Kaszanka

Czarne złoto naszej kuchni

Kaszanka – mieszanina kaszy, krwi, mięsa (dla optymistów) w grubym flaku, czasem sztucznym. Kaszanka wyglądająca jak kiełbasa nazywa się krupniok i jest spożywana na Śląsku.

Historia

Początki tej potrawy są niejasne. Jedna z teorii głosi, że wymyślili ją Murzyni Afroamerykanie, by nie było widać, co jedzą i że w ogóle jedzą, gdyż mogło to ściągnąć gniew bogów i pół sąsiedniej wioski. Inna teoria odwołuje się do oszczędności – do produkcji kaszanki używano najgorszego mięsa i czymś trzeba było ukryć to oszustwo, a że krew ze świniobicia była pod ręką, nadawała się do tego celu wyśmienicie. Po wielu latach o kaszance przypomniano sobie, kiedy trzeba było nakarmić masę luda, a co lepsze mięso wędrowało do Związku Radzieckiego. Produkowana wtedy kaszanka dostała błogosławieństwo Watykanu, jako że mięsa nie zawierała w ogóle (przecież było w Związku Radzieckim) i pod pewnymi warunkami wolno było jeść ją nawet w piątek. Wraz z końcem komuny kaszanka stała się potrawą różnej maści elit, które jadły ją z gazety i popijały winem marki wino. Powód był prosty: kaszanka była nie tylko najtańszą wędliną, ale jedyną, którą można było dostać „na zeszyt”. Obecnie z niewiadomych powodów notuje się jej renesans i podawana jest na eleganckim talerzu z ogórkiem kiszonym.