Język czeski

Ostrzeżenie w języku czeskim

Język czeski (česki jenziček, čestina) – język z grupy zachodniotadżyckiej. Wykazuje największe pokrewieństwo z językami: polskim, słowackim i arabskim. Spotykany jest przede wszystkim w Czechach (Česká Republička). Mówią nim wszyscy Czesi oprócz czeskiej drużyny piłki nożnej (mówiącej po angielsku), szaleni, opici pilznerem lingwiści oraz złośliwi goście na Słowacji, chcący wpienić autochtonów.

Język czeski charakteryzuje się jedną, dominującą właściwością, jest mianowicie porażająco śmieszny. Osoby cudzoziemskie mające z nim kontakt foniczny (ale często i graficzny) doświadczają sensacji żołądkowych niczym po zjedzeniu knedliczków (knědličký), a nawet lądują na krótkotrwałej obserwacji w najbliższym szpitalu psychatrycznym (špitalný odšajbový přibitek nebo můzhovnickove nemocnice).

Język czeski znany jest z kilku filmów (czeskie filmy – české nudovinký), kreskówek (słynny Krecik, symbol czeskiej tępoty, którego jedyną kwestią było Joooooooou! (tłum.: O, k*rwa), a także książek, gazet, etykiet na piwie i odświeżaczy powietrza.

Zdrabnianie

Istotną cechą czeskiego jest również usilne zdrabnianie wszystkiego, co tylko się da. Zasadę tę ilustrują poniższe przykłady:

szkoła – školičká

gówno – hůvenko

flaga – šmatička na patičku

czakolada - kakaová deska

telefon komórkowy – ukradená ceglička

denaturat – fioletová napitečka

spodnie dresowe – šelestické drehové worečký

łódź – duravá lůpinká

gimnastyka – zdrvotné vygibaský

zegarek - hodinek

czapka - nahlávnik

itd.

Niektóre wyrazy są jednak śmieszne nawet bez zdrabniania, co jest wiekopomnym osiągnięciem Czechów, na przykład:

rękawice bokserskie – mordové rozbijačký

gołąb – dachový obsraněc

rekin ludojad – lůdkowý pogryzač

tygrys – páskovaný pogryzač

konserwa – pálcová torturá

menel – směrdoucý nágabivač

rodak – pivný pohlánač

ochroniarz, bramkarz – potencjálný potůrbovnik

zając - polný popiěrdáláč

autostopowiczka - lodárna motélova

itd.

Minirozmówki czesko-polskie

– Promiňte. – Sory.

– Kolik chcete za to hovno? – Ile to kosztuje?

– Hele, kde se tady můžu nejblíž vysrat? – Sorry, gdzie jest najbliższa toaleta?

– Dej sem ten mobil, nebo ti takovou přijebu, až zapomneš, jak se jmenuješ! – Czy mógłbym pożyczyć na chwilę Pański telefon? Muszę zadzwonić do chorej matki.

– Co to je do prdele, vaše knedlíčkové těsto je tlusté jako té české kůloplujký! – Co to ma znaczyć, ciasto w waszych knedlach jest grube niczym czeskie kulomiotki!

– Hovno se stalo. – Nie, nie, nic mi nie jest.

Zobacz też

• Słownik polsko-czechosłowacki