Język polski: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 24: | Linia 24: | ||
# upierdolić ('''1''' ubrudzić się, '''2''' ukruszyć, '''3''' urwać); |
# upierdolić ('''1''' ubrudzić się, '''2''' ukruszyć, '''3''' urwać); |
||
# przypierdolić ('''1''' uderzyć, '''2''' wtrącić się); |
# przypierdolić ('''1''' uderzyć, '''2''' wtrącić się); |
||
# odpierdolić ('''1''' wygłupić się, '''2''' dać komuś spokój); |
# odpierdolić ('''1''' wygłupić się, '''2''' dać komuś spokój, '''3''' ułamać); |
||
# dopierdolić ('''1''' obciążyć kogoś czymś '''2''' dorzucić, np. węgla do pieca); |
# dopierdolić ('''1''' obciążyć kogoś czymś '''2''' dorzucić, np. węgla do pieca); |
||
# napierdolić ('''1''' użyć czegoś w nadmiarze, '''2''' upić się, '''3''' walczyć, '''4''' mówić o kimś kłamstwa, '''5''' powiedzieć coś bardzo szybko); |
# napierdolić ('''1''' użyć czegoś w nadmiarze, '''2''' upić się, '''3''' walczyć, '''4''' mówić o kimś kłamstwa, '''5''' powiedzieć coś bardzo szybko); |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
# opierdolić ('''1''' zganić, '''2''' lenić się, '''3''' ubrudzić k-g, '''4''' (kul.) obrać, '''5''' (kul.) oskubać, '''6''' sprzedać) |
# opierdolić ('''1''' zganić, '''2''' lenić się, '''3''' ubrudzić k-g, '''4''' (kul.) obrać, '''5''' (kul.) oskubać, '''6''' sprzedać) |
||
# rozpierdolić ('''1''' zniszczyć, '''2''' zająć dużą powierzchnie swoim ciałem). |
# rozpierdolić ('''1''' zniszczyć, '''2''' zająć dużą powierzchnie swoim ciałem). |
||
# obpierdolić ('''1''' odłamać/ułamać) |
# obpierdolić ('''1''' odłamać/ułamać, '''2''' obrać) |
||
# apierdolić (to nadal czeka na ciebie!) |
|||
I inne. |
I inne. |
Wersja z 17:32, 18 cze 2009
W Polsce mi się trudno zrobiło, tam mieszkają zimni ludzie. Wszyscy syczą. Po co syczą? To Bóg dał im język żmij za to, że są klamliwi!
- Maksym Gorki o języku polskim
CheScH mOOoY bOoSiAcHkUu cO pOraBbiASshh!?!/11
- Zbrodnia na języku polskim
Język polski (polszczyzna) – etniczny język Polaków, wymyślony ok. 2000 lat temu przez kompletnych analfabetów. Jest uznawany za tródny trudny – gramatyką może konkurować z fińskim i węgierskim, a każdy cudzoziemiec kończy się go uczyć przy poznawnaiu fleksji. Co więcej, język polski jest na tyle trudny, że sami Polacy nie umią umiejom umiom potrafią go zrozumieć i mało który potrafi go poprawnie ószyfać używać.
Skomplikowane dźwięki języka polskiego, wyrazy takie jak „źdźbło” i „bezwzględny” zostały zainspirowane odgłosami wydawanymi przez potwory z horrorów H.P. Lovecrafta
Historia
Najstarsze zapiski o języku polskim sięgają starożytności, gdy pewien Egipcjanin szedł ulicą, zobaczył pannę o lekkich obyczajach i stwierdził: O kurwa!.
W obecnych czasach język polski jest używany do katowania dzieci w szkołach. Nieświadome niczego dzieci są wysyłane przez rodziców-sadystów do pierwszej klasy i od tego wydarzenia aż do śmierci muszą znać język polski!
Produktywność
Język polski jest także najbardziej produktywnym językiem świata w zakresie wulgaryzmów. Jest ich tak zajebiście dużo, że chuj wie ile! By stworzyć nowe przekleństwo wystarczy sprawnie napierdalać przedrostkami np.:
Podstawa: pierdolić (1 uprawiać seks, 2 lekceważyć coś, 3 gadać głupstwa);
- wypierdolić (1 wyrzucić, 2 przewrócić, 3 uderzyć);
- popierdolić (1 pomylić, 2 zbojkotować);
- zapierdolić (1 ukraść, 2 zabić, 3 upić się);
- upierdolić (1 ubrudzić się, 2 ukruszyć, 3 urwać);
- przypierdolić (1 uderzyć, 2 wtrącić się);
- odpierdolić (1 wygłupić się, 2 dać komuś spokój, 3 ułamać);
- dopierdolić (1 obciążyć kogoś czymś 2 dorzucić, np. węgla do pieca);
- napierdolić (1 użyć czegoś w nadmiarze, 2 upić się, 3 walczyć, 4 mówić o kimś kłamstwa, 5 powiedzieć coś bardzo szybko);
- spierdolić (1 uciec, 2 zepsuć, 3 nie spisać się, 4 zrzucić);
- podpierdolić (1 ukraść, 2 donieść na kogoś);
- wpierdolić (1 pobić, 2 zjeść, 3 wejsc w cos);
- przepierdolić (1 zdefraudować, 2 zgubić);
- opierdolić (1 zganić, 2 lenić się, 3 ubrudzić k-g, 4 (kul.) obrać, 5 (kul.) oskubać, 6 sprzedać)
- rozpierdolić (1 zniszczyć, 2 zająć dużą powierzchnie swoim ciałem).
- obpierdolić (1 odłamać/ułamać, 2 obrać)
- apierdolić (to nadal czeka na ciebie!)
I inne.
Odmiana czasowników
- Główny artykuł: koniugacja
Odmiana przez przypadki
- Główny artykuł: deklinacja