Język czeski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Adrian Rzepiszcz. Autor wycofanej wersji to 83.28.128.190.)
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa Páchnoucí hovínko; przywrócono ostatnią wersję autorstwa 83.26.227.11.)
Znacznik: rewert
 
(Nie pokazano 172 pośrednich wersji utworzonych przez 100 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{sur|prawdziwego języka|[[Polski język czeski]]}}
'''Język czeski''' (''česki jenziček'') – język z grupy zachodniotadżyckiej. Wykazuje największe pokrewieństwo z językami: [[język polski|polskim]], [[język słowacki|słowackim]] i [[język arabski|arabskim]]. Spotykany jest przede wszystkim w [[Czechy|Czechach]] (''Česká Republička''). Mówią nim wszyscy [[Czesi]] oprócz czeskiej drużyny piłki nożnej (mówiącej po angielsku), szaleni, opici pilznerem [[lingwista|lingwiści]] oraz złośliwi goście na [[Słowacja|Słowacji]], chcący wpienić [[autochton]]ów.
[[Plik:Nonsa.png|thumb|954px|center|Praktyczne zastosowanie czeskiego – czołówka czeskiej Nonsensopedii]]


[[Plik:Chodte srat.jpg|thumb|250px|Ostrzeżenie w języku czeskim]]
Język czeski charakteryzuje się jedną, dominującą właściwością, jest mianowicie porażająco śmieszny. Osoby cudzoziemskie mające z nim kontakt foniczny (ale często i graficzny) doświadczają sensacji żołądkowych niczym po zjedzeniu [[knedle|knedliczków]] (''knědličký''), a nawet lądują na krótkotrwałej obserwacji w najbliższym szpitalu psychatrycznym (''špitalný odšajbový přibitek'' nebo ''můzhovnickove nemocnice'').
'''Język czeski''' (''česky jenziček, čestina'') – język spotykany przede wszystkim w [[Czechy|Czechach]] (''Česká Republička''). Mówią nim wszyscy [[Czesi]] oprócz czeskiej reprezentacji w piłce nożnej (mówiącej po angielsku), szaleni, opici pilznerem [[lingwista|lingwiści]] oraz złośliwi goście na [[Słowacja|Słowacji]], chcący wpienić [[autochton]]ów.


Język czeski charakteryzuje się jedną, dominującą właściwością, jest mianowicie porażająco śmieszny. Osoby cudzoziemskie mające z nim kontakt foniczny (ale często i graficzny) doświadczają sensacji żołądkowych niczym po zjedzeniu [[knedle|knedliczków]] (''knědličký''), a nawet lądują na krótkotrwałej obserwacji w najbliższym szpitalu psychiatrycznym (''špitalný odšajbový přibitek'' nebo ''můzhovnickove nemocnice'').
Język czeski znany jest z kilku filmów ([[czeski film|czeskie filmy]] – ''české nudovinký''), kreskówek (słynny [[Krecik]], symbol czeskiej tępoty, którego jedyną kwestią było ''Joooooooou!'' (tłum.: ''O, k*rwa''), a także [[książka|książek]], [[gazeta|gazet]], etykiet na piwie i [[odświeżacz powietrza|odświeżaczy powietrza]].


Język czeski znany jest z kilku filmów ([[czeski film|czeskie filmy]] – ''české nudovinký''), kreskówek (słynny [[Krecik]], symbol czeskiej tępoty, którego jedynymi kwestiami były ''Jeeeeee!'' i ''Ahjo!''), a także [[książka|książek]], [[gazeta|gazet]], etykiet na piwie i [[odświeżacz powietrza|odświeżaczy powietrza]].
==Zdrabnianie==


== Zdrabnianie ==
Istotną cechą czeskiego jest również usilne '''zdrabnianie''' wszystkiego, co tylko się da. Zasadę tę ilustrują poniższe przykłady:
[[Plik:Wypinacz.jpg|thumb|250px|Główny wypinacz poza wypinaniem potrafi też zapinać]]

