Dziennik Telewizyjny: Różnice pomiędzy wersjami
(drup) |
(Rozwinięcie) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Plik:Michał Adamczyk.jpg|thumb|250px|Michał Adamczyk podczas prowadzenia DTV]] |
[[Plik:Michał Adamczyk.jpg|thumb|250px|Michał Adamczyk podczas prowadzenia DTV]] |
||
{{cytat|Proszę Państwa, 4 czerwca 1989 skończył się w Polsce komunizm|Ostatnie kłamstwo wyemitowane w '''Dzienniku Telewizyjnym'''}} |
{{cytat|Proszę Państwa, 4 czerwca 1989 skończył się w Polsce komunizm|Ostatnie kłamstwo wyemitowane w '''Dzienniku Telewizyjnym'''}} |
||
{{Cytat|W dzienniku prawdziwą była tylko data.|Słowa każdego przeciwnika komuny w [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL-u]]}} |
|||
'''Dziennik Telewizyjny''' (w skrócie '''DTV''', w latach 1977 – 1980 '''Wieczór z Dziennikiem''') – drugie najbardziej prawdomówne media w Polsce Ludowej (po [[Trybuna Ludu|Trybunie Ludu]]). Program trwał w różnych okresach od 30 do 40 minut. W przeciwieństwie do dzisiejszych mediów nie było reklam pomiędzy częściami ''wiadomości'', ''sport'' i ''pogoda''. I pewnie dlatego DTV cieszy się do dzisiaj dużą popularnością. |
'''Dziennik Telewizyjny''' (w skrócie '''DTV''', w latach 1977 – 1980 '''Wieczór z Dziennikiem''') – drugie najbardziej prawdomówne media w Polsce Ludowej (po [[Trybuna Ludu|Trybunie Ludu]]). Program trwał w różnych okresach od 30 do 40 minut. W przeciwieństwie do dzisiejszych mediów nie było reklam pomiędzy częściami ''wiadomości'', ''sport'' i ''pogoda''. I pewnie dlatego DTV cieszy się do dzisiaj dużą popularnością. |
||
Wersja z 19:25, 13 lis 2019
|
Ten artykuł dotyczy wiarygodnego jak Wiadomości TVP programu informacyjnego. Zobacz też Dziennik Telewizyjny Jacka Fedorowicza. |
Proszę Państwa, 4 czerwca 1989 skończył się w Polsce komunizm
- Ostatnie kłamstwo wyemitowane w Dzienniku Telewizyjnym
W dzienniku prawdziwą była tylko data.
- Słowa każdego przeciwnika komuny w PRL-u
Dziennik Telewizyjny (w skrócie DTV, w latach 1977 – 1980 Wieczór z Dziennikiem) – drugie najbardziej prawdomówne media w Polsce Ludowej (po Trybunie Ludu). Program trwał w różnych okresach od 30 do 40 minut. W przeciwieństwie do dzisiejszych mediów nie było reklam pomiędzy częściami wiadomości, sport i pogoda. I pewnie dlatego DTV cieszy się do dzisiaj dużą popularnością.
Historia
DTV w swoich założeniach miał prezentować prawdę – z tego powodu pierwsze wydanie dziennika wyświetlono dopiero w 1958 roku, bo Bierut nie potrafił zdzierżyć telewizji po polsku. Co ciekawe niektórzy mówią, że już dwa lata wcześniej powstały Wiadomości Dnia, ale zmieniono program gdy okazało się, że prowadzący wcale nie chce chwalić Władysława Gomułkę.
Program cieszył się sporą popularnością aż do lat 70. W okolicach 1976 roku nakazano przerwać na jeden dzień DTV i wywalić francuskie kamery, które filmowały kolorowy obraz (podobno Tow. Gierek wściekł się, gdy zobaczył swoje zielone włosy w Dzienniku). Potem Solidarność zaczęła bojkotować program, gdyż podobno pokazali tylko Wałęsę bez tłumu.
Wraz z nadejściem stanu wojennego przyszedł czas na zmiany. Pojawili się nowi prowadzący, którzy w gustownych mundurach Hugo Bossa opowiadali o dobrej polityce Wojciecha Jaruzelskiego. Po zakończeniu stanu wojennego zmuszono siłą poprzednich dziennikarzy do pracy.
W 1989 roku zdecydowano się zmienić logo i tytuł programu. W ten sposób powstały Wiadomości. Z czasem zmieniono także prowadzących, którzy byli kojarzeni z poprzednim ustrojem – wystarczyło poczekać 10 lat na objęcie rządu przez AWS i wysłać starych prowadzących na emeryturę dając szansę młodszemu pokoleniu.
Reaktywacja
Obecnie trwają pracę nad przywróceniem Dziennika Telewizyjnego. Jacek Kurski w 2015 roku zaprezentował Sondę 2 i Teleranek. Co prawda pracę nad nowym logo trwają, ale prezentowane materiały już dzisiaj odpowiadają tak zwanemu level Wiesław (poprzednikom udało się tylko dojść do drugiego poziomu manipulacji – tzw. level Edward). Co zaskakujące, 10 lat wcześniej Jacek Fedorowicz prowadził satyryczny program Dziennik Telewizyjny, w którym kpił sobie z polityków. DTV satyryka zdjęto w 2005 po objęciu sterów przez klony i marionetkę.
