Ikarus 280: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa 46.151.21.63; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Peaceful Halcylian.) Znacznik: rewert |
|||
| (Nie pokazano 79 wersji utworzonych przez 53 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Ikarusy_w_zajezdni.jpeg|250px|thumb|Ikarusy 280 w zajezdni]] |
|||
[[Ikarus 280]] to [[Autobus|autobus]] produkowany przez fabrykę [[Ikarus]] w miejscowości [[Budapeszt|Buda Városának Egyesítésével Pest]]. Produkowany był w wieku [[XX wiek|XX]], dokładniej w latach '80 i '90. |
|||
[[Plik:Polish flag on a Ikarus bus in Warsaw during a national day of mourning.jpg|250px|thumb|Ikarus z profilu]] |
|||
== Budowa zewnętrzna i wewnętrzna == |
|||
'''Ikarus 280''' (nazywany również '''bizonem''' lub '''lewarem''') – [[autobus]] produkcji [[Węgry|madziarskiego]] [[Ikarus]]a, szczyt marzeń [[Miłośnik Komunikacji Miejskiej|miłośnika komunikacji miejskiej]]. |
|||
[[Grafika:wnetrzeikarus.PNG|thumb|right|200px|Przesłodkie wnętrze autobusu [[Ikarus 280]]]] |
|||
Z zewnątrz Ikarus 280 to prostopadłościan<ref>Nie licząc niewielkich uchybień</ref> o boku bocznym w postaci prostokąta, boku tylnym w postaci prostokąta (istnieje jednak hipoteza mówiąca, że ten prostokąt jest kwadratem, ale wymiary autobusu zna tylko jego projektant, który zginął w [[2002]] roku pod kołami swojego dzieła) i boku górnym w postaci prostokąta. Wewnątrz ikarus to śliczny, nowoczesny autobus, jedynym zastrzeżeniem jest jego zapach, coś pomiędzy spalinami, benzyną, gównem a paloną gumą. Jak podaje poznańskie MPK, „specyficzny dla tej konstrukcji jest dźwięk zamykania i otwierania drzwi oraz hałas szyb pojazdu powstający podczas pokonywania nierówności na drodze. Jest to ciekawy system utrzymywania pasażerów w gotowości (wiadomo często IKARUSEM podróżuje się rano jadąc do pracy i wówczas po to aby pasażer był przez cały dzień naładowany pozytywną energią przez szyby emitowany zostaje specyficzny dźwięk o zmiennym natężeniu i ciśnieniu uniemożliwiający zaśnięcie przed pracą(szkołą) nawet po ciężkiej imprezie poprzedniego dnia. W kabinie kierowcy również zastosowano szereg innowacji takich jak np. podręczny ATLAS rodem z siłowni w postaci drązka po prawej stronie kierowcy (przy okazji służący do zmiany biegów). Drążek oprócz utrzymywania prawidłowej kondycji fizyczniej kierowcy służy do rozwijania u niego inwencji twórczej (każdy bieg wchodzi trochę inaczej - troszkę jak w toto lotku) oraz dodatkowo przy egzemplarzach o większym przebiegu uruchamia się funkcja ćwiczeń kręgosłupa (biegu trzeba szukać tak bardzo po prawej stronie iż kierowca wykonuje dziennie około 2453 skłony.) Przy okazji jest tu nawiązanie do symulatorów i dżojstików komputerowych - zainstalowany zaawansowany system force feedback powodujący jakże realistyczne drgania podczas zmiany biegów. Ciekawym godnym uwagi rozwiązaniem dbającym o bezpieczeństwo pasażerów i kierowcy jest system profilaktycznego budzenia kierowcy. Podczas skrętu pod odpowiednim kątem wydobywa się specjalny przeszywający dźwięk ocierających się opon o nadkola który uniemożliwia kierowcy zaśniecie (przez około 4do 6ciu dni) oraz masuje każdą cząsteczke ciała jego oraz pasażerów. ”<ref>http://www.mpk.poznan.pl/o-mpk/tabor-autobusowy/36-ikarus</ref>. |
|||
== |
== Wygląd == |
||
Z zewnątrz wygląda jak prostopadłościan na kółkach z przegubem po środku. Posiada czworo, troje lub dwoje drzwi w wersjach „harmonia” lub „płaty” oraz dużo otwieranych okien. Jak na konstrukcję opracowaną na początku lat 70. <del>XI wieku</del> wygląda całkiem nowocześnie. Ma jakieś <del>trzydzieści</del> trzy metry wysokości i szesnaście długości, co i tak wydaje się liczbą niewielką w porównaniu do obecnych przegubów. Na dachu ma charakterystyczny krzyżak, który ma za zadanie trzymanie przegubu, aby ten w czasie jazdy nie odpadł i nie zaorał asfaltu na jezdni. |
|||
