Dżucze: Różnice pomiędzy wersjami
M (Dodaję szablon {{stopka}}) |
|||
Linia 22: | Linia 22: | ||
{{komunizm2}} |
{{komunizm2}} |
||
{{stopka}} |
|||
[[Kategoria:Historia w latach 1945–1989]] |
[[Kategoria:Historia w latach 1945–1989]] |
||
[[Kategoria:Historia Korei Północnej]] |
[[Kategoria:Historia Korei Północnej]] |
Wersja z 15:44, 20 lut 2021
Dżucze (krócej kimirsenizmokimildżongizmowkrótcekimilunizm) – system religijny polityczny będący według twórców najbardziej zaawansowaną formą jedynego słusznego ustroju i najdoskonalszym sposobem budowy obozu koncentracyjnego raju na Ziemi.
Historia
Dżucze narodziło się w czasach okupacji japońskiej, gdy Kim Ir Sen próbował ratować endemiczny gatunek muła pegaza-jednorożca, na którym latał będąc dzieckiem. Później, osadzony na tronie przez Józia Dźgaszchwileńkę zaczął kombinować nad komunizmem, by trzymając odpowiedni dystans od Kremla i Zakazanego Miasta utrwalić władzę. Ideologia okazała się sukcesem, a Korea Północna jest dziś największym obozem koncentracyjnym skansenem stalinizmu. Niestety próby eksportu, np. do Wielkiego Księstwa Ciałszesku zakończyły się niepowodzeniem.
Założenia
Dżucze składa się ze słów znanych powszechnie komunistom, ale użytych w bardziej nacjonalistyczny twórczy sposób. Podstawowymi założeniami dżucze są:
- na początku Kim Ir Sen stworzył Koreę Północną;
- człowiek decyduje o losach przyrody i bajkach o pegazach-jednorożcach;
- państwo musi mieć samowystarczalną gospodarkę, wojsko, ideologię, wideotekę;
- państwo musi dbać o porządek publiczny poprzez bezwzględne odpieranie wszelakich wpływów imperialistycznych państw sterowanych bandyckim kapitalizmem;
- znaczna część pieniędzy
pożyczonych od imperialistówłożona musi być na armię, aby móc odeprzeć ewentualnych wrogów stanu; - i co najważniejsze: sukces narodu opiera się na
wiernopoddańczej służbie i czcibezgranicznej mądrości przywódcy (z rodziny Kim w przypadku Korei).