcja|Turcji]] oraz [[Niemcy|Niemczech]].


Nauka języka tureckiego jest znacznie łatwiejsza dla znających [[Język niemiecki|niemiecki]], gdyż Niemcy i Turcja związane są pewnego rodzaju unią gospodarczą i językową. Jej powstanie wymusił fakt, że Turcy wyjeżdżają do Niemiec do pracy, a Niemcy do Turcji na wakacje.
Nauka języka tureckiego jest znacznie łatwiejsza dla znających [[Język niemiecki|niemiecki]], gdyż Niemcy i Turcja związane są pewnego rodzaju unią gospodarczą i językową. Jej powstanie wymusił fakt, że Turcy wyjeżdżają do Niemiec do pracy, a Niemcy do Turcji na wakacje.
Linia 25: Linia 25:
*Bb – jak w polskim „Bęcki”
*Bb – jak w polskim „Bęcki”
*Cc – dż w niemieckim „[[Kambodża|Kambotscha]]”
*Cc – dż w niemieckim „[[Kambodża|Kambotscha]]”
*ç – jak polskie „cz” w wyrazie polskim „czopek”
*Çç – jak polskie „cz” w wyrazie polskim „czopek”. Ale brzmi też jak nasze ć jak "ćwok"
*Dd – twarde gardłowe, niemal nieme „d”
*Dd – twarde gardłowe, niemal nieme „d”
*Ee – jak w polskim „epistolarny”
*Ee – jak w polskim „epistolarny”
*Ff – jak w angielskim „[[fuck]]”
*Ff – jak w angielskim „[[gest palca środkowego|fuck]]”
*Gg – zazwyczaj nieużywane ze względu na trudności w wymowie. Wymawia się jak „g” w „gó... rze”
*Gg – zazwyczaj nieużywane ze względu na trudności w wymowie. Wymawia się jak „g” w „gó... rze”
*Ğğ – "yumuşak g" czyli miękkie gie. Ale w nie takim sensie jak Geografia, tylko jeszcze bardziej miękko, tak że czasami nie słychać
*Hh – jak w wyrazie „[[chorągiewka]]”
*Hh – jak w wyrazie „[[chorągiewka]]”
*Ii – jak zmiękczone szwedzkie „j”
* – jak „y” w wyrazie „wypnij”
*ı – jak „y” w wyrazie „wypnij”
*İi – jak zmiękczone szwedzkie „j”
*Jj – jak we niefrancuskim „że te wu nikiel”
*Jj – jak we niefrancuskim „że te wu nikiel”
*Kk – tak jak „g” (patrz wyżej)
*Kk – tak jak „g” (patrz wyżej)
Linia 39: Linia 40:
*Nn – zazwyczaj niepisane, bo po co?
*Nn – zazwyczaj niepisane, bo po co?
*Oo – jak „łoło”
*Oo – jak „łoło”
*ö – jak „łółółółó”
*Öö – jak „łółółółó”
*Pp – jak polskie „b” w wyrazie „[[bocian|bociek]]”
*Pp – jak polskie „b” w wyrazie „[[bocian|bociek]]”
*Rr – jak w rosyjskim „rakjeta”
*Rr – jak w rosyjskim „rakjeta”
*Ss – jak w niemieckim „[[SS]]”
*Ss – jak w niemieckim „[[Schutzstaffel|SS]]”
*ş – jak polskie „sz”, chociaż najczęściej błędnie wymawiane jak „ś”
*Şş – jak polskie „sz”, chociaż najczęściej błędnie wymawiane jak „ś”
*Tt – służy jedynie do zapisywania „[[Audi TT]]” w katalogach motoryzacyjnych
*Tt – służy jedynie do zapisywania „[[Audi TT]]” w katalogach motoryzacyjnych
*Uu – jak „łułu”
*Uu – jak „łułu”
*ü – bliżej nieznana wymowa; najbardziej zbliżona głoska w innych językach europejskich to "ü"
*Üü – bliżej nieznana wymowa; najbardziej zbliżona głoska w innych językach europejskich to "ü"
*Vv – przy wymowie należy bardzo charczeć, tak jakby się człowiek krztusił
*Vv – przy wymowie należy bardzo charczeć, tak jakby się człowiek krztusił
*Yy – jak „j” lub „i” w zależności, gdzie sobie stoi
*Yy – jak „j” lub „i” w zależności, gdzie sobie stoi
Linia 56: Linia 57:


Przykłady:
Przykłady:
*'''Trahaloustraşatark''' - pański krawat w zielone grochy jest bardzo gustowny.
*'''Trahăloustraşatark''' pański [[krawat]] w zielone grochy jest bardzo gustowny.
*'''Trahaloustraşatark''' - pańska żona wczoraj po południu zaspokoiła całą jednostkę wojskową na obrzeżach miasta.
*'''Trăhaloustraşatark''' pańska żona wczoraj po południu zaspokoiła całą [[jednostka wojskowa|jednostkę wojskową]] na obrzeżach miasta.


