Język polski
W Polsce mi się trudno zrobiło, tam mieszkają zimni ludzie. Wszyscy syczą. Po co syczą? To Bóg dał im język żmij za to, że są klamliwi!
- Maksym Gorki o języku polskim
CheScH mOOoY bOoSiAcHkUu cO pOraBbiASshh!?!/11
- Zbrodnia na języku polskim
Język polski (polszczyzna) – etniczny język Polaków, wymyślony ok. 2000 lat temu przez kompletnych analfabetów. Jest uznawany za tródny trudny – gramatyką może konkurować z fińskim i węgierskim, a każdy cudzoziemiec kończy się go uczyć przy poznawnaiu fleksji. Co więcej, język polski jest na tyle trudny, że sami Polacy nie umią umiejom umiom potrafią go zrozumieć i mało który potrafi go poprawnie órzyfać używać.
Skomplikowane dźwięki języka polskiego, wyrazy takie jak „źdźbło” i „bezwzględny” zostały zainspirowane odgłosami wydawanymi przez potwory z horrorów H.P. Lovecrafta
Historia
Najstarsze zapiski o języku polskim sięgają starożytności, gdy pewien Egipcjanin szedł ulicą, zobaczył pannę o lekkich obyczajach, i stwierdził: O kurwa!.
W obecnych czasach język polski jest używany do katowania dzieci w szkołach. Nieświadome niczego dzieci są wysyłane przez rodziców-sadystów do pierwszej klasy i od tego wydarzenia aż do śmierci muszą znać język polski!
Produktywność
Język polski jest także najbardziej produktywnym językiem świata w zakresie wulgaryzmów. Jest ich tak zajebiście dużo, że chuj wie ile! By stworzyć nowe przekleństwo wystarczy sprawnie napierdalać przedrostkami np.:
Podstawa: pierdolić (1 uprawiać seks, 2 lekceważyć coś, 3 gadać głupstwa);
- wypierdolić (1 wyrzucić, 2 przewrócić, 3 uderzyć);
- popierdolić (1 pomylić, 2 zbojkotować);
- zapierdolić (1 ukraść, 2 zabić, 3 upić się);
- upierdolić (1 ubrudzić się, 2 ukruszyć);
- przypierdolić (1 uderzyć, 2 wtrącić się);
- odpierdolić (1 wygłupić się, 2 dać komuś spokój);
- dopierdolić (1 obciążyć kogoś czymś 2 dorzucić, np. węgla do pieca);
- napierdolić (1 użyć czegoś w nadmiarze, 2 upić się, 3 walczyć, 4 mówić o kimś kłamstwa, 5 powiedzieć coś bardzo szybko);
- spierdolić (1 uciec, 2 zepsuć);
- podpierdolić (1 ukraść, 2 donieść na kogoś);
- wpierdolić (1 pobić, 2 zjeść);
- przepierdolić (1 zdefraudować, 2 zgubić);
- opierdolić (1 zganić, 2 lenić się, 3 ubrudzić k-g, 4 (kul.) obrać, 5 (kul.) oskubać)
- rozpierdolić (1 zniszczyć, 2 zająć dużą powierzchnie swoim ciałem).
I inne.
Czasy
W języku polskim istnieją cztery współcześnie używane czasy. Są to:
- Czas teraźniejszy;
- Czas przyszły;
- Czas przeszły;
- Czas na wódkę.
Strony
Istnieje także sześć stron:
- Strona czynna;
- Strona bierna;
- Strona zwrotna;
- Strona internetowa;
- Dwie strony butelki.
Osoby
Wśród osób wymienia się:
- 1, 2, 3 osoba l. pojedynczej;
- 1, 2 osoba l. mnogiej;
- 1, 2, 3 i więcej osób urządzających popijawę.
Rodzaj
- Męski osobowy;
- Żeński zwierzęcy (wszelkie inne są niezgodne z logiką tj. żeński osobowy);
- Żeński przedmiotowy;
- Nijaki, czasami traktowany na równi z żeńskim zwierzęcym.
Tryby
Występuje pięć trybów:
- Tryb rozkazujący;
- Tryb orzekający;
- Tryb przypuszczający;
- Tryb single-player;
- Tryb multi-player.
Odmiana przez przypadki
Główny artykuł: deklinacja
