Altówka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(Dodanie podtematu "Budowa")
Linia 2: Linia 2:


'''Altówka''' – instrument smyczkowy. Takie [[skrzypce]], tylko o rozmiar większe. Technika gry też taka sama. Puste struny wydają szumy (bo nie dźwięki) zawsze o innej wysokości. Altowioliści to zazwyczaj grajkowie, którzy nie poradzili sobie ze skrzypcami i pragnęli spróbować czegoś łatwiejszego.
'''Altówka''' – instrument smyczkowy. Takie [[skrzypce]], tylko o rozmiar większe. Technika gry też taka sama. Puste struny wydają szumy (bo nie dźwięki) zawsze o innej wysokości. Altowioliści to zazwyczaj grajkowie, którzy nie poradzili sobie ze skrzypcami i pragnęli spróbować czegoś łatwiejszego.

== Budowa ==
Altówka jest z wyglądu podobna do skrzypiec, co sprawia że altowiolista dostaje [[Plik:Cenzura.png]] kiedy po raz 1758 przeprowadza na ulicy dialog:

<br/>–Synku, zobacz ten pan gra na skrzypcach
<br/>–To jest altówka
<br/>–Przecież to to samo

<br/>Altówka składa się z:

<br/>Ślimaka– takie zwierze w które wbite są kołki

<br/>Kołków– po zaostrzeniu działają odstraszająco na wampiry oraz pozwalają na naciągnięcie strun.

<br/>Strun– (c,g,<math>d^1</math>,<math>a^1</math>) główne źródło szumów w altówce, w razie konieczności można kogoś nimi udusić, chociaż to stosunkowo drogi sposób, ponieważ struny dobrej jakości kosztują od 280zł w górę. Strun jest tyle samo co maszynek.

<br/>Gryfu– kolejne zwierze tym razem mityczne. Altowioliści skracają na nim struny w celu wydobywania szumów różnej wysokości.

<br/>Pudła rezonansowego– ze względu na swoją małą powierzchnie jest główną przeszkodą w grze na tym instrumencie. Karty spadają.

<br/>Duszy–pod tą szumną i metafizyczną nazwą kryje się kawałek drewna wciśnięty pomiędzy górną i dolną część pudła.

<br/>Belki basowej– nikt nie wie do czego służy. Lutnicy wmawiają światu że podtrzymuje ona dodatkowo płytę wierzchnią, w taki sposób że "ciągnie" płytę do góry, ale to tylko propaganda rozpowrzechniana przez [[Oni|Nich]] w celu przejęcia władzy.

<br/>Podstawka– małe płaskie drewienko znajdujące się tuż przed strunnikiem, unosi ono struny lekko do góry, co ułatwia próby przepiłowania instrumentu smyczkiem.

<br/>Strunnika– na niego naciąga się struny, a także umieszcza się na nim maszynki.

<br/>Maszynek– jest ich mnóstwo a konkretnie cztery. Rzekomo umożliwiają dokładne strojenie instrumentu. Tak naprawdę żaden słuchacz nie usłyszy różnicy przy przekręceniu kołka kawałek w lewo czy w prawo, ale za to przy wszelkich występach wygląda to bardzo profesjonalnie.

<br/>Smyczka– na początku nauki służy jako wszelkiego rodzaju broń biała, potem młody padawan dowiaduje się że można nim przepiłować instrument i reszte życia spędza na bezowocnych próbach.

<br/>Operatora– operator altówki jest stosunkowo potrzebnym ogniwem w procesie wydobywania szumów. Kręci się zwykle przy muzykach.


== Rozpoznanie ==
== Rozpoznanie ==

Wersja z 21:08, 28 lut 2011

Pszzzzzzzzzzzz psz!

Dźwięk altówki

Altówka – instrument smyczkowy. Takie skrzypce, tylko o rozmiar większe. Technika gry też taka sama. Puste struny wydają szumy (bo nie dźwięki) zawsze o innej wysokości. Altowioliści to zazwyczaj grajkowie, którzy nie poradzili sobie ze skrzypcami i pragnęli spróbować czegoś łatwiejszego.