Autobus eksploatowany jest tylko na [[Węgry|Węgrzech]] i w [[Polska|Polsce]], co sprawia, że jesteśmy 2 państwem pod względem ilości tych cudownych wozów. W Polsce są one używane tylko w połowie [[Miasto|miast]], gdzie znajduje się [[Komunikacja miejska|komunikacja miejska]]. |
|||
== Wnętrze == |
|||
{{przypisy}} |
|||
Główną zaletą wnętrza Ikarusa jest wspinaczka po schodkach oraz dużo miejsc do stania, dzięki temu większość siedzeń zajętych jest przez tych emerytów, którym udało się wejść do autobusu. W środku czuć spaliny – dla [[Miłośnik Komunikacji Miejskiej|jednych]] perfumy, dla [[Pasażer|innych]] smród. Pomiędzy środkiem a przegubem ma tak zwany „kołowrotek” używany przez młodzież jako karuzela. Wielką ich zaletą jest to że wytrzymują w polskich warunkach dłużej niż tydzień. |
|||
== Ciekawostki == |
|||
* Będąc kierowcą z Ikarusa wychodzi się głuchym. |
|||
* Na Węgrzech i w Polsce jest ich tak dużo, że wycofanie tych złomów przed końcem świata jest niemożliwe. |
|||
* Drzwi Ikarusa otwierane są przez kierowcę za pomocą sznurka, co tłumaczy ich budowę oraz hałas przy ich otwieraniu/zamykaniu. Nie ważne czy jest to „harmonijka” czy „płaty”. Z tego też tytułu w niektórych Rosyjskich miastach zwyczajem stało się jeżdżenie bez nich. |
|||
* W przypadku otwarcia lewych okien autobus zmienia się w komorę gazową. |
|||
* W [[Warszawa|Warszafce]] zyskał tytuł „węgierskiego króla warszawskich ulic”. |
|||
* W stolicy jeździło ich najwięcej<ref>Bo wykupiła sobie wszystkie możliwe pojazdy i modele</ref>. |
|||
{{Przypisy}} |
|||
{{Komunikacja miejska}} |
|||
{{Komunikacja Łódź}} |
{{Komunikacja Łódź}} |
||
{{KWW}} |
{{KWW}} |
||
{{KMWarszawa}} |
|||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Autobusy Ikarus|280]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Komunikacja miejska w Łodzi]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Komunikacja miejska we Wrocławiu]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Komunikacja miejska w Warszawie]] |
||
[[Kategoria:Szczecin]] |
|||
[[Kategoria:Łódź]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 10:54, 28 gru 2023
Ikarus 280 (nazywany również bizonem lub lewarem) – autobus produkcji madziarskiego Ikarusa, szczyt marzeń miłośnika komunikacji miejskiej.
Wygląd[edytuj • edytuj kod]
Z zewnątrz wygląda jak prostopadłościan na kółkach z przegubem po środku. Posiada czworo, troje lub dwoje drzwi w wersjach „harmonia” lub „płaty” oraz dużo otwieranych okien. Jak na konstrukcję opracowaną na początku lat 70. XI wieku wygląda całkiem nowocześnie. Ma jakieś trzydzieści trzy metry wysokości i szesnaście długości, co i tak wydaje się liczbą niewielką w porównaniu do obecnych przegubów. Na dachu ma charakterystyczny krzyżak, który ma za zadanie trzymanie przegubu, aby ten w czasie jazdy nie odpadł i nie zaorał asfaltu na jezdni.
Wnętrze[edytuj • edytuj kod]
Główną zaletą wnętrza Ikarusa jest wspinaczka po schodkach oraz dużo miejsc do stania, dzięki temu większość siedzeń zajętych jest przez tych emerytów, którym udało się wejść do autobusu. W środku czuć spaliny – dla jednych perfumy, dla innych smród. Pomiędzy środkiem a przegubem ma tak zwany „kołowrotek” używany przez młodzież jako karuzela. Wielką ich zaletą jest to że wytrzymują w polskich warunkach dłużej niż tydzień.
Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]
- Będąc kierowcą z Ikarusa wychodzi się głuchym.
- Na Węgrzech i w Polsce jest ich tak dużo, że wycofanie tych złomów przed końcem świata jest niemożliwe.
- Drzwi Ikarusa otwierane są przez kierowcę za pomocą sznurka, co tłumaczy ich budowę oraz hałas przy ich otwieraniu/zamykaniu. Nie ważne czy jest to „harmonijka” czy „płaty”. Z tego też tytułu w niektórych Rosyjskich miastach zwyczajem stało się jeżdżenie bez nich.
- W przypadku otwarcia lewych okien autobus zmienia się w komorę gazową.
- W Warszafce zyskał tytuł „węgierskiego króla warszawskich ulic”.
- W stolicy jeździło ich najwięcej[1].
Przypisy
- ↑ Bo wykupiła sobie wszystkie możliwe pojazdy i modele
