Jelcz M121: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M
M
Linia 21: Linia 21:
* Eksploatowany w Polsce;
* Eksploatowany w Polsce;
* Zanim skorzystasz z gniota najpierw skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy <del>gruchot</del> gniot niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu;
* Zanim skorzystasz z gniota najpierw skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy <del>gruchot</del> gniot niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu;
* Wszystkie spalają przez miesiąc więcej niż Ty swoim [[Polonez]]em przez 10 lat, a wiadomo – [[paliwo]] to nie są tanie rzeczy <del>panie Ferdku</del>.
* Wszystkie spalają przez miesiąc więcej niż Ty swoim [[FSO Polonez|Polonezem]] przez 10 lat, a wiadomo – [[paliwo]] to nie są tanie rzeczy <del>panie Ferdku</del>.
* Niektóre modele posiadają specjalne przyrządy do ugniatania ludzi w środku, aby zmieściło się ich więcej.
* Niektóre modele posiadają specjalne przyrządy do ugniatania ludzi w środku, aby zmieściło się ich więcej.



Wersja z 13:20, 28 lis 2019

1. generacja gniotów. Widoczny ryjek od peerki
2. generacja gniotów. To jest ta panoramiczna szyba
3. generacja gniotów. Normalnie Kosmos
Elektrogniot. Jeden z czterech
Co? Dwudrzwiowy gniot? Koniec świata...

Jelcz M121 (gniot) – autobus niskowejściowopodłogowy produkowany od 1994 do 2009 przez Jelczańskie Zakłady Samochodowe w Jelczu-Laskowicach.

Wersje gniotów

  • Jelcz MN120M – prototyp gniota wyprodukowany w zawrotnej liczbie 1 egzemplarza w 1994 dla MPK Wrocław.
  • Jelcz M121M – produkowany od 1995 do 2004. Poszczególne egzemplarze różniły się przodem, tyłem oraz drzwiami. Reszta pozostała taka sama. Nawet ta cholernie krzywa linia okien.
  • Jelcz M121I1 – produkowany od 2004 do zakończenia produkcji. Posiadał nazwę handlową Mastero, tylko nie wiadomo po co.
  • Jelcz M121MB – to samo co M121M tyle, że z silnikiem Mercedesa. Na taśmie montażowej od 1995 do 2007.
  • Jelcz M121Etrolejbus wyprodukowany w liczbie czterech sztuk w Jelczu-Laskowicach, Gdyni i Lublinie, gdyż firma Jelcz sama nie potrafiła wyprodukować tego modelu.
  • Jelcz M121 – wyposażona w polski silnik, który spala 40 l paliwa na 100 km. Prawie jak ursus pana Józka ze Swornych Gaci.

Cechy wspólne gniotów

Wszystkie wersje gniotów mają kilka wspólnych cech, niezależnie od modelu czy daty produkcji. Każdy jest:

  • Zardzewiały Zrobiony ze stali nierdzewnej[1];
  • Wyprodukowany i zaprojektowany w Polsce;
  • Eksploatowany w Polsce;
  • Zanim skorzystasz z gniota najpierw skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy gruchot gniot niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu;
  • Wszystkie spalają przez miesiąc więcej niż Ty swoim Polonezem przez 10 lat, a wiadomo – paliwo to nie są tanie rzeczy panie Ferdku.
  • Niektóre modele posiadają specjalne przyrządy do ugniatania ludzi w środku, aby zmieściło się ich więcej.

Strój maskujący Jelcza

  • Zależnie od daty produkcji Jelcz M121 ma inną ścianę przednią:
    • Te z lat 1994-1996 są podobne do starych peerek;
    • Te z lat 1996-2004 mają szybę panoramiczną (jak mówi reklama pewnego telewizora) i prostokątną;
    • Te późniejsze mają jeszcze inny przód;
  • Jego linia okien przypomina poskładany regał przez pana Mietka. Krzywa jak cholera;
  • Zawsze posiada 3 drzwi, choć jest jeden wyjątek potwierdzający regułę. Polscy inżynierowie wykreowali dwudrzwiowego gniota w którym męczą (gniotą) się teraz mieszkańcy Puław.

Gnioty są bardzo powszechne wśród polskich przewoźników. Można powiedzieć, że są ich miłośnikami. Oto niekompletna lista miast z gniotami:

Ciekawostki

  • Obecnie fabryka Jelcza nie produkuje już autobusów. A gnioty wciąż jeżdżą.
  • Gniot swoje przezwisko zawdzięcza beznadziejnemu wnętrzu.

Zajrzyj też

Przypisy

  1. Taaak, akurat.