Język litewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Botyzjusz I. Ofiarą rewertu jest 149.156.24.26.)
(→‎Alfabet: niepotrzebna lista)
Znacznik: edytor wizualny
 
(Nie pokazano 32 wersji utworzonych przez 20 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Cytat|Hitleris, Stalinas, Piłsudskis|Praktyczne zastosowanie '''języka litewskiego'''}}
'''Język litewski''' (''lietuvių kolba'') – jest językiem którym posługują się mieszkańcy [[Litwa|Litwy]]. Używają go także [[Stany Zjednoczone Ameryki Północnej|Amerykanie]], [[Australia (kraj)|Australijczycy]], [[Rosja|Rosjanie]], [[Polacy]], [[Białoruś|Białorusini]], [[Łotwa|Łotysze]] i [[Niemcy]].
{{Cytat|Dobri wjećur pańe, pańićki, panulki! Pśedstawjam modych hlopakuf s mńasto Vilno, to jest motna, pejkna, perspektifna rok-grupa pod nazviskom Prm-prmrasadsfsfkpm, s pisenkoj - Pokarz co potrafiś. Gratulujtia, relaksultia i smakujtia! Dovidzenija!|Leonas Provalas, wypowiadający wojnę Województwu Podlaskiemu, Wrocław 1989.}}


'''Język litewski''' (''lietuvių kalba'') – język, w którym wbrew obiegowej opinii wcale nie został napisany [[Pan Tadeusz]]. Służy głównie do znęcania się nad polskimi dziećmi w litewskich szkołach. Używają go również [[Stany Zjednoczone Ameryki|Amerykanie]], [[Australia|Australijczycy]], [[Rosja|Rosjanie]], [[Polacy]], [[Białoruś|Białorusini]], [[Łotwa|Łotysze]] i [[Niemcy]].
Charakterystyczne dla tego języka jest dodawanie wszędzie gdzie się da końcówek "-as". '''Przykład:'''


Charakterystyczne dla tego języka jest dodawanie wszędzie gdzie się da (a także tam, gdzie się nie da) końcówki "-as". '''Przykład:'''
''Zydrunas Savickas''. Co gorsza, nawet polskim nazwiskom dodają takie potworki, np. [[Kazimierz Marcinkiewicz|Kazimierzas Marcinkievicius]].


''Zydrunas Savickas''. Co gorsza, nawet polskim nazwiskom dodają takie potworki, np. [[Kazimierz Marcinkiewicz|Kazimiežas Marcinkievičius]].
Psyt, po litewsku [[Polska]] to Lenkija...


<small>''Psyt, po litewsku [[Polska]] to Lenkija…''</small>
==Alfabet==


Gratulacje jełopie, gwarantuję że źle przeczytałeś. Nie żaden len z kija, tylko łankja/ułankja/łuankja, jak komu wygodnie, fonetyka języka litewskiego przyprawia o dokumentnie północnoeuropejską depresję…

== Alfabet ==
[[Alfabet]] litewski składa się z 32 liter, oto one:
[[Alfabet]] litewski składa się z 32 liter, oto one:


'''a ą b c č d e ę ė f g h i į y j k l m n o p r s š t u ų ū v z ž'''
'''a ą b c č d e ę ė f g h i į y j k l m n o p r s š t u ų ū v z ž'''


niektóre z nich są nam już znane z [[Alfabet polski|naszego abecadła]], zaś inne powstały tylko dlatego by utrudnić nam życie. Znaki typu ''č, ė, į, š, ų, ū i ž'' są jednak łatwo przyswajalne dla [[Człowiek|ludzi]] i choć dla niektórych mogą być uciążliwe, dla większości pozostają obojętne.
Niektóre z nich są nam już znane z [[Alfabet polski|naszego abecadła]], zaś inne powstały tylko dlatego by utrudnić nam życie. W chwili powstawania alfabetu jego twórcy doszli do wniosku, że jest zbyt podobny do polskiego więc na złość ''braciom Lachom'' wzięli hurtem kilka liter z języka czeskiego (co nie było zbyt zgrabnym posunięciem bo się muszą teraz męczyć czytając coś po polsku i na odwrót i wzajemnie). Znaki typu ''č, ė, į, š, ų, ū i ž'' są jednak łatwo przyswajalne dla [[Człowiek|ludzi]] i choć dla niektórych mogą być uciążliwe, dla większości pozostają obojętne.


