Gitara basowa

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 19:17, 14 lut 2011 autorstwa Del Pacino (dyskusja • edycje) (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Botyzjusz I. Ofiarą rewertu jest Chromegoogle.)
Kij do krykieta używany przez niektórych jako basówka

Boo boo bum bah boom boom dum dum dah

Gitara basowa o sobie

Basista będzie zauważony przez publikę na koncercie tylko w dwóch przypadkach – wszyscy pozostali przestaną nagle grać, albo on przestanie nagle grać.

Przechwałka basistów

Basiści mają wszystko większe i grubsze

Kolejna przechwałka

Gitara basowa (baśka, basoofka lub po prostu bas (dla szpanerów – bass)) – prosty, nieskomplikowany, drewniany instrument strunowy. Szarpany, uderzany, poniewierany i niedoceniany. Najczęściej wybierają go niespełnieni gitarzyści i ludzie bez talentu muzycznego. Muzyk grający na nim jest bardzo nisko w hierarchi muzycznej. Na scenie ustawia się go zawsze za ważniejszymi muzykami i odpowiednio ścisza, żeby nie przeszkadzał. Pełni jedynie rolę wypełnienia dolnego pasma. Bas zazwyczaj ma cztery struny, niektórzy basiści mają odwagę grać na pięciostrunowcach, sześciostrunowce (i więcej) przeznaczone są dla gitarzystów grających od czasu do czasu na basie. Częstą praktyką jest dawanie basu wokaliście, żeby nie wyglądał łyso z samym mikrofonem.

Techniki gry

W zasadzie, gra na basie jest bardzo łatwa, ponieważ dociśnięcie struny do gryfu 0,5 m niżej lub wyżej nie robi różnicy.

Na basie często używa się niszczycielskiej techniki slappingu. Jednakże grozi ona koniecznością amputacji kciuka.

Gdy zastosuje się mnóstwo przesterów , gitara basowa zaczyna brzmieć i może być nawet usłyszana na koncercie. Brzmieniem przypomina wtedy golarkę elektryczną ze zmienną tonacją bzyczenia. Przykładem takiego zastosowania baśki jest ponad 4-minutowa solówka "(Anesthesia) Pulling Teeth" autorstwa Cliffa Burtona

Zagrożenia

Basia to czułe określenie gitary basowej. Stosowane często przez basistów zespołów rockowych i metalowych. Wywołane często przez zbyt długie przebywanie sam na sam z gitarą i trenowaniem nowych chwytów, akordów, prym, tercji, bądź oktaw. Wraz z upływem czasu, osobnik nazywający swoją gitarę Basia, powoli zaczyna widzieć kobiecą sylwetkę patrząc na ową gitarę, następnie przeradza się to w realistyczny wizerunek kobiety. Po pewnym czasie może się to nieciekawie skończyć. Basista ponosi rozległe obrażenia, przez co może mieć w przyszłości wstręt do seksu, a co za tym idzie może nie przedłużyć swojej rodziny o nowe pokolenie. Tak więc skutki mogą być poważne. Tak czy owak, granie na basi jest calkiem przyjemne i użyteczne.


Szablon:Stubmuz