Charakterystyczny jest dla języka tureckiego tzw. akcent opóźniony. Polega on na tym, że akcent z jednego słowa przenosi się na inne, np. słowo 'aht' jest zwykle akcentowane na siódmej sylabie - oznacza to, że akcent pojawia się dopiero na szóstej sylabie słowa następnego. Analogicznie funkcjonuje akcent przedwczesny - przeniesiony jest na słowo wcześniejsze.
Charakterystyczny jest dla języka tureckiego tzw. akcent opóźniony. Polega on na tym, że akcent z jednego słowa przenosi się na inne, np. słowo 'aht' jest zwykle akcentowane na siódmej sylabie oznacza to, że akcent pojawia się dopiero na szóstej sylabie słowa następnego. Analogicznie funkcjonuje akcent przedwczesny przeniesiony jest na słowo wcześniejsze.

Ciekawym zapożyczeniem z [[języki afrykańskie|języków afrykańskich]] są słowa bez [[głoska|głosek]], składające się wyłącznie z jednego lub więcej akcentów.

Przykłady:
* '''  ''' – słowo składające się z jednego akcentu,
* '''     ''' – słowo składające się z czterech akcentów.


== Przydatne zwroty ==
== Przydatne zwroty ==
*'''Ahalokulaskalarbatradapaşarataruukut''' – miło Cię poznać piękny, nieznajomy, blondoczny [[muzułmanin|wyznawco Allaha]]
*'''Ahalokulaskalarbatradapaşarataruukut''' – miło Cię poznać, piękny, nieznajomy, blondoczny [[muzułmanin|wyznawco Allaha]]
*'''Arabazysajanakrupadüükajalaradpytujatra''' – niedobrze mi, chyba się przejdę do domu Allaha
*'''Arabazysajanakrupadüükajalaradpytujatra''' – niedobrze mi, chyba się przejdę do domu Allaha
*'''Maçkumaçki?''' – masz [[zapałki]]?
*'''Maçkumaçki?''' – masz [[zapałki]]?
*'''Gödtnatt''' – dzień dobry (rano)
*'''Gödtnatt''' – dzień dobry (rano)
*'''Gödtkvvvell''' – dzień dobry (w dzień)
*'''Gödtkvvvell''' – dzień dobry (w dzień)
*'''Gödtaftermidnayt''' – ''[[2 Minutes To Midnight]]''
*'''Gödtaftermidnayt''' – ''[[Iron Maiden|2 Minutes To Midnight]]''
*'''Kebap''' – Kebab
*'''Zabita''' – Policja
*'''Dur''' – Stop
*'''Başka''' – Inny

== Zobacz też ==
* [[język kirgiski]]


{{języki}}
{{języki}}
[[Kategoria:Języki ałtajskie|Turecki]]


[[pt:Língua turca]]
[[Kategoria:Języki świata|Turecki]]
[[zh:土耳其语]]

Aktualna wersja na dzień 15:43, 1 lut 2021

Język turecki (Türkçepaştet) – język z rodziny języków teoretycznie-niepraktycznych, a zarazem praktycznie-nieteoretycznych, co w praktyce oznacza, że jego teoria gramatyczna jest niepraktyczna.

Językiem tym posługuje się 83 mln ludzi oraz kobiet i dzieci w Turcji oraz Niemczech.

Nauka języka tureckiego jest znacznie łatwiejsza dla znających niemiecki, gdyż Niemcy i Turcja związane są pewnego rodzaju unią gospodarczą i językową. Jej powstanie wymusił fakt, że Turcy wyjeżdżają do Niemiec do pracy, a Niemcy do Turcji na wakacje.

Język ten charakteryzuje się przynależnością do języków glutowych. Oznacza to tyle, że każdy wyraz (glut) dołącza się do innego i tak cały czas, aż powstanie logiczne zdanie. Powoduje to oszczędność, np. kartki papieru lub znaków w SMS-ie, gdyż nie trzeba stawiać spacji. Dzięki temu tekst czyta się również znacznie szybciej, bo szybciej można przecież przeczytać jeden wyraz niż jedno zdanie. A tutaj zastosowany jest taki trik, że jeden wyraz to całe zdanie.

Oto przykład[edytuj • edytuj kod]

  • Obadiobadayeremimarbuz.

