Język francuski: Różnice pomiędzy wersjami
(→Kilka pożytecznych zwrotów: wg Lecha Rocha Pawlaka) |
M (robot dodaje: el, fi, ja, no) |
||
Linia 40: | Linia 40: | ||
[[Kategoria:Języki świata|Francuski]] |
[[Kategoria:Języki świata|Francuski]] |
||
⚫ | |||
[[pt:Francês]] |
|||
[[de:Französische Sprache]] |
[[de:Französische Sprache]] |
||
[[el:Γαλλική γλώσσα]] |
|||
[[en:French language]] |
[[en:French language]] |
||
[[eo:Français (langue)]] |
[[eo:Français (langue)]] |
||
[[es:Idioma francés]] |
[[es:Idioma francés]] |
||
[[fi:Ranskan kieli]] |
|||
[[fr:Français (langue)]] |
[[fr:Français (langue)]] |
||
[[id:Bahasa Perancis]] |
[[id:Bahasa Perancis]] |
||
[[it:Francese]] |
[[it:Francese]] |
||
[[ja:フランス語]] |
|||
⚫ | |||
[[ |
[[no:Fransk]] |
||
[[tr:Fransızca]] |
[[tr:Fransızca]] |
Wersja z 17:56, 7 wrz 2008
Język francuski – język z grupy urdu i paszto. Powstał, kiedy pewnego słonecznego dnia pewien Francuz zakrztusił się gorącym kartoflem i zaczął wołać o pomoc swoich rodaków. Najpotrzebniejszy zwrot, to Voulez-vous vous coucher avec un cheval? (wulewu-kusze-awek-un-szewal), oznaczający tyle co: Dzień dobry, jak się Pan(i) ma?, a tak naprawdę "Czy chcecie spać z koniem?"
Wymowa
Język francuski jest bardzo trudny do opanowania. Występuje w nim wiele wyrazów niewymawialnych, a niektóre wyrazy brzmią dziwnie i nonsensownie, rodem z Wikipedii. Najprostsze zwroty są dziwaczne, czego przykładem może być zwrot lalka kroi chleb (wym.: pupe kup dü pę) lub trę düpę o trotłar. Warto też podkreślić, że Francuzi mówią czasem niemal bardzo wysokim głosem, przez co trudno odróżnić ich od kobiet.
... a niemożliwe jest możliwe
Język francuski jako jeden z nielicznych pielegnuje tryb nierzeczywisty - subjonctif. Pozwala on mówić o wydarzeniach podejrzanych, wątpliwych i zamotanych, co wpłynęło na bujny rozkwit literatury francuskiej, ktora jest *** wie o czym. Je n'espere pas qu'il vienne - jak to przełożyć na polski tak, aby oddać głębię tego wyrażenia???
Niebyt po francusku
Jak zapewne wiedaomo, w języku francuskim nie czyta się litery h. Ale "nie czytać" i "nie czytać" to przecieź nie to samo. W wyrazach pochodzenia łacińskiego h nie czyta się z elizją, np. l'homme, un_hotel, podczas gdy wyrazy innego pochodzenia czyta się z przydechem (który i tak nie istnieje): la hirondelle, le houblon.
Francuska miłość
Francuzi znani są z erotycznego nastawienia do źycia, co musiało się odbić również w języku. Szczególnie erotyczny stosunek upodobali sobie do litery e, pieszcząc ją na kilka sposobów: "e è é ê ë". Większość Francuzów i tak zazwyczaj nie wie, jaki rodzaj pieszczot w danym wypadku zastosować.
Historia
Pseudo specjaliści z Wikipedii sądzą, że francuski należy do rodziny języków romańskich, jednak w zasadzie więcej Murzynów niż białych posługuje się francuskim, stąd można wywnioskować, że korzeni języka Francuzów należy szukać w Afryce.
Język francuski dzisiaj
Francuski niczym już nie przypomina francuskiego przed 500 lat. Głównie stało się to z powodu napływu czarnych i mulatych emigrantów z byłych włości Francuskich. Nie dość, że Afrykanie ogłosili niepodległość wobec swych zbawicieli, to jeszcze zniekształcili ich język! Cóż za bezczelność.
Kilka pożytecznych zwrotów
- żetem
- merd
- wulewu kusze awek mła?
- sakreble!
- wateferfutr!
- keskese?
- łiłi
- trę düpę o trotłar
- żeli papą
- prapapadziej