Stadler FLIRT: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) |
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) M (-wikipedia) |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Co ciekawe, mimo że Stadler jest <del>szwabską</del> szwajcarską firmą, to wszystkie hulające po polskich torach FLIRTy zostały wyprodukowane (przynajmniej częściowo) w [[Siedlce|Siedlcach]]. Jest to jedyny argument powstrzymujący [[ONR|prawdziwych Polaków]] przed spaleniem i zdemolowaniem tych tworów. |
Co ciekawe, mimo że Stadler jest <del>szwabską</del> szwajcarską firmą, to wszystkie hulające po polskich torach FLIRTy zostały wyprodukowane (przynajmniej częściowo) w [[Siedlce|Siedlcach]]. Jest to jedyny argument powstrzymujący [[ONR|prawdziwych Polaków]] przed spaleniem i zdemolowaniem tych tworów. |
||
== Co jest w środku ED160? == |
|||
=== Wagon 2 klasy === |
|||
* Niebieskie siedzenia ze zgiętymi oparciami, przystosowane specjalnie dla osób garbatych; |
|||
* Następujący układ siedzeń: 16-20 siedzisk pod kabiną maszynisty, układ 2+2 przerywany parą drzwi, obok kibla 6 siedzisk na przejściu zastawionym biletomatem, 2 komplety 2+2 i kolejne 16-20 siedzisk pod drugą kabiną maszynisty, krótko mówiąc – w każdym wagonie inaczej; |
|||
* Gniazdka 230V pod siedzeniami; |
|||
* Telewizorki na drzwiach pomiędzy przedziałami; |
|||
* Guziki dla <del>karłów</del> osób niepełnosprawnych do <del>wyciskania SOSu</del> wzywania pomocy. |
|||
* Czerwony młoteczek, taki sam jak w autobusach <del>polskich</del> producentów; |
|||
* Półki dla osób z większym bagażem; |
|||
* 3 wieszaczki dla rowerów; |
|||
* Niebiesko-zielonkawa wykładzina, po której stąpał sam [[Donald Tusk|premier]], dlatego już nie pachnie nowością. |
|||
=== Wagon 1 klasy === |
|||
* Nieco wygodniejsze siedzenia, dużo ich mniej niż w 2 klasie; |
|||
* Dywan ciemniejszy niż w wyżej wymienionym wagonie; |
|||
* Reszta: patrz ''Wagon 2 klasy''. |
|||
=== Wagon barowy === |
|||
* Siedzenia; |
|||
* Potrawy pospiesznie przygotowane z pierwszych lepszych materiałów, które wpadną w ręce; |
|||
* Stoliki; |
|||
* Jeszcze więcej telewizorków; |
|||
* Patrz punkt ostatni w ''Wagon 1 klasy''. |
|||
=== Przedsionek === |
|||
* Drzwi wyjściowe; |
|||
* Winda dla niepełnosprawnych; |
|||
* Telewizorki<ref>nawet tutaj!</ref>; |
|||
* Wyznaczone miejsca na drzwiach i pod telewizorkiem na przyklejenie tradycyjnych kartek z trasą pojazdu, [[Bo tak|bo tak]] się spodobało kierownikowi pociągu. |
|||
== Z jaką prędkością jeździ? == |
|||
We wszystkich polskich Flirtach maksymalna prędkość konstrukcyjna to 160 km/h, ale wersje dla [[Norwegia|bogatych]] [[Niemcy|krajów]] [[Austria|europejskich]] popylają nawet 200 km/h. Co ciekawe wersja dalekobieżna dla [[Intercity]] jest tak samo <del>szybka</del> wolna, co ta dla na przykład [[ŁKA]]. Nie ma to jednak wielkiego znaczenia ze względu na [[Tragedia|stan]] polskich torów. |
|||
== Kto się tym wozi? == |
== Kto się tym wozi? == |
||
Wersja z 10:29, 12 paź 2019
.jpg)
_outside_as_ER75-006.jpg)
.jpg)
Stadler FLIRT (wg K-Mazu ER75, wg KŚ EN75, wg PKP ED160) – elektryczny zespół trakcyjny produkowany przez Stadlera w dawnej siedleckiej hali PKP w celu zdetronizowania Pindolina, wierny rywal ED161, EN57 oraz EN68/ED78/EN78/EN79. Spodobał się głównie przewoźnikom regionalnym, którzy wkurwieni ostro na Przewozy Regionalne i ich EN57 postanowili wywalić na tory coś zajebistego, ale z pewnym haczykiem. PKP Intercity nie chciało być gorsze, więc też FLIRT-y kupiło. Charakteryzują się rzekomo bezpłatnym internetem, który jest bardzo szybki wolny.
Co ciekawe, mimo że Stadler jest szwabską szwajcarską firmą, to wszystkie hulające po polskich torach FLIRTy zostały wyprodukowane (przynajmniej częściowo) w Siedlcach. Jest to jedyny argument powstrzymujący prawdziwych Polaków przed spaleniem i zdemolowaniem tych tworów.
Kto się tym wozi?
- Koleje Mazowieckie – 10 sztuk ER75, PKP już się do tego oznaczenia przypierdoliło, że nie wolno, bo to tylko spalinówy mogą je użytkować. Kiedyś jeździły wszędzie, potem tylko do Siedlec i z powrotem, ale z czasem zostały zastąpione przez najnowsze generacje kibla i piętrusy, dlatego dziś możemy je spotkać również na R90.
- Koleje Śląskie – tylko 4 sztuki EN75, ponieważ woleli stare dobre kible. Mają takie samo opływowe czoło co wersja dla KolMazu.
- Łódzka Kolej Aglomeracyjna – 20 sztuk L4258. Mają tylko dwa człony[1], przez co przejazd nimi przypomina kiszenie kapusty w beczce. Ełka nawet zaczęła ostatnio przebąkiwać o możliwości wydłużenia tych wynalazków do trzech członów[2]. Kilka pociągów otrzymało swoje imiona, wśród nich jest Skra, od zespołu siatkarskiego z miasta, w którym zlikwidowano kolej pasażerską.
- PKP Intercity – 20 sztuk 8-członowych ED160, kupione w celu wygryzienia Dartów i Pindolin z interesu. Dostały (podobnie jak egzemplarze dla Łodzi) nowe, kanciaste czoła.
