Altówka

Pszzzzzzzzzzzz psz!

Dźwięk altówki

Altówka – instrument smyczkowy. Takie skrzypce, tylko o rozmiar większe. Technika gry też taka sama. Puste struny wydają szumy (bo nie dźwięki) zawsze o innej wysokości. Altowioliści to zazwyczaj grajkowie, którzy nie poradzili sobie ze skrzypcami i pragnęli spróbować czegoś łatwiejszego.

Rozpoznanie

Są trzy różnice między altówką a skrzypcami: altówka dłużej się pali, a skrzypce można nastroić. Jest pewne także porównanie - jeśli skrzypce są jak wino (im starsze tym lepsze), tak altówka jest jak tanie wino - ma termin przydatności.

Cechy

• Altówka powstała wtedy gdy pijany lutnik założył struny na futerał od skrzypiec.
• Najlepszy sposób, żeby zabezpieczyć skrzypce: schować do futerału po altówce.
• Altówek nigdy nie słychać na profesjonalnych nagraniach. Zostają usunięte przez programy korygujące dźwięk i eliminujące szumy.
• Altowioliści najbardziej zazdroszczą harfistom – cały czas grają pizzicato po pustych strunach.
• Co mają wspólnego pioruny i palce altowiolistki? nigdy nie trafiają w te same miejsce.
• Altowioliści nie chorują na grypę. Nawet wirus ma swój honor.
• Altówkę od cebuli różni to, że przy jej krojeniu nikt nie płacze.
• Uznaje się, że najłatwiejszym sposobem na napisanie fugi czterogłosowej jest poproszenie czterech altowiolistów o zagranie unisono.
• Zasadniczą różnicą między rozjechaną altówką, a rozjechanym skunksem jest to, że przed tym drugim widać ślady hamowania.
• W orkiestrach rozróżnia się muzyków oraz altowiolistów.
• Altowiolista od pizzy różni się tym, ze pizza wyżywi rodzinę.