Język urzędowy

Język urzędowy – język, który obowiązuje we wszelkiej maści urzędach.

Historia powstania

Nie wiadomo dokładnie, kto mógł wpaść na tak diaboliczny pomysł, jak stworzenie języka urzędowego, lecz wiadomo jedno – został stworzony po to, aby uprzykrzyć zwykłemu człowiekowi życie.

Użycie

Używany jest głównie przez biurwy, aby skołować człowieka chcącego załatwić coś w urzędzie. Składa się z tysięcy niezrozumiałych terminów pseudonaukowych (patrz: bełkot pseudonaukowy), a także ciągłych odwoływań do innego okienka/pokoju w celu wzięcia odpowiedniego formularza, który najprawdopodobniej i tak nie istnieje.

Przykładowe zwroty

• małogabarytowy ceramiczny element konstrukcyjny – cegła
• czynnik grzewczy w lokalu mieszkalnym – piec
• obywatel o znacznym stopniu niezaradności życiowej – menel
• niewielkiej wielkości urządzenie elektroniczno-matematyczne – kalkulator

Rozmówki polsko-urzędowe

• Jak się nazywasz? – Proszę o podanie swego nazwiska, imię (lub dwa/trzy) i nr PESEL w poniższym polu.
• Jestem Gracek Kowalski – Imiona: Gracjan Tymoteusz Ansgary, nazwisko: Kowalski, nr PESEL: 0000000
• Co tam u ciebie? – Podaj warunki panujące w twoim miejscu zamieszkania i opisz, co się zdarzyło po 02.01.2010 (data naszego ostatniego spotkania).
• A wiesz, wczoraj okno się popsuło i lodowato było – Proszę posłuchać: nasze zawiasy okienne doznały korozji wżernej, przez co okiennica nie była w stanie wykonać pełnego ćwierćobrotu. Skutkiem tego chłodne, zimowe powietrze swobodnie przedostawało się do pokoju dziennego, gdzie zlokalizowane było okno z owymi zawiasami.