Istotną cechą czeskiego jest również usilne zdrabnianie wszystkiego, co tylko się da. Zasadę tę ilustrują poniższe przykłady:
:szkoła – ''školičká''
:gówno – ''hůvenko''
:szkoła – ''školička''
:parasol – ''šmatičku na patičku''
:gówno – ''hovínko''
:flaga/parasol – ''šmatička na patičku/deštník''
:telefon komórkowy – ''ukradená ceglička''
:czekolada – ''kakaová deštička''
:telefon komórkowy – ''ukradená cihlíčka''
:denaturat – ''fioletová napitečka''
:denaturat – ''fioletová napitečka''
:spodnie dresowe – ''šelestické drehové worečký''
:spodnie dresowe – ''šelesticské drehové halotky''
:łódź – ''duravá lůpinká''
:łódź – ''ďuravá lůpinka''
:gimnastyka – ''zdrvotné vygibaský''
:gimnastyka – ''zdrvotné výhybasky''
:zegarek – ''hodinečky''
:czapka – ''náhlavník''
:chusteczka do nosa – ''smrková šmatička''
:stanik – ''cycková výhoda''
:krzesło – ''podprdelnice''
:papier toaletowy – ''utírák zadečku''
:komórka w piwnicy – ''odkládiště bordélu''
:itd.
:itd.


Niektóre wyrazy są jednak śmieszne nawet bez zdrabniania, co jest wiekopomnym osiągnięciem [[Czesi|Czechów]], na przykład:
Niektóre wyrazy są jednak śmieszne nawet bez zdrabniania, co jest wiekopomnym osiągnięciem [[Czesi|Czechów]], na przykład:


:rękawice bokserskie – ''mordové rozbijačký''
:awaria pługa – ''porucha na ruhadle''
:gołąb – ''dachový obsraněc''
:oś liczbowa – ''číselná osa''
:rekin ludojad – ''lůdkowý pogryzač''
:śpioszki – ''dupačky''
:tygrys – ''páskovaný pogryzač''
:kapcie – ''bačkory''
:konserwa – ''pálcová torturá''
:paluszki – ''tyčinky''
:menel – ''směrdoncý nágabivač''
:dobra sprzedaż – ''dobrý odbyt''
:rekin – ''žralok''
:zakonnica – ''jeptiška''
:chwilowo nieobecna – ''momentálně nepřítomná''
:odjazdy autobusów – ''autobusové odchody''
:płyta główna PC – ''základní deska''
:płyta kompaktowa – ''kompaktní desečka (cédéčko)''
:emerytura – ''odchod do důchodu''

Inne zwroty:

:ptasie mleczko – ''ptákové hovinko''
:Być albo nie być – oto jest pytanie. – ''Být či nebýt? Toto je otázka!''
:rękawice bokserskie – ''mordové rozbijačky''
:gołąb – ''střechový sráč''
:rekin ludojad – ''lůďkový pohryzač''
:tygrys – ''páskovaný pohryzač''
:konserwa – ''pálcová tortura''
:menel – ''smrdoucý náhabyvač''
:rodak – ''pivný pohlánač''
:rodak – ''pivný pohlánač''
:ochroniarz, bramkarz – ''potencjálný potůrbovnik''
:ochroniarz, bramkarz – ''potencjálný potůrbovnik''
:zając – ''polný popěrdáláč''
:serwetka – ''mordová vyčeračka''
:autostopowiczka – ''lodárna motélová''
:podpaska – ''podmáitéčková vhládanka''
:papier toaletowy – ''dupová vytěračka''
:krzesło – ''dupový podperač''
:kot – ''miaučoucy drápač''
:jeż – ''choďící kaktus''
:komputer – ''doprůdné ličídlo''
:kamikadze – ''japonský spadalec''
:ogórek konserwowy – ''styrylizovaný uhorek''
:terminator – ''elektronícký mordulec''
:info stojące na przystankach autobusowych – ''odchody busů''
:mam pomysł – ''mám nápad''
:miejsce stałego zamieszkania – ''trvalé bydliště''
:stonka ziemniaczana – ''mandelinka bramborová''
:plaster na odciski – ''náplast na kuří oko''
:wiewiórka – ''dřevní kocour''
:teatr narodowy – ''narodní divadlo''
:zepsuty – ''porouchaný''
:koparka – ''rypadlo''
:Zaczarowany flet – ''Zachlástaná flétnička''
:związek nieorganiczny – ''anorganická sloučenina''
:umowa międzynarodowa – ''mezinárodní smlouva''
:Związek Reński – ''Rýnský spolek''
:pokrzywa – ''hváscik pařýdupník''
:lody – ''zmrzlina''
:hot dog – ''párek v rohlíku''
:skinhead – ''hololebek/holohlav''
:maj – ''květen''
:frytki – ''francouzské hranolky''
:itd.
:itd.


