Dżucze: Różnice pomiędzy wersjami
Znacznik: edytor źródłowy |
M (→Historia) |
||
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 10 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Kimowie.jpg|thumb |
[[Plik:Kimowie.jpg|thumb|200px|Dwaj <del>bogowie</del> twórcy dżucze]] |
||
[[Plik:Ceaucescu i Kim Ir Sen.jpg|thumb |
[[Plik:Ceaucescu i Kim Ir Sen.jpg|thumb|200px|Nicolae Ceauşescu uczy się dżucze]] |
||
'''Dżucze''' (krócej '' |
'''Dżucze''' (krócej ''kimirsenizmokimdzongilizmokimdzongunizmowkrótcekimhansolizm'') – system <del>religijny</del> polityczny będący według twórców najbardziej zaawansowaną formą z[[komunizm|jedynego słusznego ustroju]] i najdoskonalszym sposobem budowy <del>obozu koncentracyjnego</del> raju na [[Ziemia|Ziemi]]. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
Dżucze narodziło się w czasach okupacji japońskiej, gdy [[Kim Ir Sen]] próbował ratować endemiczny gatunek <del>muła</del> |
Dżucze narodziło się w czasach okupacji japońskiej, gdy [[Kim Ir Sen]] próbował ratować endemiczny gatunek <del>muła</del> pegaza-jednorożca, na którym latał będąc dzieckiem. Później, osadzony na tronie przez [[Józef Stalin|Józia Dźgaszchwileńkę]] zaczął kombinować nad komunizmem, by trzymając odpowiedni dystans od [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Kremla]] i [[Chiny|Zakazanego Miasta]] utrwalić władzę. Ideologia okazała się sukcesem, a [[Korea Północna]] jest dziś największym <del>obozem koncentracyjnym</del> skansenem stalinizmu. Niestety próby eksportu, np. do Wielkiego Księstwa [[Nicolae Ceaușescu|Ciałszesku]] zakończyły się niepowodzeniem. |
||
== Założenia == |
== Założenia == |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
* człowiek decyduje o losach przyrody i bajkach o pegazach-jednorożcach; |
* człowiek decyduje o losach przyrody i bajkach o pegazach-jednorożcach; |
||
* państwo musi mieć samowystarczalną gospodarkę, wojsko, ideologię, wideotekę; |
* państwo musi mieć samowystarczalną gospodarkę, wojsko, ideologię, wideotekę; |
||
* państwo musi dbać o porządek publiczny poprzez bezwzględne odpieranie wszelakich wpływów [[USA|imperialistycznych państw sterowanych bandyckim kapitalizmem]]; |
|||
* znaczna część pieniędzy <del>pożyczonych od imperialistów</del> łożona musi być na armię, aby móc odeprzeć ewentualnych wrogów stanu; |
|||
* i co najważniejsze: sukces narodu opiera się na <del>wiernopoddańczej służbie i czci</del> bezgranicznej mądrości przywódcy (z rodziny Kim w przypadku Korei). |
* i co najważniejsze: sukces narodu opiera się na <del>wiernopoddańczej służbie i czci</del> bezgranicznej mądrości przywódcy (z rodziny Kim w przypadku Korei). |
||
Linia 19: | Linia 21: | ||
{{komunizm2}} |
{{komunizm2}} |
||
⚫ | |||
{{stopka}} |
|||
[[Kategoria:Korea Północna]] |
|||
[[Kategoria:Historia w latach 1945–1989]] |
|||
[[Kategoria:Historia Korei Północnej]] |
|||
⚫ |
Aktualna wersja na dzień 09:45, 7 lis 2021
Dżucze (krócej kimirsenizmokimdzongilizmokimdzongunizmowkrótcekimhansolizm) – system religijny polityczny będący według twórców najbardziej zaawansowaną formą zjedynego słusznego ustroju i najdoskonalszym sposobem budowy obozu koncentracyjnego raju na Ziemi.
Historia[edytuj • edytuj kod]
Dżucze narodziło się w czasach okupacji japońskiej, gdy Kim Ir Sen próbował ratować endemiczny gatunek muła pegaza-jednorożca, na którym latał będąc dzieckiem. Później, osadzony na tronie przez Józia Dźgaszchwileńkę zaczął kombinować nad komunizmem, by trzymając odpowiedni dystans od Kremla i Zakazanego Miasta utrwalić władzę. Ideologia okazała się sukcesem, a Korea Północna jest dziś największym obozem koncentracyjnym skansenem stalinizmu. Niestety próby eksportu, np. do Wielkiego Księstwa Ciałszesku zakończyły się niepowodzeniem.
Założenia[edytuj • edytuj kod]
Dżucze składa się ze słów znanych powszechnie komunistom, ale użytych w bardziej nacjonalistyczny twórczy sposób. Podstawowymi założeniami dżucze są:
- na początku Kim Ir Sen stworzył Koreę Północną;
- człowiek decyduje o losach przyrody i bajkach o pegazach-jednorożcach;
- państwo musi mieć samowystarczalną gospodarkę, wojsko, ideologię, wideotekę;
- państwo musi dbać o porządek publiczny poprzez bezwzględne odpieranie wszelakich wpływów imperialistycznych państw sterowanych bandyckim kapitalizmem;
- znaczna część pieniędzy
pożyczonych od imperialistówłożona musi być na armię, aby móc odeprzeć ewentualnych wrogów stanu; - i co najważniejsze: sukces narodu opiera się na
wiernopoddańczej służbie i czcibezgranicznej mądrości przywódcy (z rodziny Kim w przypadku Korei).