Rainbow: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Linia 1: Linia 1:
{{t}}zespół grający połączenie [[hard rock]]a i muzyki klasycznej założony przez [[Ritchie Blackmore|Ritchiego „Choleryka” Blackmore'a]], po tym jak [[Deep Purple]] po raz pierwszy stwierdzili, że im się nie chce. Składał głównie z nieznanych wcześniej muzyków, gdyż Blackmore nie chciał by ktokolwiek wtrącał się w kompozycję utworów, dlatego też wszystkie są do siebie podobne. Znany z pokazania szerszej publiczności [[Ronnie James Dio|Ronniego Jamesa Dio]], choć jeszcze wtedy bez [[Mano Cornuta]]. Zespół był drugą, obok [[Whitesnake]], ławką rezerwowych [[Deep Purple]], gdyż trafiali tam grajkowie skazani na banicję przez członków starszyzny Głębokiej Purpury
{{t}}zespół grający połączenie [[hard rock]]a i muzyki klasycznej założony przez [[Ritchie Blackmore|Ritchiego „Choleryka” Blackmore'a]], po tym jak [[Deep Purple]] po raz pierwszy stwierdzili, że im się nie chce. Składał głównie z nieznanych wcześniej muzyków, gdyż Blackmore nie chciał by ktokolwiek wtrącał się w kompozycję utworów, dlatego też wszystkie są do siebie podobne. Znany z pokazania szerszej publiczności [[Ronnie James Dio|Ronniego Jamesa Dio]], choć jeszcze wtedy bez [[Mano Cornuta]]. Zespół był drugą, obok [[Whitesnake]], ławką rezerwowych [[Deep Purple]], gdyż trafiały tam zazwyczaj odpady wyrzucone z wyżej wymienionej grupy.


== Objawienie Pierwsze (1975–1984) ==
== Objawienie Pierwsze (1975–1984) ==

Wersja z 19:09, 17 wrz 2013

Szablon:Tzespół grający połączenie hard rocka i muzyki klasycznej założony przez Ritchiego „Choleryka” Blackmore'a, po tym jak Deep Purple po raz pierwszy stwierdzili, że im się nie chce. Składał głównie z nieznanych wcześniej muzyków, gdyż Blackmore nie chciał by ktokolwiek wtrącał się w kompozycję utworów, dlatego też wszystkie są do siebie podobne. Znany z pokazania szerszej publiczności Ronniego Jamesa Dio, choć jeszcze wtedy bez Mano Cornuta. Zespół był drugą, obok Whitesnake, ławką rezerwowych Deep Purple, gdyż trafiały tam zazwyczaj odpady wyrzucone z wyżej wymienionej grupy.

Objawienie Pierwsze (1975–1984)

Pierwsze objawienie wyróżniało się tym, że wtedy w ogóle ktoś kojarzył zespół, co już samo w sobie było osiągnięciem, biorąc pod uwagę, że wtedy wszyscy woleli Black Sabbath. Wydali wtedy siedem płyt studyjnych oraz jedną koncertówkę, na której najlepiej słychać publiczność. Po wydaniu ostatniej Blackmore doszedł do wniosku, że Dio za dużo wtrąca się do jego żarliwej twórczości, więc wywalił go z zespołu. Potem Ronniego Jamesa zastąpił niejaki Graham Bonnet, o którym nikt nie pamięta, więc szybko zastąpił go Joe Lynn Turner, człowiek o odpowiednio niskim poczuciu wartości, by siedzieć cicho. W wyniku tego zespół stopniowo zaczął tracić na popularności. Blackmore stwierdził, że „do dupy z taką dupą” i wrócił na kolanach do Deep Purple, tak przynajmniej twierdził Ian Gillan. Sam Blackmore utrzymuje bowiem, że to Deep Purple błagali go na kolanach by jeszcze raz nagrał z nimi płytę. Grupa w tym składzie zainspirowała też wiele przyszłych gwiazd muzyki metalowej, między innymi głównego prawnika Metalliki Larsa Ulricha. Możliwe jednak, że była to jedynie ściema, którą wydobył z siebie perkusista, bo uznał, że ładnie będzie wyglądać w kondolencjach po śmierci Dio.

Objawienie Drugie (1993–1996)

Po kilku latach razem z Deep Purple Blackmore stwierdził, że reszta członków zespołu robi sobie jaja z tworzonej przez nich muzyki i, jako perfekcjonista, uznał, że wypada mu strzelić focha i powrócił do własnej twórczości. Tym razem nazwał jednak zespół Ritchie Blackmore's Rainbow, żeby nikt nie miał wątpliwości, kto tu jest szefem. Wydał jedną płytę, natrzepał trochę kasiory, po czym stwierdził, że ma w głębokim poważaniu rocka i zajął się tworzeniem muzyki renesansowej razem ze swoją żoną. Od tego czasu wszyscy mają w głębokim poważaniu Ritchiego Blackmore'a.

Dyskografia

Jako Ritchie Blackmore's Rainbow

Nazwy płyt przetłumaczył profesjonalny tłumacz, aby ułatwić czytelnikom zrozumienie ich niezwykłej głębi.