Tuba

Tuba – instrument dęty blaszany, jeszcze bardziej poskręcany i powyginany od saksofonu. Oprócz bycia trudną w transporcie i ciężką, tuba nadaje się również do grania (tak przynajmniej twierdzą niektóre osobniki).

Dźwięk

Choć jej dźwięk jest jeszcze bardziej chrypiący od saksofonu basowego, to jednak są ludzie, którzy i jej dźwięk przetrwają, a nawet znajdą się wśród nich tacy, którzy zniosą to z uśmiechem na ustach, choć prawdopodobnie są to zbiegli z zesłania na Syberię, którzy starają się cieszyć wszystkim, czym mogą. Tuba gra dźwięki niskie, przez co znalazła ona zastosowanie w jazzie jako uzupełnienie dla saksofonu barytonowego/basowego i puzonu. Wydaje się być najbardziej niechcianym wszędzie instrumentem, ponieważ w każdym gatunku jej rola jest znikoma, bądź w ogóle jej nie ma. Wyrzucają ją zewsząd skąd się da i nikt nie umie odpowiedzieć na pytanie: dlaczego tak jest?

Historia

Początki tuby miały miejsce wraz z powstaniem pierwszych instrumentów dętych. Już na początku średniowiecza, w Bizancjum dawano znaki ostrzegawcze za pomocą tak zwanej tuby rzymskiej (łac. Tuba Romana), a w czasach rewolucji francuskiej używano tuby kurwy curvy. Po wynalezieniu wentyli zaczęto produkować instrumenty dęte na większą skalę. Nikt nie wie, jaki idiota wpadł na pomysł, by dodać wentyle do tuby, ponieważ obniżają one dźwięk, a tuba gra i tak zbyt nisko. Pomimo małej roli i braku uznania tuba doczekała się wyróżnienia i co roku w pierwszy piątek maja obchodzimy Dzień Tuby.