Włodzimierz Ilicz Lenin
|
Ten artykuł dotyczy rosyjskiego komunisty. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Nie pij wódki, nie pij wina, kup bilet do mauzoleum Lenina!
- Slogan reklamowy
Kto jest najwspanialszym człowiekiem świata i dlaczego właśnie Lenin?
- Zadanie na maturze z 1918 roku w Rosji
Lenin jest wiecznie żywy, ale odrobinę sztywny
- Stara prawda
Masz tu Władek nowe buty i spierdalaj z Nowej Huty!
- Krakowskie powiedzenie
Włodzimierz Ilicz Lenin Uljanow (ur. 22 kwietnia 1870, zm. 21 stycznia 1924 jak wiadomo, żyje wiecznie) – przywódca ludu pracującego wszystkich republik radzieckich. Najbardziej bolszy z bolszewików, ale tylko wtedy gdy stał na drzwiach niesionych przez pomniejszych komuchów na Pałac Zimowy. Był człowiekiem, który miał najwięcej przyjaciół (lub też towarzyszy) w dziejach świata. Po śmierci okazało się, że z kolei ziemia tak Władzia nie lubi, ba, nie lubi do tego stopnia iż nie chce go przyjąć, toteż pomoczono go trochę w formalinie i umieszczono w mauzoleum. Ustawiono też przy nim straż, na wypadek gdyby znalazł się debil chętny truchło Lenina ukraść, lub, co gorsza, wódz zechciał jednak ożyć i wstać[1].
Życie Lenina[edytuj • edytuj kod]
Lenin od urodzenia był komuchem. Idolem jego brata (i Lenina) był Karol Marks. Z racji, że wtedy jeszcze nawet w Rosji czerwoną zarazę tępiono ustawicznie, Lenin szybko musiał uciekać do Europy Zachodniej.
Wg pewnej legendy, kowal spod Zakopanego odrąbał, uciekającemu z niewoli, Towarzyszowi kajdany[2]. Mimo otrzymania honorowego obywatelstwa ZSRR i zdobionej daczy pod Moskwą góral umarł nie dowiedziawszy się nazwiska osoby, którą rozkuł.
Około 1900 roku Włodek wrócił do Rosji i oczywiście nadal był komuchem. W 1917 roku doszło do rewolucji październikowej, w której mienszewicy i bolszewicy zdetronizowali cara. Niestety mienszewików było więcej, więc szybko okazało się że to plugawi, dekadenccy burżuje uciskający lud pracujący i można ich było wybić. Pomimo że w powstaniu dowodził Lew Trocki, Lenin zagarnął sobie główny stołek. Następnie doprowadził do utworzenia Międzynarodówki Komunistycznej i rozpoczął ekspansję komunizmu na cały świat. Niestety, to był falsestart, bo Czerwoną Zarazę Kacapską[3] rozgonili już wielokrotnie mniej liczni Polacy w bitwie warszawskiej.
Po sekcji zwłok przeprowadzonej przed wypychaniem formaliną okazało się że lewa półkula mózgu Lenina całkowicie uschła, stąd też kolektywizacja rolnictwa i przemysłu. Lenina po śmierci napakowano styropianem, wysuszono w piekarniku i wepchnięto w szklaną gablotę.
Kult Lenina[edytuj • edytuj kod]
Po śmierci Lenina w każdym mieście w ZSRR i innych krajach komunistycznych musiał być obowiązkowo jego pomnik, w budynku każdej instytucji państwowej musiał być portret albo też popiersie, przy czym w tym drugim wypadku często nakładano mu na glacę laurowy wieniec. Pojawiło się mnóstwo pamiątek z Leninem, chyba nawet więcej niż Misiem Puchatkiem, lalą Barbie i Darthem Vaderem razem wziętymi. Najpopularniejsze to piersiówki, plakietki, noże, czapki, tapety, kubki, naszywki, ballady, czołgi, dziury w ziemi, i oczywiście otwieracze do napojów wyskokowych.
Do nazwy wielu zakładów, szkół, murów i urzędów dodano „im. Włodzimierza Lenina”, zaś nazwę Piotrogród (wcześniej Petersburg) zmieniono na Leningrad. Bardzo modne też stały się czapki leninówki, gdyż Lenin jednym płóciennym modelem zwykł okrywać glacę. Do mauzoleum Lenina organizuje się pielgrzymki i wycieczki aż po dziś dzień.
Pamięć o Leninie[edytuj • edytuj kod]
Z okazji setnej rocznicy urodzin Lenina powstał projekt zniesienia w Związku Sowieckim kar i zastąpienia ich nagrodami. I tak za lekkie przestępstwo proponowano nagrodę III stopnia – pobyt w Celi Lenina. Za cięższe – nagrodę II stopnia, czyli wycieczkę Szlakiem Lenina po Syberii. Za najcięższe zbrodnie przewidziano nagrodę I stopnia – osobiste spotkanie z Leninem. Już niedługo rząd Rosji ma zamiar zorganizować pielgrzymki leninowskie na wzór papieski. W leninmobile ma być wystawione jego ciało. Obywatele będą machali czerwonymi chusteczkami, a na trasie będą jechały olbrzymie bilbordy informacyjne: Towarzysz Lenin wymiata smród zabobonu i zaścianka.
Obecnie Lenin w swoim Mauzoleum czuwa, aby zmiany liberalne, prozachodnie, nacjonalistyczne nie przesunęły się poza wyznaczoną przez towarzyszy granicę, a Rosja nie utraciła swojej rewolucyjnej tożsamości.
Krążą pogłoski, że gdy nadejdzie odpowiedni czas Towarzysz Lenin powstanie i wezwie do ponownej walki braci proletariatu.