== Zaimki wskazujące ==
==Minirozmówki czesko-polskie==
{{Ambox
:''– Vybáčte.'' – Sory.
|c = gold
:''– Ilě hcěte zá to hovno?'' – Ile to kosztuje?
|grafika = [[Plik:Svejk.gif|60px|link=]]
:''– Gadajté, kde mogů se zdrávo odesrát?'' – Sorry, gdzie jest najbliższa toaleta?
|tekst = '''Ta sekcja artykułu została napisana po zażyciu przez autora hurtowych ilości czeskiego piwa.'''<br />Nie odpowiadamy za wszelkie uszczerbki na zdrowiu i wątrobie wywołane jej czytaniem.
:''– Davajté komůrečke, álbo vám přilutůje tako, že zápomnité, jáko se názyvaté!'' – Czy mógłbym pożyczyć na chwilę Pański telefon? Muszę zadzwonić do chorej matki.
}}
:''– Što u kůrvý, váše knědlickove těsto je hrůbe jáko té české kůloplujký!'' – Co to ma znaczyć, ciasto w waszych knedlach jest grube niczym czeskie kulomiotki!
Po ludzku – zaimki wskazujące to słówka typu ''ten, ta, to, tego, tamtego, jej'' i tak dalej. W języku czeskim podstawowe zaimki wskazujące to ''ten, ta, to'', identycznie jak w polskim. W dopełniaczu to jest ''toho, té, toho'', nadal proste.

Z niewiadomych przyczyn Czesi odczuwają potrzebę ciągłego podkreślania o co konkretnie im chodzi, dlatego na przykład pokazując palcem na kontroler PLC mówią ''tento peelcečko'', analogicznie mówią ''tato'' i ''toto''. Zabawniej robi się, gdy zaczyna dochodzić do głosu czeski odpowiednik słowa ''oto'' – ''hle'', a następnie to wszystko jest łączone, mieszane, deklinowane i bełkotane przez pijanych Czechów. Poniżej spisaliśmy kilka czeskich zaimków wskazujących z tłumaczeniami:
* ''tohle'' – to oto;
* ''tohohle'' – tego oto;
* ''tohotohle'' – tego to oto;
* ''těchhle'' – tych oto;
* ''tohohletoho'' – tego oto tego;
* ''tentohletétentoho'' – ten to oto tę ten tego (fragment rozmowy dwóch Czechów zasłyszany w barze opisujący romans kolegi z sekretarką);
* ''těchhletentotentoho'' – tych oto ten to ten tego (komentarz nt. sytuacji politycznej w Czechach i postawy polityków partii rządzącej wobec narodu);
* ''tentonetentehotéhletotímtohletomuto'' – ten to nie ten tego tej oto to tym to oto temu to (tego nie tłumaczymy ze względu na dużą ilość wulgaryzmów, [[Nonsensopedia|Nonsensopedię]] przecież też czytają dzieci).

Jak widać, samymi zaimkami wskazującymi można w języku czeskim wyrazić właściwie dowolne zdanie. O ile wyżłopie się przedtem odpowiednią ilość piwa.

== Minirozmówki czesko-polskie ==
[[Plik:Nachod vychod zachod.jpg|thumb|250px|''Náchod, východ, záchod'' – teraz spróbuj nie pomylić które to „toaleta”, a które to nazwa miasta]]
:''– Co chceš, do prdele?'' – Witam.
:''– Promiňte.'' – Sorry.
:''– Kolik chcete za to hovno?'' – Ile to kosztuje?
:''– Hele, kde se tady můžu nejblíž vysrat?'' – Sorry, gdzie jest najbliższa toaleta?
:''– Seru na to! / Mam to v prdeli'' – Proszę wybaczyć, ale nie interesuje mnie to.
:''– Co to do prdele je?!?'' – Co to jest?
:''– Jdi do prdele!'' – Do widzenia.
:''– Tma jak v prdeli'' – Bardzo tu ciemno.
:''– Dej sem ten mobil, nebo ti dám takovou jebu, až zapomeneš, jak se jmenuješ!'' – Czy mógłbym pożyczyć na chwilę Pański telefon? Muszę zadzwonić do chorej matki.
:''– Co to je, do prdele, vaše knedlíčkové těsto je tlusté jako té české kůloplujký!'' – Co to ma znaczyć, ciasto w waszych knedlach jest grube niczym czeskie kulomiotki!
:''– Hovno se stalo.'' – Nie, nie, nic mi nie jest.
:''– Hovno se stalo.'' – Nie, nie, nic mi nie jest.
:''– Mám nápad.'' – Mam pomysł.
{{Języki}}
:''– To je sračka.'' – Fajne, ale mogło być lepsze.
:''- Pane vrchní, ta ryba smrdí! – Jo, jo, už otvírám okno!'' – dialog gastronomiczny.


