Paprykarz szczeciński: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 30 wersji utworzonych przez 25 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Paprykarz szczeciński.jpg|thumb |
[[Plik:Paprykarz szczeciński.jpg|thumb|200px|Szczeciński wejherowski]] |
||
[[Plik:P.jpg|thumb|200px|Prawda życiowa]] |
|||
'''Paprykarz szczeciński''' – mieszanka zmielonych [[ryba|ryb]] i niezmielonej [[kasza|kaszy]], a także [[ryż]]u, [[cebula|cebuli]], [[koncentrat pomidorowy|koncentratu pomidorowego]] |
'''Paprykarz szczeciński''' – mieszanka zmielonych [[ryba|ryb]] i niezmielonej [[kasza|kaszy]], a także [[ryż]]u, [[cebula|cebuli]], [[koncentrat pomidorowy|koncentratu pomidorowego]] oraz szczeciny [[świnia domowa|wieprzowej]], a wszystko to zapakowane w puszkę z samootwieraczem i czerwoną etykietą. |
||
Po otwarciu puszki wydobywa się potworny smród. Jest ulubionym prowiantem spożywanym w [[pociąg]]u. Jego opary wypalają [[pasażer|współpasażerom]] oczy i gardła. |
Po otwarciu puszki wydobywa się potworny smród. Jest ulubionym prowiantem spożywanym w [[pociąg]]u. Jego opary wypalają [[pasażer|współpasażerom]] oczy i gardła. |
||
==Etymologia== |
== Etymologia == |
||
Nazwa paprykarza jest podwójnym kłamstwem, gdyż czerwonego koloru nadaje mu [[koncentrat pomidorowy]], a produkowany |
Nazwa paprykarza jest podwójnym kłamstwem, gdyż czerwonego koloru nadaje mu [[koncentrat pomidorowy]], a produkowany jest m.in. w [[Brzeźnica (województwo podkarpackie)|Brzeźnicy w podkarpackim]] i w [[Wejherowo|Wejherowie]]. Na swoją obronę ma on tylko to, że pewną jego część wyławia się w [[Zalew Szczeciński|Zalewie Szczecińskim]]. |
||
==Historia== |
== Historia == |
||
Podstawą składu pierwszych paprykarzy w latach 70. były odpady produkcyjne zakładów przetwórstwa rybnego w wyniku opracowania racjonalizatorskiej receptury przez zespół technologów przetwórstwa żywności w [[Szczecin]]ie. W ten sposób po raz pierwszy światło dzienne ujrzał magiczny składnik wyrobu, obecnie szeroko stosowany w innych branżach pokrewnych – znany z etykiet jako MOM. |
|||
| ⚫ | |||
Aktualnie produkuje się je z [[n00b |nieumiejących czytać]] którzy dają odpowiedź "Budyń" do każdej ankiety. |
|||
| ⚫ | Spożyciem zajmowali się głównie [[student|studenci]], [[alkoholik|menele]] i [[Artysta|reprezentanci sztuk]], na które nikt nie łożył. Te grupy podwyższonego spożycia nie zmieniły się do czasów obecnych. Na początku XXI wieku do grona konsumentów paprykarza dołączyli tzw. „kredyciarze”, którym ta strawa zastępuje większość posiłków, w szczególności śniadania. |
||
| ⚫ | |||
== Zobacz też == |
|||
* [[konserwa turystyczna]] |
|||
* [[pasztecik szczeciński]] |
|||
* [[pasztet]] |
|||
* [[Szczecin]] |
|||
{{Jedzenie}} |
|||
[[Kategoria:Dania mięsne i rybne]] |
|||
| ⚫ | |||
Aktualna wersja na dzień 23:11, 28 sie 2021
Paprykarz szczeciński – mieszanka zmielonych ryb i niezmielonej kaszy, a także ryżu, cebuli, koncentratu pomidorowego oraz szczeciny wieprzowej, a wszystko to zapakowane w puszkę z samootwieraczem i czerwoną etykietą.
Po otwarciu puszki wydobywa się potworny smród. Jest ulubionym prowiantem spożywanym w pociągu. Jego opary wypalają współpasażerom oczy i gardła.
Etymologia[edytuj • edytuj kod]
Nazwa paprykarza jest podwójnym kłamstwem, gdyż czerwonego koloru nadaje mu koncentrat pomidorowy, a produkowany jest m.in. w Brzeźnicy w podkarpackim i w Wejherowie. Na swoją obronę ma on tylko to, że pewną jego część wyławia się w Zalewie Szczecińskim.
Historia[edytuj • edytuj kod]
Podstawą składu pierwszych paprykarzy w latach 70. były odpady produkcyjne zakładów przetwórstwa rybnego w wyniku opracowania racjonalizatorskiej receptury przez zespół technologów przetwórstwa żywności w Szczecinie. W ten sposób po raz pierwszy światło dzienne ujrzał magiczny składnik wyrobu, obecnie szeroko stosowany w innych branżach pokrewnych – znany z etykiet jako MOM.
Spożyciem zajmowali się głównie studenci, menele i reprezentanci sztuk, na które nikt nie łożył. Te grupy podwyższonego spożycia nie zmieniły się do czasów obecnych. Na początku XXI wieku do grona konsumentów paprykarza dołączyli tzw. „kredyciarze”, którym ta strawa zastępuje większość posiłków, w szczególności śniadania.