== Zastosowanie ==
'''''Krótki opis każdej z liter:'''''
[[Plik:Dariusgirenas.jpg|thumb|Litwinów dwóch gdy jeszcze nic nie mówią...<br>(zdjęcie zrobione przez przypadkowego przechodnia telefonem komórkowym znalezionym przypadkowo u kogoś w plecaku.) Na obrazku są Darius Darius i Darius Girenas, gdyby żyli w naszej rzeczywistości, pozwaliby Marvel o prawa autorskie, jako żywe pierwowzory superbohaterów. Ten z lewej miał kryptonim „Iron Niemen”, ten z prawej „Kapitan Auksztotyzacja”]]

* '''a''' (''czyt. a'') – podobnie jak w Polsce jest pierwszą literą alfabetu. Wygląda dokładnie tak samo. Jest identyczna.
* '''ą''' (''czyt. aa'') – powstała w wyniku eksperymentu, do dołu literki został dodany odwrócony i zaokrąglony [[przecinek]].
* '''b''' (''czyt. b'') – literka ta powstała przez dodanie do '''|''' obróconej literki c, a następnie jej upiększeniu.
* '''c''' (''czyt. c'') – powstanie tej litery jest wynikiem odjęcia od '''b''' znaku '''|''' i przekręceniem na drugą stronę tego co zostało.
* '''č''' (''czyt. cz'') – Litwini nie chcieli być gorsi od Polaków, więc do swojego abecadła włożyli '''cz''', nie chciało im się jednak pisać tak dużo, stąd jego okrojona wersja.
* '''d''' (''czyt. d'') – odbicie lustrzane literki '''b'''.
* '''e''' (''czyt. e'') – powstała przez dodanie do literki '''c''' dwóch kresek: poziomej i pionowej.
* '''ę''' (''czyt. ee'') – podobnie jak przy literce '''ą''' eksperymentowano tu z przecinkiem.
* '''ė''' (''czyt. ė'') – Litwini zastosowali tutaj zabieg upiększający. Literka upodobniła się tym samym do '''i''' oraz '''į'''.
* '''f''' (''czyt. f'') – przez wiele lat zapisywana jako '''&euro;''', skrócono ją jednak... nikt nie wie dlaczego.
* '''g''' (''czyt. g'') – kolejny eksperyment z przecinkiem. Podobnie jak '''ą''' i '''ę'''.
* '''h''' (''czyt. h'') – ciekawa litera. Powstała w wyniku przekręcenia o 180<sup>o</sup> literki '''y''' i ''ukwadratowieniu'' jej.
* '''i''' (''czyt. i'') – wiele wieków temu zapisywana jako '''|''', z biegiem czasu zrobiono jednak przerwę w górnej jej części.
* '''į''' (''czyt. ij'') – następny już eksperyment z przecinkiem. Kolejny po '''ą''', '''ę''' i '''g'''.
* '''y''' (''czyt. y'') – literka powstała w wyniku przekręcenia o 180<sup>o</sup> litery '''h''' i uproszczeniu jej.
* '''j''' (''czyt. j'') – lustrzane odbicie literki '''į''' i uproszczenie.
* '''k''' (''czyt. k'') – jej powstanie tłumaczy się faktem dodania do '''|''' obróconej o 90<sup>o</sup> literki '''v'''.
* '''l''' (''czyt. l'') – skrócona wersja '''|''', obcięta z góry i dołu.
* '''m''' (''czyt. m'') – jest połączeniem dwóch liter: '''r''' i '''n'''.
* '''n''' (''czyt. n'') – powstała przez odjęcie od litery '''m''' literki '''r'''
* '''o''' (''czyt. o'') – jest to idealne [[koło]] w kształcie [[trójkąt|trójkąta]].
* '''p''' (''czyt. p'') – odwrócona o 180<sup>o</sup> stopni literka '''d'''.
* '''r''' (''czyt. r'') – powstała przez odjęcie od litery '''m''' literki '''n'''.
* '''s''' (''czyt. s'') – pewien litewski [[filozofia|filozof]] rysował sobie szlaczki w zeszycie...
* '''š''' (''czyt. sz'') – podobnie jak '''č''' to kolejne okrojone zapożyczenie z polskiego. Tym razem literki '''sz'''.
* '''t''' (''czyt. t'') – odwrócona literka '''f''', jednak o dziwo kreseczka po środku została nienaruszona.
* '''u''' (''czyt. u'') – literka '''n''' po obrocie o 180<sup>o</sup>.
* '''ų''' (''czyt. uu'') – ostatni już eksperyment z przecinkiem. Po '''ą''', '''ę''', '''g''' i '''į'''.
* '''ū''' (''czyt. ū'') – to falowane coś także jest efektem szlaczków w zeszycie filozofa.
* '''v''' (''czyt. v'') – okrojona wersja polskiego '''w'''. Jednak dwa ''v'' obok siebie dają podobny efekt: ''vv''.
* '''z''' (''czyt. z'') – znów szlaczki filozofa, tym razem odwrócona i kanciasta wersja '''s'''.
* '''ž''' (''czyt. rz'') – tak samo jak '''č''' i '''š''' jest to litera zapożyczona od Polaków. Odpowiednik '''rz'''.

