Mikrofon
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Stop! Ten mikrofon. to Glock.
Tede o mikrofonie
Całuję się z mikrofonem. Cmok. Cmok.
Marcin Świetlicki o mikrofonie
Mikrofon – atrybut władzy pozwalający prowadzić w pojedynkę równoprawny dialog z całą salą ludzi. Podczas dialogu osoba z mikrofonem udaje, że zawstydza ją wrzawa po każdym wypowiedzianym słowie i nie daje po sobie poznać, że publika w ten sposób tylko rozwala występ.
Na koncertach jest wykorzystywany w symbolicznym geście pojednania z fanami: zostaje wyciągnięty w ich kierunku, czasem na statywie. Każdy pojedynczy fan, niesiony owczym pędem uwielbienia, zapomina że jego śpiew nie skrobnie nawet mikrofonu, bo na koncertach stosuje się mikrofony pojemnościowe, a nie kierunkowe.
Typy mikrofonów
- Mikrofon nieprzemakalny – nic przez niego nie słychać, bo jest zawinięty w firmową folię.
- Mikrofon niespodziewany na castingach, traktowany tak, jakby trzeba było zbliżyć do ust żywego raka.
- Mikrofon permanentny – z zepsutym wyłącznikiem.
- Mikrofon początkowy – kupiony za trzy dychy. Psuje się po podłączeniu przez kabel za pięć dych.
- Mikrofon posiłkowy – drugi gitarzysta fałszuje do niego chórki. Używany przez pół minuty w ciągu koncertu, przez resztę czasu ściąga bonusowe szumy.
- Mikrofon stereofoniczny – robi naturalne vibratto stereo, bo ma niestabilny sygnał na kanałach.
- Mikrofon wyłączony przez cenzora wraz z całą sceną. Występował w PRL-u na gigach punkowych.
- Mikrofon zdobyczny – jedyna rzecz wyniesiona z poprzedniej kapeli.
- Mikrofon zestrachany – sprzęga się ze wszystkim.
Ciekawostki
- Przyjaźnie wypowiedziane przekazuję mikrofon jest dla przekazującego nie mniej bolesne, niż oddanie nerki.