Język czeski

Ten artykuł dotyczy prawdziwego języka. Zobacz też Polski język czeski.

Praktyczne zastosowanie czeskiego – czołówka czeskiej Nonsensopedii

Ostrzeżenie w języku czeskim

Język czeski (česky jenziček, čestina) – język z grupy zachodniotadżyckiej. Wykazuje największe pokrewieństwo z językami: polskim, słowackim i arabskim. Spotykany jest przede wszystkim w Czechach (Česká Republička). Mówią nim wszyscy Czesi oprócz czeskiej reprezentacji w piłce nożnej (mówiącej po angielsku), szaleni, opici pilznerem lingwiści oraz złośliwi goście na Słowacji, chcący wpienić autochtonów.

Język czeski charakteryzuje się jedną, dominującą właściwością, jest mianowicie porażająco śmieszny. Osoby cudzoziemskie mające z nim kontakt foniczny (ale często i graficzny) doświadczają sensacji żołądkowych niczym po zjedzeniu knedliczków (knědličký), a nawet lądują na krótkotrwałej obserwacji w najbliższym szpitalu psychiatrycznym (špitalný odšajbový přibitek nebo můzhovnickove nemocnice).

Język czeski znany jest z kilku filmów (czeskie filmy – české nudovinký), kreskówek (słynny Krecik, symbol czeskiej tępoty, którego jedynymi kwestiami były Jeeeeee! i Ahjo!), a także książek, gazet, etykiet na piwie i odświeżaczy powietrza.

Zdrabnianie

Główny wypinacz poza wypinaniem potrafi też zapinać

Istotną cechą czeskiego jest również usilne zdrabnianie wszystkiego, co tylko się da. Zasadę tę ilustrują poniższe przykłady:

szkoła – školička

gówno – hovínko

flaga/parasol – šmatička na patičku/deštník

czekolada – kakaová deštička

telefon komórkowy – ukradená cihlička

denaturat – fioletová napitečka

spodnie dresowe – šelesticské drehové halotky

łódź – ďuravá lůpinká

gimnastyka – zdrvotné vyhybaský

zegarek – hodinečky

czapka – náhlavník

chusteczka do nosa – smrková šmatička

stanik – cycková výhoda

krzesło – podprdelnice

papier toaletowy – utírák zadečku

itd.

Niektóre wyrazy są jednak śmieszne nawet bez zdrabniania, co jest wiekopomnym osiągnięciem Czechów, na przykład:

awaria pługa – porucha na ruhadle

oś liczbowa – číselná osa

śpioszki – dupačky

kapcie – bačkory

paluszki – tyčinky

dach – střecha

dobra sprzedaż – dobrý odbyt

rekin – žralok

zakonnica – jeptiška

chwilowo nieobecna – momentálně nepřítomná

odjazdy autobusów – autobusové odchody

częstotliwość procesora – frekvence čipu

płyta główna PC – základní deska

płyta kompaktowa – kompaktní desečka (cédéčko)

emerytura – odchod do důchodu

Inne zwroty:

ptasie mleczko – ptákové hovinko

Być albo nie być – oto jest pytanie. – Být či nebýt? Toto je otázka!

rękawice bokserskie – mordové rozbijačký

gołąb – střechový sráč

rekin ludojad – lůdkový pogryzač

tygrys – páskovaný pogryzač

konserwa – pálcová torturá

menel – smrdoucý náhabyvač

rodak – pivný pohlánač

ochroniarz, bramkarz – potencjálný potůrbovnik

zając – polný popěrdáláč

serwetka – mordová vyčeračka

autostopowiczka – lodárna motélová

podpaska – podmáitéčkova vhládanka

papier toaletowy – dupová vytěračka

krzesło – dupový podperač

kot – miaučoucy drápač

jeż – chodící kaktus

komputer – doprůdne ličidlo

kamikadze – japonsky spadalec

ogórek konserwowy – styrylizowany uhorek

terminator – elektronicky mordulec

info stojące na przystankach autobusowych – odchody busů

mam pomysł – mám nápad

miejsce stałego zamieszkania – trvalé bydliště

stonka ziemniaczana – mandelinká bramborová

plaster na odciski – náplast na kuří oko

wiewiórka – dřevní kocour

teatr narodowy – narodní divadlo

zepsuty – porouchaný

koparka – rypadlo

Zaczarowany flet – Zachlástaná flétnička

związek nieorganiczny – anorganická sloučenina

umowa międzynarodowa – mezinárodní smlouva

Związek Reński – Rýnský spolek

pokrzywa – hvascik pařydupnik

lody – zmrzlina

hot dog – párek v rohlíku

skinhead – hololebek/holohlav

maj – květen

frytki – francouzské hranolky

itd.

