Języki łużyckie

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(Przekierowano z Język serbołużycki)

We zachopjeńku stwóri Bog njebjo a zemju. A ta zemja běšo pusta a prozna, a wóno běšo śma na tej dłymi; a ten Bóžy Duch zmawowašo se na tych wódach

Dolnołużycka Biblia – ostateczny dowód, że są języki słowiańskie mogące brzmieć gorzej niż czeski, a jednocześnie mniej zrozumiałe niż bułgarski. Jak wynika z tekstu, Duch Święty zmawowaszył się na wódzie, ale to było w zachopjeńku (być może jakaś wioska).

Zbóžne sćo wy, gaž was cłowjeki mójogo dla sromośe a gónje, a gronje wšake złe pśeśiwo wam, gaž na tom łdžu.

Inny urywek z dolnołużyckiej Biblii. Jezus coś mówi, ale jeszcze dokładnie nie ustalono co. Prawdopodobnie jest to fragment o Jego śmierci, zmartwychwstaniu lub narodzinach.

Języki łużyckie – dwa języki z grupy języków zachodniosłowiańskich, oba praktycznie wymarłe i rozdzielone przez upartych językoznawców, tudzież lokalnych działaczy społecznych w celu szybszego wymarcia. Języki używane przez autochtoniczną ludność słowiańską z powodu przewagi imigrantów zarobkowych z Niemiec błędnie określanej mniejszością narodową. Co ciekawe, języki te, są prawdopodobnie jedynymi językami słowiańskimi niewykorzystywanymi w produkcji filmów pornograficznych.

Cechy języka[edytuj • edytuj kod]

Cechą języków łużyckich jest to, że brzmią jakby były stworzone przez nie do końca spolaczonego Czecha na ciężkim kacu. Zamieniają „r” na „ś” lub „sz” tak, jak Polacy, nawet tam, gdzie tego robić Polakowi nie wypada, pomijając przy okazji miejsca gdzie już z kolei wypada. „Na pśikład”, na przykład. Oprócz tego, uparcie dają „w” przed każdym możliwym „o” i „u” na początku słowa i ogółem robią to, co Słowianom wychodzi najlepiej – czyli jeden wielki burdel.

Co ciekawe, języki łużyckie mocno wpłynęły na rozwój języka niemieckiego – w języku niemieckim istnieją liczne zapożyczenia z łużyckiego, jak chociażby Baum – drzewo – łużyckie bom. Podobieństwo jest oczywiste.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Słownik
Zobacz w słowniku:
słownik łużycko-polski