Hasacz

Hasacz

Hasacz – istota ciągle uśmiechnięta. Jedna z wielu mitycznych stworzeń internetowych, tak jak np.: dziubdziub czy wirus. Stosunkowo łatwo go znaleźć, wystarczy poszukać.

Wygląd i charakterystyka

Mają zawsze zielony kolor i zawsze uśmiechniętą gębę, określaną jako słodka.
Do cech charakterystycznych zalicza się również donośne gulgotanie w okresie godowym. Nie posiadają nosa, zapach wyczuwają całą powierzchnią ciała, więc potrafią stwierdzić jak smakuje biała bitmapa.

Hasacz ma jedną parę czarnych, ślicznych oczek. Ponadto jest zbudowany z gumy, posiada kauczukowy kręgosłup, dzięki czemu posiada nadzwyczajną gibkość. Jest także szczęśliwym posiadaczem dwóch par granitowych kopytek. Droga ewolucyjna hasaczy nie jest do końca jasna. Istnieją jednak przypuszczenia, że rozwinęły się z pradawnego skrzyżowania foki z psem. Przez lata wykształciły własną metodę rozmnażania tzw. przez kopiuj-wklej.

Hasacze są endemitami, gdyż można je spotkać wyłącznie w internecie. Są usposobienia raczej łagodnego, jednak w chwili zagrożenia potrafią w ułamku sekundy znokautować oponenta silnym ciosem z klaty. Tak, jak w każdym złożonym społeczeństwie, mają one króla Zwanego Spankim. Robotnicy hasają, zaś król tylko siedzi i zgarnia chwałę.

Hasacz podczas hasania może zapaść na chorobę zwaną urwogłowiem. Choroba charakteryzuje się stopniowym odpadaniem głowy hasacza. Jest powodowana przez wirus AH6N66. Choroba mija po 7-10 dniach. W tym czasie hasaczowi wyrasta nowa głowa z nowym uśmiechem i nowymi ślicznymi czarnymi oczkami. Hasacze w czasie choroby mogą nadal hasać ponieważ nie posiadają one mózgu.

Hasacze od niedawna zaczęto uważać za zwierzęta hodowlane. Odżywiają się budyniem i promują kampanię Jedz budyń albo giń!. Oczywiście, nie powinniśmy brać tego na poważnie, ponieważ jak powszechnie wiadomo, żaden hasacz nie skrzywdził ani jednego człowieka.

Hasacze są także pupilami Günthera, i należą do trójcy przenajświętszej w religii zwanej "Güntheryzm". Wyłoniły się one z budyniu, który powstał z chaosu, spowodowanego przez spazm z mitycznego członka Günthera.

Hasacze są podzielone na dwa rodzaje: zwyczajne (tzw. green llama) i Kolomonolololuńskie.

Hasacze posługują się językiem Brlbrlbrl. Każde słowa wymawia się jako Brlbrlbrl. Wyjątkami są jedz i Budyń.

O Hasaczach Istnieje również powiedzenie „Kto wie ten wie, gdzie Hasacz spotyka się”. Jest to powiedzenie osoby, która wie, gdzie można spotkać Hasacza Alfę, czyli ich przywódcę.

Nazwy na świecie

Hasacze mają bardzo różne nazwy i określenia. Do najczęściej używanych w określonych językach bądź krajach zaliczamy:

• Bunchie (ang.);
• Oktolon bądź Hüpfvieh (niem.);
• Zöldszar (zielone gówno) lub Faszláma (lama chj) (węg.);
• Pinhas (hebr.);
• Ahamdinjalama (Iran);
• Ahambaralama (Angola);
• Mały (Skuiel) (pot.)

Linki zewnętrzne

• Źródło danych: Artykuł popularnonaukowy pt. Jesteśmy hasacze, pohasaj z nami, jedno z najstarszych i najważniejszych źródeł wspominających o tych mitycznych istotach
• Drugie źródło: KnowYourMeme, znana i ceniona encyklopedia fenomenów internetowych, w tym Hasaczy.
• Jeździec hasarski: http://imageshack.us/photo/my-images/291/42512815.gif/
• Zawalcz z nim: http://rainbowbunchie.com/ (w formie tęczowej)