Dudy

Duda duda je!

Hasło dudziarzy

Dymaj mocniej synu! Co z ciebie za chłop?

Ojciec poucza pierworodnego próbującego swych sił przy dudach

I to jest właśnie, Panie Ferdku, z koziej dupy trąba!

Listonosz Edzio o dudach

Dudy – zabawny instrument muzyczny kojarzący się z krajem brodatych krasnoludów w kraciastych spódniczkach. Robi się je z pęcherzy wielkiego zwierza i kilku fujar – ważna jest ich długość, bowiem ta największa służy do dymania w nie. Gdy będziemy odpowiednio mocno dymać w dudy powinny wydać dźwięk przypominający dobijane kozy.

Kto lubi dymać w dudy?

Dymać lubi pewnie każdy, jednak miłośników dymania w dudy jest mało. Koniec końców znajdują się takowi:

• Earthworm Jim – uwielbiał dymać w złote wymiona,
• Poznaniacy – mają własną orkiestrę,
• Szkoci – tu chyba wyjaśniać nie trzeba,
• Scooby Doo – przy ich pomocy pokonał mechanicznego potwora z Loch Ness,
• Bloo – też lubił sobie trochę podymać.

Dudy w Polsce

Dymanie gdzieniegdzie można spotkać w Polsce, ale najbardziej w rejonie Poznańskiego. Wielkopolanie od dawien dawna już grają na dudach wielkopolskich oraz różnych podgatunkach dud, tzw. koźle, oraz ewentualnie sierszenkach. Ich instrumenty wyróżniają się głównie na tle innych dud pomysłowym i ekonomicznym wykorzystaniem miechu z odzysku ze składu sąsiadującego kowala, oraz wykorzystaniem do budowy dud skóry całej kozy, tak aby odgłos, udający pisk dobijanego zwierzęcia, mógł być bardziej realistyczny. Należy przy tym zaznaczyć, że każdy gatunek dud wielkopolskich ma nieco odmienny ton: milszy od zwykłych dud dźwięk ma np. kozioł, dzięki łagodnemu odgłosowi przypominającemu komara odczuwającego konsekwencje zjedzenia mocno przeterminowanej grochówki.

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny muzyki. Jeśli wytrzymasz 10 minut w słuchawkach – rozbuduj go.