==Zastosowanie==
[[Plik:Dariusgirenas.jpg|thumb|Zdjęcie zrobione przez tego samego przypadkowego przechodnia telefonem komórkowym znalezionym przypadkowo u kogoś w plecaku.]]
Język litewski można stosować w dialogach między dwiema (lub więcej) osobami, lub w monologach, a także w [[literatura|literaturze]] i na puszkach po napojach gazowanych. Poniżej zapis fragmentu dialogu dwóch przypadkowo spotkanych ludzi nagranych zupełnie przypadkowo przez przypadkowo przechadzającego się koło nich przechodnia:
Język litewski można stosować w dialogach między dwiema (lub więcej) osobami, lub w monologach, a także w [[literatura|literaturze]] i na puszkach po napojach gazowanych. Poniżej zapis fragmentu dialogu dwóch przypadkowo spotkanych ludzi nagranych zupełnie przypadkowo przez przypadkowo przechadzającego się koło nich przechodnia:


Linia 68: Linia 37:
* '''A''': ''Ačiū, labanakt!'' ('''''Dziękuję, dobranoc!''''')
* '''A''': ''Ačiū, labanakt!'' ('''''Dziękuję, dobranoc!''''')
* '''B''': ''iki pasimatymo!'' ('''''Do widzenia!''''')
* '''B''': ''iki pasimatymo!'' ('''''Do widzenia!''''')
Pamiętacie jak wspominałem o akcentowaniu? Ono jest bardzo ważne. Jedno chrząknięcie, plunięcie flegmą w trakcie błędnego powiewu, narysowanie runy w powietrzu ze złym akcentem może mieć katastrofalne skutki. Na przykład z pytania "którędy do ubikacji", zły akcent może zrobić tryb oznajmujący "jestem kosmicznym koniem i naleję ci do ciężarówki". W kraju farszem do blinów i tirem płynącym nie żartuje się z takich rzeczy.

== Imiesłowy ==
{{cytat|Pameskite viltį, visi, kurie čia įeina…|Ten cytat wisi nad zabitym stalowymi gwoździami przejściem do Międzywymiarowej Komisji Imiesłowów Imperium Litewskiego}}

Zgaduję że przeciętny czytelnik Nonsensopedii nie ma mózgu, który mógłby stracić, ale i tak radzę to zagadnienie omijać szerokim łukiem. [[Imiesłów|Imiesłowy]] w języku litewskim stosowane bez odpowiednich zabezpieczeń grożą świądem, wysypką, oraz zmianą fal mózgowych skutkującą wypalającymi świadomość wzorami na zapisie EEG. W razie komplikacji konieczna może być konsultacja z najbliższym dostępnym filologiem bałtyckim, a uwierz mi, nie chcesz tego.

== Zobacz też ==
* [[Litwa]]
* [[Litwini]]


{{Języki}}
{{Języki}}


[[Kategoria:Litwa]]
[[Kategoria:Litwa]]
[[Kategoria:Języki świata|Litewski]]
[[Kategoria:Języki indoeuropejskie|Litewski]]

[[eo:litova lingvo]]

Aktualna wersja na dzień 06:43, 14 mar 2024

Hitleris, Stalinas, Piłsudskis

Praktyczne zastosowanie języka litewskiego

Dobri wjećur pańe, pańićki, panulki! Pśedstawjam modych hlopakuf s mńasto Vilno, to jest motna, pejkna, perspektifna rok-grupa pod nazviskom Prm-prmrasadsfsfkpm, s pisenkoj - Pokarz co potrafiś. Gratulujtia, relaksultia i smakujtia! Dovidzenija!

Leonas Provalas, wypowiadający wojnę Województwu Podlaskiemu, Wrocław 1989.

Język litewski (lietuvių kalba) – język, w którym wbrew obiegowej opinii wcale nie został napisany Pan Tadeusz. Służy głównie do znęcania się nad polskimi dziećmi w litewskich szkołach. Używają go również Amerykanie, Australijczycy, Rosjanie, Polacy, Białorusini, Łotysze i Niemcy.