== Czeskie językowe połamańce ==
==Zobacz też==
Polacy mają swój ''stół z powyłamywanymi nogami'' czy ''[[chrząszcz]] brzmi w trzcinie''. A teraz spróbujcie słynnych, czeskich łamańców, w których nawet [[Język chorwacki|samogłosek brakuje]].
* [[Słownik polsko-czechosłowacki]]
:''Strč prst skrz krk'' – włóż palec przez gardło.
:''Smrž pln skvrn zvlhl z mlh'' – smardz pełen kropel wilgoci od mgieł.
:''Pštros s pštrosicí a třemi pštrosáčaty'' – struś ze strusiem i trzema małymi strusiami.

== Zobacz też ==
* [[Polski język czeski]]
* [[Słownik:Polsko-czechosłowacki|Słownik polsko-czechosłowacki]]
* [[Jo]]

{{Języki}}


[[Kategoria:Czechy]]
[[Kategoria:Czechy]]
[[Kategoria:Języki świata|Czeski]]
[[Kategoria:Języki słowiańskie|Czeski]]


[[cs:Český jazyk]]
[[cs:Český jazyk]]
[[it:Lingua ceca]]
[[fr:Tchèque (langue)]]
[[pt:Língua tcheca]]
[[zh:捷克语]]

Aktualna wersja na dzień 12:01, 28 cze 2024

Praktyczne zastosowanie czeskiego – czołówka czeskiej Nonsensopedii
Ostrzeżenie w języku czeskim

Język czeski (česky jenziček, čestina) – język spotykany przede wszystkim w Czechach (Česká Republička). Mówią nim wszyscy Czesi oprócz czeskiej reprezentacji w piłce nożnej (mówiącej po angielsku), szaleni, opici pilznerem lingwiści oraz złośliwi goście na Słowacji, chcący wpienić autochtonów.

Język czeski charakteryzuje się jedną, dominującą właściwością, jest mianowicie porażająco śmieszny. Osoby cudzoziemskie mające z nim kontakt foniczny (ale często i graficzny) doświadczają sensacji żołądkowych niczym po zjedzeniu knedliczków (knědličký), a nawet lądują na krótkotrwałej obserwacji w najbliższym szpitalu psychiatrycznym (špitalný odšajbový přibitek nebo můzhovnickove nemocnice).

Język czeski znany jest z kilku filmów (czeskie filmyčeské nudovinký), kreskówek (słynny Krecik, symbol czeskiej tępoty, którego jedynymi kwestiami były Jeeeeee! i Ahjo!), a także książek, gazet, etykiet na piwie i odświeżaczy powietrza.

Zdrabnianie[edytuj • edytuj kod]

Główny wypinacz poza wypinaniem potrafi też zapinać

Istotną cechą czeskiego jest również usilne zdrabnianie wszystkiego, co tylko się da. Zasadę tę ilustrują poniższe przykłady:

szkoła – školička
gówno – hovínko
flaga/parasol – šmatička na patičku/deštník
czekolada – kakaová deštička
telefon komórkowy – ukradená cihlíčka
denaturat – fioletová napitečka
spodnie dresowe – šelesticské drehové halotky
łódź – ďuravá lůpinka
gimnastyka – zdrvotné výhybasky
zegarek – hodinečky
czapka – náhlavník
chusteczka do nosa – smrková šmatička
stanik – cycková výhoda
krzesło – podprdelnice
papier toaletowy – utírák zadečku
komórka w piwnicy – odkládiště bordélu
itd.

