Ikarus 280: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa 46.151.21.63; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Peaceful Halcylian.)
Znacznik: rewert
 
(Nie pokazano 90 wersji utworzonych przez 60 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Ikarusy_w_zajezdni.jpeg‎|250px|thumb|Ikarusy 280 w zajezdni]]
[[Ikarus 280]] to [[Autobus|autobus]] produkowany przez fabrykę [[Ikarus]] w miejscowości [[Budapeszt|Buda Városának Egyesítésével Pest]]. Produkowany był w wieku [[XX wiek|XX]], dokładniej w latach '80 i '90.
[[Plik:Polish flag on a Ikarus bus in Warsaw during a national day of mourning.jpg|250px|thumb|Ikarus z profilu]]
== Budowa zewnętrzna i wewnętrzna ==
'''Ikarus 280''' (nazywany również '''bizonem''' lub '''lewarem''') – [[autobus]] produkcji [[Węgry|madziarskiego]] [[Ikarus]]a, szczyt marzeń [[Miłośnik Komunikacji Miejskiej|miłośnika komunikacji miejskiej]].
[[Grafika:wnetrzeikarus.PNG|thumb|right|200px|Przesłodkie wnętrze autobusu [[Ikarus 280]]]]

Z zewnątrz Ikarus 280 to prostopadłościan<ref>Nie licząc niewielkich uchybień</ref> o boku bocznym w postaci prostokąta, boku tylnym w postaci prostokąta (istnieje jednak hipoteza mówiąca, że ten prostokąt jest kwadratem, ale wymiary autobusu zna tylko jego projektant, który zginął w [[2002]] roku pod kołami swojego dzieła) i boku górnym w postaci prostokąta. Wewnątrz ikarus to śliczny, nowoczesny autobus, jedynym zastrzeżeniem jest jego zapach, coś pomiędzy spalinami, benzyną, gównem a paloną gumą.
== Eksploatacja ==
== Wygląd ==
Z zewnątrz wygląda jak prostopadłościan na kółkach z przegubem po środku. Posiada czworo, troje lub dwoje drzwi w wersjach „harmonia” lub „płaty” oraz dużo otwieranych okien. Jak na konstrukcję opracowaną na początku lat 70. <del>XI wieku</del> wygląda całkiem nowocześnie. Ma jakieś <del>trzydzieści</del> trzy metry wysokości i szesnaście długości, co i tak wydaje się liczbą niewielką w porównaniu do obecnych przegubów. Na dachu ma charakterystyczny krzyżak, który ma za zadanie trzymanie przegubu, aby ten w czasie jazdy nie odpadł i nie zaorał asfaltu na jezdni.
Autobus eksploatowany jest tylko na [[Węgrzech]] i w [[Polska|Polsce]], co sprawia, że jesteśmy 2 państwem pod względem ilości tych cudownych wozów. W Polsce są one używane tylko w połowie [[Miasto|miast]], gdzie znajduje się [[Komunikacja Miejska|komunikacja miejska]]

{{przypisy}}
== Wnętrze ==
Główną zaletą wnętrza Ikarusa jest wspinaczka po schodkach oraz dużo miejsc do stania, dzięki temu większość siedzeń zajętych jest przez tych emerytów, którym udało się wejść do autobusu. W środku czuć spaliny – dla [[Miłośnik Komunikacji Miejskiej|jednych]] perfumy, dla [[Pasażer|innych]] smród. Pomiędzy środkiem a przegubem ma tak zwany „kołowrotek” używany przez młodzież jako karuzela. Wielką ich zaletą jest to że wytrzymują w polskich warunkach dłużej niż tydzień.

== Ciekawostki ==
* Będąc kierowcą z Ikarusa wychodzi się głuchym.
* Na Węgrzech i w Polsce jest ich tak dużo, że wycofanie tych złomów przed końcem świata jest niemożliwe.
* Drzwi Ikarusa otwierane są przez kierowcę za pomocą sznurka, co tłumaczy ich budowę oraz hałas przy ich otwieraniu/zamykaniu. Nie ważne czy jest to „harmonijka” czy „płaty”. Z tego też tytułu w niektórych Rosyjskich miastach zwyczajem stało się jeżdżenie bez nich.
* W przypadku otwarcia lewych okien autobus zmienia się w komorę gazową.
* W [[Warszawa|Warszafce]] zyskał tytuł „węgierskiego króla warszawskich ulic”.
* W stolicy jeździło ich najwięcej<ref>Bo wykupiła sobie wszystkie możliwe pojazdy i modele</ref>.

{{Przypisy}}
{{Komunikacja miejska}}
{{Komunikacja Łódź}}
{{KWW}}
{{KWW}}
{{KMWarszawa}}
[[Kategoria:Komunikacja miejska]]

[[Kategoria:Wrocław]]
[[Kategoria:Warszawa]]
[[Kategoria:Autobusy Ikarus|280]]
[[Kategoria:Poznań]]
[[Kategoria:Komunikacja miejska w Łodzi]]
[[Kategoria:Szczecin]]
[[Kategoria:Komunikacja miejska we Wrocławiu]]
[[Kategoria:Komunikacja miejska w Warszawie]]

Aktualna wersja na dzień 09:54, 28 gru 2023

Ikarusy 280 w zajezdni
Ikarus z profilu

Ikarus 280 (nazywany również bizonem lub lewarem) – autobus produkcji madziarskiego Ikarusa, szczyt marzeń miłośnika komunikacji miejskiej.

Wygląd[edytuj • edytuj kod]

Z zewnątrz wygląda jak prostopadłościan na kółkach z przegubem po środku. Posiada czworo, troje lub dwoje drzwi w wersjach „harmonia” lub „płaty” oraz dużo otwieranych okien. Jak na konstrukcję opracowaną na początku lat 70. XI wieku wygląda całkiem nowocześnie. Ma jakieś trzydzieści trzy metry wysokości i szesnaście długości, co i tak wydaje się liczbą niewielką w porównaniu do obecnych przegubów. Na dachu ma charakterystyczny krzyżak, który ma za zadanie trzymanie przegubu, aby ten w czasie jazdy nie odpadł i nie zaorał asfaltu na jezdni.

Wnętrze[edytuj • edytuj kod]

Główną zaletą wnętrza Ikarusa jest wspinaczka po schodkach oraz dużo miejsc do stania, dzięki temu większość siedzeń zajętych jest przez tych emerytów, którym udało się wejść do autobusu. W środku czuć spaliny – dla jednych perfumy, dla innych smród. Pomiędzy środkiem a przegubem ma tak zwany „kołowrotek” używany przez młodzież jako karuzela. Wielką ich zaletą jest to że wytrzymują w polskich warunkach dłużej niż tydzień.

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

  • Będąc kierowcą z Ikarusa wychodzi się głuchym.
  • Na Węgrzech i w Polsce jest ich tak dużo, że wycofanie tych złomów przed końcem świata jest niemożliwe.
  • Drzwi Ikarusa otwierane są przez kierowcę za pomocą sznurka, co tłumaczy ich budowę oraz hałas przy ich otwieraniu/zamykaniu. Nie ważne czy jest to „harmonijka” czy „płaty”. Z tego też tytułu w niektórych Rosyjskich miastach zwyczajem stało się jeżdżenie bez nich.
  • W przypadku otwarcia lewych okien autobus zmienia się w komorę gazową.
  • W Warszafce zyskał tytuł „węgierskiego króla warszawskich ulic”.
  • W stolicy jeździło ich najwięcej[1].

Przypisy

  1. Bo wykupiła sobie wszystkie możliwe pojazdy i modele