Język polski

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Polacy nie kaczki, swój język mają!

Donald Tusk o języku polskim

W Polsce mi się trudno zrobiło, tam mieszkają zimni ludzie. Wszyscy syczą. Po co syczą? To Bóg dał im język żmij za to, że są klamliwi!

Maksym Gorki o języku polskim

Język polski – etniczny język Polaków, wymyślony ok. 2000 lat temu przez kompletnych analfabetów. Charakteryzuje się ponoć najtrudniejszą gramatyką spośród wszystkich języków świata (konkurować może jedynie język fiński i język węgierski). Zarówno używanych jak i zapasowych. Dlatego tylko Polacy uczą się go, bo i tak nie znają żadnego innego. Jest także praktycznie nie do nauczenia dla cudzoziemców. Sami Polacy też nie potrafią zrozumieć pokręcej ortografii opierającej się na wyjątkach od ogólnieprzyjętych zasad wyjątków od zasady.

Skomplikowane dźwięki języka polskiego, wyrazy takie jak źdźbło i bezwzględny zostały zainspirowane odgłosami wydawanymi przez potwory z horrorów H.P. Lovecrafta

Najstarsze zapiski o języku polskim sięgają starożytności, gdy pewien Egipcjanin szedł ulicą, zobaczył pannę o lekkich obyczajach, i stwierdził: O kurwa!

Przypadki w języku polskim

Język polski ma wiele odmian, jedną z najczęstszych jest język pokemonów (zobacz: pokemoniaste pismo); pokemony porozumiewają się za jego pomocą w Gadu-Gadu, występują w nim takie zwroty jak: jush, ash, boshe, 4u, zw, szit , ;(, "ocb", "nmzc", "jbc" oraz zamiana ą na om lub ch na ff.

W obecnych czasach język polski jest używany do katowania dzieci w szkołach. Nieświadome niczego dzieci są wysyłane przez rodziców-sadystów do pierwszej klasy i od tego wydarzenia aż do śmierci muszą znać język polski!

Poseł na Sejm Piotr Gadzinowski wezwał posłów PiS-u do douczania się języka polskiego.

Język polski jest także najbardziej produktywnym językiem świata w zakresie przekleństw. Jest ich tak dużo, że chuj wie ile! By stworzyć nowe przekleństwo wystarczy sprawnie operować przedrostkami np.:

Postawa: PIERDOLIĆ (uprawiać seks, lekceważyć coś, mieć problemy psychiczne, gadać głupstwa)

1) wy-pierdolić (wyrzuić, uprawiać seks)
2) po-pierdolić (pomylić, skończyć uprawianie seksu lub mieć na nie chęć)
3) za-pierdolić (ukraść, zabić)
4) u-pierdolić (ukroić, ukruszyć)
5) przy-pierdolić (uderzyć, pobić)
6) od-pierdolić (wystawić coś np. odpierdolił niezłą wieś; mieć problemy psychiczne np. odpierdoliło mu, ukroić, ukruszyć jednak z większą siłą niż nr 4)
7) do-pierdolić (zajmować się czyimiś sprawami)
8) na-pierdolić (użyć czegoś w nadmiarze, w formie napierdalać się - bić się)

i inne.

Zobacz też:

Szablon:Stubjez