A tu jest wyjaśnienie logiki i prostoty zdania:

  • Obad – obiad;
  • Obadi – „i” określenie czasu, tutaj „podczas obiadu”, „na obiad”;
  • Obada – „a” to końcówka 78 przypadku „abstrakullusa” i odpowiada mniej więcej na pytanie „kogo, co?”, tutaj „obiad”;
  • Yeremim – „jeść”;
  • Arbuz – „ja”.

Całe zdanie oznacza więc „W porze obiadowej jem obiad”.

Alfabet i wymowa liter[edytuj • edytuj kod]

  • Aa – jak w polskim „Wehrmacht
  • Bb – jak w polskim „Bęcki”
  • Cc – dż w niemieckim „Kambotscha
  • Çç – jak polskie „cz” w wyrazie polskim „czopek”. Ale brzmi też jak nasze ć jak "ćwok"
  • Dd – twarde gardłowe, niemal nieme „d”
  • Ee – jak w polskim „epistolarny”
  • Ff – jak w angielskim „fuck
  • Gg – zazwyczaj nieużywane ze względu na trudności w wymowie. Wymawia się jak „g” w „gó... rze”
  • Ğğ – "yumuşak g" czyli miękkie gie. Ale w nie takim sensie jak Geografia, tylko jeszcze bardziej miękko, tak że czasami nie słychać
  • Hh – jak w wyrazie „chorągiewka
  • Iı – jak „y” w wyrazie „wypnij”
  • İi – jak zmiękczone szwedzkie „j”
  • Jj – jak we niefrancuskim „że te wu nikiel”
  • Kk – tak jak „g” (patrz wyżej)
  • Ll – jak rosyjskie „ł”
  • Mm – jak „m” w wyrazie „mamba
  • Nn – zazwyczaj niepisane, bo po co?
  • Oo – jak „łoło”
  • Öö – jak „łółółółó”
  • Pp – jak polskie „b” w wyrazie „bociek
  • Rr – jak w rosyjskim „rakjeta”
  • Ss – jak w niemieckim „SS
  • Şş – jak polskie „sz”, chociaż najczęściej błędnie wymawiane jak „ś”
  • Tt – służy jedynie do zapisywania „Audi TT” w katalogach motoryzacyjnych
  • Uu – jak „łułu”
  • Üü – bliżej nieznana wymowa; najbardziej zbliżona głoska w innych językach europejskich to "ü"
  • Vv – przy wymowie należy bardzo charczeć, tak jakby się człowiek krztusił
  • Yy – jak „j” lub „i” w zależności, gdzie sobie stoi
  • Zz – jak „ź” w „źrebiątku

Akcent[edytuj • edytuj kod]

W języku tureckim akcent pada zwykle na pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, siódmą, dwunastą, czernastą, dwudziestą trzecią i trzydziestą piątą sylabę. Poprawne akcentowanie jest bardzo ważne, ponieważ istnieje wiele słów i zwrotów, które zmieniają znaczenie poprzez inne umiejscowienie akcentu.

Przykłady:

  • Trahăloustraşatark – pański krawat w zielone grochy jest bardzo gustowny.
  • Trăhaloustraşatark – pańska żona wczoraj po południu zaspokoiła całą jednostkę wojskową na obrzeżach miasta.

Charakterystyczny jest dla języka tureckiego tzw. akcent opóźniony. Polega on na tym, że akcent z jednego słowa przenosi się na inne, np. słowo 'aht' jest zwykle akcentowane na siódmej sylabie – oznacza to, że akcent pojawia się dopiero na szóstej sylabie słowa następnego. Analogicznie funkcjonuje akcent przedwczesny – przeniesiony jest na słowo wcześniejsze.

Ciekawym zapożyczeniem z języków afrykańskich są słowa bez głosek, składające się wyłącznie z jednego lub więcej akcentów.

Przykłady:

  •    – słowo składające się z jednego akcentu,
  •       – słowo składające się z czterech akcentów.

Przydatne zwroty[edytuj • edytuj kod]

  • Ahalokulaskalarbatradapaşarataruukut – miło Cię poznać, piękny, nieznajomy, blondoczny wyznawco Allaha
  • Arabazysajanakrupadüükajalaradpytujatra – niedobrze mi, chyba się przejdę do domu Allaha
  • Maçkumaçki? – masz zapałki?
  • Gödtnatt – dzień dobry (rano)
  • Gödtkvvvell – dzień dobry (w dzień)
  • Gödtaftermidnayt2 Minutes To Midnight
  • Kebap – Kebab
  • Zabita – Policja
  • Dur – Stop
  • Başka – Inny

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]