Zaimki wskazujące

Po ludzku – zaimki wskazujące to słówka typu ten, ta, to, tego, tamtego, jej i tak dalej. W języku czeskim podstawowe zaimki wskazujące to ten, ta, to, identycznie jak w polskim. W dopełniaczu to jest toho, té, toho, nadal proste.

Z niewiadomych przyczyn Czesi odczuwają potrzebę ciągłego podkreślania o co konkretnie im chodzi, dlatego na przykład pokazując palcem na kontroler PLC mówią tento peelcečko, analogicznie mówią tato i toto. Zabawniej robi się, gdy zaczyna dochodzić do głosu czeski odpowiednik słowa oto – hle, a następnie to wszystko jest łączone, mieszane, deklinowane i bełkotane przez pijanych Czechów. Poniżej spisaliśmy kilka czeskich zaimków wskazujących z tłumaczeniami:

• tohle – to oto;
• tohohle – tego oto;
• tohotohle – tego to oto;
• těchhle – tych oto;
• tohohletoho – tego oto tego;
• tentohletétentoho – ten to oto tę ten tego (fragment rozmowy dwóch Czechów zasłyszany w barze opisujący romans kolegi z sekretarką);
• těchhletentotentoho – tych oto ten to ten tego (komentarz nt. sytuacji politycznej w Czechach i postawy polityków partii rządzącej wobec narodu);
• tentonetentehotéhletotímtohletomuto – ten to nie ten tego tej oto to tym to oto temu to (tego nie tłumaczymy ze względu na dużą ilość wulgaryzmów, Nonsensopedię przecież też czytają dzieci).

Jak widać, samymi zaimkami wskazującymi można w języku czeskim wyrazić właściwie dowolne zdanie. O ile wyżłopie się przedtem odpowiednią ilość piwa.

Minirozmówki czesko-polskie

– Co chceš, do prdele? – Witam.

– Promiňte. – Sorry.

– Kolik chcete za to hovno? – Ile to kosztuje?

– Hele, kde se tady můžu nejblíž vysrat? – Sorry, gdzie jest najbliższa toaleta?

– Seru na to! / Mam to v prdeli – Proszę wybaczyć, ale nie interesuje mnie to.

– Co to do prdele je?!? – Co to jest?

– Jdi do prdele! – Do widzenia.

– Tma jak v prdeli – Bardzo tu ciemno.

– Dej sem ten mobil, nebo ti dám takovou jebu, až zapomeneš, jak se jmenuješ! – Czy mógłbym pożyczyć na chwilę Pański telefon? Muszę zadzwonić do chorej matki.

– Co to je, do prdele, vaše knedlíčkové těsto je tlusté jako té české kůloplujký! – Co to ma znaczyć, ciasto w waszych knedlach jest grube niczym czeskie kulomiotki!

– Hovno se stalo. – Nie, nie, nic mi nie jest.

– Mám nápad. – Mam pomysł.

– To je sračka. – Fajne, ale mogło być lepsze.

- Pane vrchní, ta ryba smrdí! – Jo, jo, už otvírám okno! – dialog gastronomiczny.

Czeskie językowe połamańce

Polacy mają swój stół z powyłamywanymi nogami czy chrząszcz brzmi w trzcinie. A teraz spróbujcie słynnych, czeskich łamańców, w których nawet samogłosek brakuje.

Strč prst skrz krk – włóż palec przez gardło.

Smrž pln skvrn zvlhl z mlh – smardz pełen kropel wilgoci od mgieł.

Pštros s pštrosicí a třemi pštrosáčaty – struś ze strusiem i trzema małymi strusiami.

Zobacz też

• Polski język czeski
• Słownik polsko-czechosłowacki
• Jo