Fala zbrodni
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Mamy w firmie kreta!
- Lemańska prezentuje swoje umiejętności zoologiczne
Fala zbrodni – polski serial kryminalny, opowiadający o perypetiach zawodowych i życiowych mało zrównoważonych policjantów, którzy walczą z rosyjską mafią. Kiedy wszystkich złapią albo zabiją, to pojawia się kolejna, i tak w kółko Macieju. Ponadto w miarę postępu akcji z braku lepszego pomysłu scenarzyści wyrzynają kolejno głównych bohaterów i zastępują ich nowymi, którzy i tak potem giną.
Serial został uznany najlepszym filmem dokumentalno-przyrodniczym o występowaniu kretów w firmie[1], a także o problemie z ich liczebnością (karbidu zabrakło już na koniec I serii).
Postacie[edytuj • edytuj kod]
Seria I[edytuj • edytuj kod]
- Igor Szajbiński vel Szajba – występuje od samego początku. Kobieta dla tego osobnika jest jak para gaci. Czasami zmienia się je codziennie, a czasami bywa i tak, że „zasiedzą” się na naszym zadzie kilka tygodni, jednak i one w końcu wylądują w koszu na pranie. Świat zwykł widzieć poprzez dno szklanej, często brązowej butelki. Scenarzyści nie popisali się zbyt, tworząc z niego typowego, zmęczonego glinę. No dobra, prawie typowego – w naturze policjanci nie mogą tak bezkarnie machać giwerą i bawić się w Brudnego Harry'ego. W wyniku jednego ze związków dorobił się syna, który nie podziela samobójczych pasji tatusia.
- Błażej Kowal vel Budrys – przyjaciel Szajby. Ginie w finale I serii (prawdopodobnie dlatego – przyjaźń z Igorem szkodzi zdrowiu). Poprzednik Młodego. Bardziej od roboty lubił podrywanie lasek i oglądanie własnej mordki w lustrze. Ksywka przylgnęła do niego tak mocno, że mało kto pamięta, jak naprawdę się nazywał. Za to wszyscy kojarzą, że to on był pierwszym kretem w historii serialu.
- Daria Westman vel Czarna – kiedy pioruny trzaskają, wiatr szumi w zakamarkach ciemnych i brudnych ulic Wrocławia, a szczury uciekają czym prędzej do swych nor, to wiadomo, że oto nadchodzi Czarna. Utożsamia tajemnicę, mrok, zUo, ale i wielką, megamhroczną charyzmę, która powala każdego faceta. Nie zwykła nosić spódnicy, bo ponoć one nie są mhroczne, ale tak naprawdę głównym powodem takiego zachowania jest fakt, iż Daria próbuje być bardziej męska niż wszyscy chłopcy w OPZ razem wzięci.
- Aleksandra Melin vel Aleks – jak to ujęła jej ulubiona koleżanka Czarna: „Wystudiowana, wypindrzona” i ciężko się z nią nie zgodzić. Z przesłuchiwanymi obchodzi się jak z jajkiem, co irytuje do bólu Rafalskiego i sprawia, że jakoś się nie mogą polubić. Swego czasu jedna z dziewczyn Szajby.
- Szymon Rafalski – Wujek Staszek Mistrz Ciętej Riposty, Przypadkowy Łamacz Palców i niełamacz kobiecych serc. Rzuca śmiesznymi tekstami z częstotliwością średnio rozgarniętego rapera i potrafi każdą sytuację obrócić w żart – chyba, że chodzi o jego niespełnione marzenia, często erotyczne, bo mimo że ma gadane, to jakoś dziewczyny go nie lubią. O jego milusich pięściach krążą legendy.
- Jakub – w przeciwieństwie do większości gliniarzy z OPZ-u sympatyczny geek. Nie lubi ludzi (przy takim towarzystwie trudno mu się dziwić), za to z komputerami dogaduje się świetnie. W wolnych chwilach rozbraja zabezpieczenia Pentagonu. Ot tak, dla rozrywki.
- Szefowa vel Renata Lemańska – szef policjantów. Prawdopodobnie mężczyzna po operacji zmiany płci – wskazuje na to ilość wódki, jaką jest w stanie wypić za jednym razem.
- (Rajmund) Sieradzki – szef szefowej. Ponoć dużo może.
- Siergiej Iljuszyn (albo Karpin, scenarzysta nie mógł się zdecydować) – „ten zły”, boss rosyjskiej mafii znanej pod jakże oryginalną nazwą Siergiejska. Wszędzie ma swoich ludzi, wszystko może, a i tak durny dał się złapać.
Seria II[edytuj • edytuj kod]
- Witek Nawrocki vel Młody – przyjaciel Szajby. Jak sama nazwa wskazuje, jest to osobnik młody, tudzież można rzec nawet więcej, iż jest to osobnik niepełnoletni, co jednak nie jest prawdziwym obrazem tej postaci. Trzeba się jednak zgodzić, że Młody jest całkiem niestary. W serialu pojawił się po śmierci koleżki o lekko psiej ksywce Budrys. Wydaje się być dość sympatyczny, jednak wpływy przyjaźni z Szajbą szybko dają o sobie znać pod postacią nowego hobby Witka – strzykawki i białego proszku. Późniejszy mąż Silene. Nikt nie rozumie, co ona w nim widziała.
Seria III[edytuj • edytuj kod]
- Silene Arbekajte-Nawrocka – w późniejszych odcinkach żona Młodego. Przez znaczną część serialu jest niczym pszczółka Maja – gdzieś jest, lecz nie wiadomo, gdzie.
Seria IV[edytuj • edytuj kod]
- Jonasz – dostawca pizzy, goguś z lizaczkiem w usteczkach, który okazuje się sukinkotem i zdrajcą narodu... no, a na pewno OPZ-u. Sprawia pozory starego prawiczka, ale jednak w V serii rozkręca się i ma bardzo wyuzdane, brudne myśli.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Policji ale to tajna nazwa, tak dla niepoznaki. Taa...