Józef Cyrankiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
(nowa strona) |
(odwołanie do nieistniejącego pliku) |
||
| (Nie pokazano 34 wersji utworzonych przez 26 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur|polskiego polityka|imię|Józef}} |
|||
[[Plik:Józef Cyrankiewicz - Film nr 55-56 - 1948-12-23.JPG|thumb|250px|Józef Cyrankiewicz nie dowierza, że plan sześcioletni nie odniósł sukcesu]] |
|||
| ⚫ | |||
{{Cytat|Co najlepiej wypadło '''Cyrankiewiczowi'''? Włosy|Anonim o największym dokonaniu '''Towarzysza Józefa'''}} |
|||
| ⚫ | |||
== Biografia == |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | [[Ojciec]] Józia był [[Narodowa Demokracja|endekiem]] i geodetą, więc Mały Józio na złość ojcu poszedł na [[studia]] dziennikarskie, których nie ukończył i zapisał się do [[Polska Partia Socjalistyczna|PPS]]. Ojciec się na niego obraził za to, co miało wpływ na poczynania naszego bohatera do końca życia. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== Dzieciństwo i młodość == |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== Wojna == |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Józio się obraził i zajął stanowisko wicepremiera, jednak nie przyszło mu na nim długo siedzieć, gdyż dwa lata później Bierut uznał, że fotel I sekretarza KC PZPR jest jednak wygodniejszy i oddał Józkowi urząd Prezesa Rady Ministrów. Życiowe marzenie Cyrankiewicza spełniło się, wreszcie mógł zasiąść przy swoim ukochanym stołku. |
||
== Po wojnie == |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
{{Cytat|Dziękuję ci, Józek, za grzanie mi fotela, a teraz spadaj.|Bolesław Bierut do Józia w 1952 roku.}} |
|||
| ⚫ | W okresie premierowania Józef uczestniczył w wielu zabawach. Należały do nich m.in. polowanie (na [[Ksiądz|księży]] i ramę obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej), zabawy ze strzelbą (takie jak strzelanie do robotników) i opowiadanie ludziom bajek (jak to pięknie będzie w [[Socjalizm|socjalizmie]]) czy horrorów (''Każdy prowokator czy szaleniec, który odważy się podnieść rękę przeciw władzy ludowej, niech będzie pewny, że mu tę rękę władza ludowa odrąbie''). |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Józio się obraził i zajął stanowisko wicepremiera, jednak nie przyszło mu na nim długo siedzieć, gdyż dwa lata później Bierut uznał, że fotel I sekretarza PZPR jest jednak wygodniejszy i oddał Józkowi urząd Prezesa Rady |
||
| ⚫ | |||
* W latach 60. wypił wszystkie dostawy Schweppesa na polski rynek. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== |
== Zobacz też == |
||
* [[Bolesław Bierut]] |
|||
W okresie premierowania Józef uczestniczył w wielu zabawach. Należały do nich m. in.: polowanie (na [[Ksiądz|księży]] |
|||
* [[Władysław Gomułka]] |
|||
| ⚫ | ) zabawy ze strzelbą (takie jak strzelanie do robotników) i opowiadanie ludziom bajek (jak to pięknie będzie w [[Socjalizm|socjalizmie]] czy horrorów ( |
||
{{Premierzy Polski}} |
|||
| ⚫ | |||
Ponoć Józek cieszył się wielkim powodzeniem u [[Kobieta|płci przeciwnej]], miał aż trzy [[Żona|żony]] i jeszcze więcej (co najmniej dwa razy tyle) kochanek. Liczba dzieci nieznana. |
|||
{{stopka}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Cyrankiewicz, Józef}} |
|||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Politycy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]] |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
Aktualna wersja na dzień 01:19, 3 paź 2021
|
Ten artykuł dotyczy polskiego polityka. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Czemu Cyrankiewicz śpi w przezroczystej piżamie? Żeby partia wiedziała, jakiego ma członka!
- Dowcip o Józefie Cyrankiewiczu
Co najlepiej wypadło Cyrankiewiczowi? Włosy
- Anonim o największym dokonaniu Towarzysza Józefa
Józef Cyrankiewicz (ur. 23 kwietnia 1911 w Tarnowie, zm. 20 stycznia 1989 w Warszawie) – polski premier, działacz PZPR, komunista. Pierwszy i ostatni Polak dotrzymujący tempa Stalinowi pijącemu wódkę.
Biografia[edytuj • edytuj kod]
Ojciec Józia był endekiem i geodetą, więc Mały Józio na złość ojcu poszedł na studia dziennikarskie, których nie ukończył i zapisał się do PPS. Ojciec się na niego obraził za to, co miało wpływ na poczynania naszego bohatera do końca życia.
Józef brał udział w II wojnie światowej, niestety dla niego po polskiej stronie. Został złapany przez Gestapo i udał się na finansowaną z budżetu Niemiec wycieczkę do Oświęcimia, którą przeżył.
W 1947 roku, po „wygranych” przez komunę wyborach Józef został premierem rządu PRL i pełnił ten urząd aż do roku 1952, kiedy to Bolesław Bierut powiedział mu: Dziękuję ci, Józek, za grzanie mi fotela, a teraz spadaj.
Józio się obraził i zajął stanowisko wicepremiera, jednak nie przyszło mu na nim długo siedzieć, gdyż dwa lata później Bierut uznał, że fotel I sekretarza KC PZPR jest jednak wygodniejszy i oddał Józkowi urząd Prezesa Rady Ministrów. Życiowe marzenie Cyrankiewicza spełniło się, wreszcie mógł zasiąść przy swoim ukochanym stołku.
Józio premier[edytuj • edytuj kod]
W okresie premierowania Józef uczestniczył w wielu zabawach. Należały do nich m.in. polowanie (na księży i ramę obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej), zabawy ze strzelbą (takie jak strzelanie do robotników) i opowiadanie ludziom bajek (jak to pięknie będzie w socjalizmie) czy horrorów (Każdy prowokator czy szaleniec, który odważy się podnieść rękę przeciw władzy ludowej, niech będzie pewny, że mu tę rękę władza ludowa odrąbie).
Ciekawostki o Józiu[edytuj • edytuj kod]
- Ponoć jako jedyna szycha partyjna nie używał nowomowy, lecz języka polskiego.
- W latach 60. wypił wszystkie dostawy Schweppesa na polski rynek.
- Jego powodzenie u kobiet było spowodowane męską łysiną.
- Ta łysina nie była naturalna, Józio po prostu starannie golił czachę.