Budowa

Altówka jest z wyglądu podobna do skrzypiec, co sprawia że altowiolista dostaje Cenzura.png kiedy po raz 1758 przeprowadza na ulicy dialog:


–Synku, zobacz ten pan gra na skrzypcach
–To jest altówka
–Przecież to to samo


Altówka składa się z:


Ślimaka– takie zwierze w które wbite są kołki


Kołków– po zaostrzeniu działają odstraszająco na wampiry oraz pozwalają na naciągnięcie strun.


Strun– (c,g,,) główne źródło szumów w altówce, w razie konieczności można kogoś nimi udusić, chociaż to stosunkowo drogi sposób, ponieważ struny dobrej jakości kosztują od 280zł w górę. Strun jest tyle samo co maszynek.


Gryfu– kolejne zwierze tym razem mityczne. Altowioliści skracają na nim struny w celu wydobywania szumów różnej wysokości.


Pudła rezonansowego– ze względu na swoją małą powierzchnie jest główną przeszkodą w grze na tym instrumencie. Karty spadają.


Duszy–pod tą szumną i metafizyczną nazwą kryje się kawałek drewna wciśnięty pomiędzy górną i dolną część pudła.


Belki basowej– nikt nie wie do czego służy. Lutnicy wmawiają światu że podtrzymuje ona dodatkowo płytę wierzchnią, w taki sposób że "ciągnie" płytę do góry, ale to tylko propaganda rozpowrzechniana przez Nich w celu przejęcia władzy.


Podstawka– małe płaskie drewienko znajdujące się tuż przed strunnikiem, unosi ono struny lekko do góry, co ułatwia próby przepiłowania instrumentu smyczkiem.


Strunnika– na niego naciąga się struny, a także umieszcza się na nim maszynki.


Maszynek– jest ich mnóstwo a konkretnie cztery. Rzekomo umożliwiają dokładne strojenie instrumentu. Tak naprawdę żaden słuchacz nie usłyszy różnicy przy przekręceniu kołka kawałek w lewo czy w prawo, ale za to przy wszelkich występach wygląda to bardzo profesjonalnie.


Smyczka– na początku nauki służy jako wszelkiego rodzaju broń biała, potem młody padawan dowiaduje się że można nim przepiłować instrument i reszte życia spędza na bezowocnych próbach.


Operatora– operator altówki jest stosunkowo potrzebnym ogniwem w procesie wydobywania szumów. Kręci się zwykle przy muzykach.

Rozpoznanie

Są trzy różnice między altówką a skrzypcami: altówka dłużej się pali, a skrzypce można nastroić. Jest pewne także porównanie – jeśli skrzypce są jak wino (im starsze tym lepsze), tak altówka jest jak tanie wino – ma termin przydatności.

Cechy

  • Altówka powstała wtedy gdy pijany lutnik założył struny na futerał od skrzypiec.
  • Najlepszy sposób, żeby zabezpieczyć skrzypce: schować do futerału po altówce.
  • Altówek nigdy nie słychać na profesjonalnych nagraniach. Zostają usunięte przez programy korygujące dźwięk i eliminujące szumy.
  • Altowioliści najbardziej zazdroszczą harfistom – cały czas grają pizzicato po pustych strunach.
  • Co mają wspólnego pioruny i palce altowiolistki? nigdy nie trafiają w te same miejsce.
  • Altowioliści nie chorują na grypę. Nawet wirus ma swój honor.
  • Altówkę od cebuli różni to, że przy jej krojeniu nikt nie płacze.
  • Uznaje się, że najłatwiejszym sposobem na napisanie fugi czterogłosowej jest poproszenie czterech altowiolistów o zagranie unisono.
  • W orkiestrach rozróżnia się muzyków oraz altowiolistów.
  • Altowiolista od pizzy różni się tym, ze pizza wyżywi rodzinę.

Szablon:Stubmuz