Charakterystyczne dla tego języka jest dodawanie wszędzie gdzie się da (a także tam, gdzie się nie da) końcówki "-as". Przykład:

Zydrunas Savickas. Co gorsza, nawet polskim nazwiskom dodają takie potworki, np. Kazimiežas Marcinkievičius.

Psyt, po litewsku Polska to Lenkija…

Gratulacje jełopie, gwarantuję że źle przeczytałeś. Nie żaden len z kija, tylko łankja/ułankja/łuankja, jak komu wygodnie, fonetyka języka litewskiego przyprawia o dokumentnie północnoeuropejską depresję…

Alfabet[edytuj • edytuj kod]

Alfabet litewski składa się z 32 liter, oto one:

a ą b c č d e ę ė f g h i į y j k l m n o p r s š t u ų ū v z ž

Niektóre z nich są nam już znane z naszego abecadła, zaś inne powstały tylko dlatego by utrudnić nam życie. W chwili powstawania alfabetu jego twórcy doszli do wniosku, że jest zbyt podobny do polskiego więc na złość braciom Lachom wzięli hurtem kilka liter z języka czeskiego (co nie było zbyt zgrabnym posunięciem bo się muszą teraz męczyć czytając coś po polsku i na odwrót i wzajemnie). Znaki typu č, ė, į, š, ų, ū i ž są jednak łatwo przyswajalne dla ludzi i choć dla niektórych mogą być uciążliwe, dla większości pozostają obojętne.

Zastosowanie[edytuj • edytuj kod]

Litwinów dwóch gdy jeszcze nic nie mówią...
(zdjęcie zrobione przez przypadkowego przechodnia telefonem komórkowym znalezionym przypadkowo u kogoś w plecaku.) Na obrazku są Darius Darius i Darius Girenas, gdyby żyli w naszej rzeczywistości, pozwaliby Marvel o prawa autorskie, jako żywe pierwowzory superbohaterów. Ten z lewej miał kryptonim „Iron Niemen”, ten z prawej „Kapitan Auksztotyzacja”

Język litewski można stosować w dialogach między dwiema (lub więcej) osobami, lub w monologach, a także w literaturze i na puszkach po napojach gazowanych. Poniżej zapis fragmentu dialogu dwóch przypadkowo spotkanych ludzi nagranych zupełnie przypadkowo przez przypadkowo przechadzającego się koło nich przechodnia:

  • Przechodzień A: Labas rytas! (Dzień dobry!)
  • Przechodzień B: Labas! (Cześć!)
  • A: Atsiprašau, mano vardas Przechodzień A... (Przepraszam, nazywam się Przechodzień A...)
  • B: ? (?)
  • A: ...man 23 metai... (...mam 23 lata...)
  • B: ? (?)
  • A: esu iš Lenkijos... (Jestem z Polski...)
  • B: ? (?)
  • A: ...iš Wielkie Miasto... (...z Wielkiego Miasta...)
  • B: Nesuprantu jūsų. (Nie rozumiem pana.)
  • A: Atsiprašau, kiek valandų? (Przepraszam, która jest godzina?)
  • B: Dabar yra 15:34:02 (Jest 15:34:02)
  • A: Ačiū, labanakt! (Dziękuję, dobranoc!)
  • B: iki pasimatymo! (Do widzenia!)

Pamiętacie jak wspominałem o akcentowaniu? Ono jest bardzo ważne. Jedno chrząknięcie, plunięcie flegmą w trakcie błędnego powiewu, narysowanie runy w powietrzu ze złym akcentem może mieć katastrofalne skutki. Na przykład z pytania "którędy do ubikacji", zły akcent może zrobić tryb oznajmujący "jestem kosmicznym koniem i naleję ci do ciężarówki". W kraju farszem do blinów i tirem płynącym nie żartuje się z takich rzeczy.

Imiesłowy[edytuj • edytuj kod]

Pameskite viltį, visi, kurie čia įeina…

Ten cytat wisi nad zabitym stalowymi gwoździami przejściem do Międzywymiarowej Komisji Imiesłowów Imperium Litewskiego

Zgaduję że przeciętny czytelnik Nonsensopedii nie ma mózgu, który mógłby stracić, ale i tak radzę to zagadnienie omijać szerokim łukiem. Imiesłowy w języku litewskim stosowane bez odpowiednich zabezpieczeń grożą świądem, wysypką, oraz zmianą fal mózgowych skutkującą wypalającymi świadomość wzorami na zapisie EEG. W razie komplikacji konieczna może być konsultacja z najbliższym dostępnym filologiem bałtyckim, a uwierz mi, nie chcesz tego.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]