Niektóre wyrazy są jednak śmieszne nawet bez zdrabniania, co jest wiekopomnym osiągnięciem Czechów, na przykład:

awaria pługa – porucha na ruhadle
oś liczbowa – číselná osa
śpioszki – dupačky
kapcie – bačkory
paluszki – tyčinky
dobra sprzedaż – dobrý odbyt
rekin – žralok
zakonnica – jeptiška
chwilowo nieobecna – momentálně nepřítomná
odjazdy autobusów – autobusové odchody
płyta główna PC – základní deska
płyta kompaktowa – kompaktní desečka (cédéčko)
emerytura – odchod do důchodu

Inne zwroty:

ptasie mleczko – ptákové hovinko
Być albo nie być – oto jest pytanie. – Být či nebýt? Toto je otázka!
rękawice bokserskie – mordové rozbijačky
gołąb – střechový sráč
rekin ludojad – lůďkový pohryzač
tygrys – páskovaný pohryzač
konserwa – pálcová tortura
menel – smrdoucý náhabyvač
rodak – pivný pohlánač
ochroniarz, bramkarz – potencjálný potůrbovnik
zając – polný popěrdáláč
serwetka – mordová vyčeračka
autostopowiczka – lodárna motélová
podpaska – podmáitéčková vhládanka
papier toaletowy – dupová vytěračka
krzesło – dupový podperač
kot – miaučoucy drápač
jeż – choďící kaktus
komputer – doprůdné ličídlo
kamikadze – japonský spadalec
ogórek konserwowy – styrylizovaný uhorek
terminator – elektronícký mordulec
info stojące na przystankach autobusowych – odchody busů
mam pomysł – mám nápad
miejsce stałego zamieszkania – trvalé bydliště
stonka ziemniaczana – mandelinka bramborová
plaster na odciski – náplast na kuří oko
wiewiórka – dřevní kocour
teatr narodowy – narodní divadlo
zepsuty – porouchaný
koparka – rypadlo
Zaczarowany flet – Zachlástaná flétnička
związek nieorganiczny – anorganická sloučenina
umowa międzynarodowa – mezinárodní smlouva
Związek Reński – Rýnský spolek
pokrzywa – hváscik pařýdupník
lody – zmrzlina
hot dog – párek v rohlíku
skinhead – hololebek/holohlav
maj – květen
frytki – francouzské hranolky
itd.

Zaimki wskazujące[edytuj • edytuj kod]

Po ludzku – zaimki wskazujące to słówka typu ten, ta, to, tego, tamtego, jej i tak dalej. W języku czeskim podstawowe zaimki wskazujące to ten, ta, to, identycznie jak w polskim. W dopełniaczu to jest toho, té, toho, nadal proste.

Z niewiadomych przyczyn Czesi odczuwają potrzebę ciągłego podkreślania o co konkretnie im chodzi, dlatego na przykład pokazując palcem na kontroler PLC mówią tento peelcečko, analogicznie mówią tato i toto. Zabawniej robi się, gdy zaczyna dochodzić do głosu czeski odpowiednik słowa otohle, a następnie to wszystko jest łączone, mieszane, deklinowane i bełkotane przez pijanych Czechów. Poniżej spisaliśmy kilka czeskich zaimków wskazujących z tłumaczeniami:

  • tohle – to oto;
  • tohohle – tego oto;
  • tohotohle – tego to oto;
  • těchhle – tych oto;
  • tohohletoho – tego oto tego;
  • tentohletétentoho – ten to oto tę ten tego (fragment rozmowy dwóch Czechów zasłyszany w barze opisujący romans kolegi z sekretarką);
  • těchhletentotentoho – tych oto ten to ten tego (komentarz nt. sytuacji politycznej w Czechach i postawy polityków partii rządzącej wobec narodu);
  • tentonetentehotéhletotímtohletomuto – ten to nie ten tego tej oto to tym to oto temu to (tego nie tłumaczymy ze względu na dużą ilość wulgaryzmów, Nonsensopedię przecież też czytają dzieci).

Jak widać, samymi zaimkami wskazującymi można w języku czeskim wyrazić właściwie dowolne zdanie. O ile wyżłopie się przedtem odpowiednią ilość piwa.

Minirozmówki czesko-polskie[edytuj • edytuj kod]

Náchod, východ, záchod – teraz spróbuj nie pomylić które to „toaleta”, a które to nazwa miasta
– Co chceš, do prdele? – