Makaron: Różnice pomiędzy wersjami
M (dr.) |
(To może dziwić, ale to jest forma poprawna (od tej 'poprawnej' poprawniejsza).) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:7+-+makaron;).jpg|thumb|200px|Morski makaron]] |
[[Plik:7+-+makaron;).jpg|thumb|200px|Morski makaron]] |
||
'''Makaron''' – pożywienie z [[Mąka|mąki]], spożywane po uprzednim ugotowaniu z [[Jajko|jajkiem]], [[Twaróg|twarogiem]] albo [[Cokolwiek|czymkolwiek]]. Surowy jest twardy i |
'''Makaron''' – pożywienie z [[Mąka|mąki]], spożywane po uprzednim ugotowaniu z [[Jajko|jajkiem]], [[Twaróg|twarogiem]] albo [[Cokolwiek|czymkolwiek]]. Surowy jest twardy i żółciejszy niż ugotowany. Wśród wielu dziwacznych rodzajów makaronu wyróżniają się [[świderki]], czasem błędnie zwany [[spaghetti]] i muszelki. Najbardziej kiczowate są te pierwsze i można je kupić w każdym [[Sklepik osiedlowy|sklepiku osiedlowym]]. |
||
Wbrew powszechnym opiniom wynalazcą makaronu nie jest jakiś [[Włochy|Włoch]], lecz [[Szkocja|szkocki]] [[Żydzi|Żyd]] nazwiskiem MacAaron. |
Wbrew powszechnym opiniom wynalazcą makaronu nie jest jakiś [[Włochy|Włoch]], lecz [[Szkocja|szkocki]] [[Żydzi|Żyd]] nazwiskiem MacAaron. |
Wersja z 14:37, 13 mar 2020
Makaron – pożywienie z mąki, spożywane po uprzednim ugotowaniu z jajkiem, twarogiem albo czymkolwiek. Surowy jest twardy i żółciejszy niż ugotowany. Wśród wielu dziwacznych rodzajów makaronu wyróżniają się świderki, czasem błędnie zwany spaghetti i muszelki. Najbardziej kiczowate są te pierwsze i można je kupić w każdym sklepiku osiedlowym.
Wbrew powszechnym opiniom wynalazcą makaronu nie jest jakiś Włoch, lecz szkocki Żyd nazwiskiem MacAaron.
Makaron na przestrzeni wieków
Słowo „makaron” pochodzi z języka łacińskiego. Jest to zlepek wyrazów „macabrus” (mąka rozsypana na obrusie) i „aronus” (aronia). Nietrudno więc odgadnąć, iż pierwotnie makaronem nazywano danie składające się z mąki na płóciennej serwetce, polanej odrobiną soku z aronii. Z biegiem lat gusta smakoszy zmieniły się, toteż unowocześniono danie. Średniowieczny skryba Jaśko z Kokoszowa podaje: Ać do mąki niewieście jedn jaje dodają, coby wnitrznąści łacniej przetrząsać to miały. Za królowej Marylki przyjęto francuską modę polewania makaronu sosem pomidorowym zamiast sokiem z aronii. W Rzeczpospolitej wytworzyły się dwa obozy: aronników (tradycjonalistów) i pomidorowców (zwanych fircykami). Konflikt objął całą brać szlachecką i trwał przez około 100 lat. Ostatni król Polski opowiedział się za pomidorowcami, co spowodowało konfederację barską (jej nazwa pochodzi od powszechnego przekonania, iż barszcz także robi się z aronii). Pewien szlachcic próbował zmusić króla do zmiany stanowiska, rzucając mu się pod nogi w drzwiach do jadalni na Zamku Królewskim. Niestety, monarcha nie uległ i wszyscy wiemy, co się stało potem. Pod zaborami zmieniono sposób przyrządzania makaronu. Do ciasta dodawano soku z aronii, a gotowe danie polewano sosem pomidorowym. W ten sposób łączono zwaśnione strony. Miało to też oznaczać scalenie państwa. W dwudziestoleciu międzywojennym makaron podawano na sucho z powodu barwy obu tradycyjnych sosów – pewien polityk wyrażał się nieco nieprzychylnie o czerwieni. Obecnie modny jest sos pomidorowy oraz hit rynku '79 – sos chrzanowy.
Funkcje makaronu
- Owijająca, można nim kogoś lub coś owinąć.
- Konsumpcyjna, się go je albo spożywa, ewentualnie konsumuje.
- Ozdobna, można doczepić nitkę i używać jako ozdobę choinkową albo kolczyki.
- Niektóre odmiany są używane przez Włochów jako paliwo i używka.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny sztuki kulinarnej. Jeśli wiesz co jesz – rozbuduj go.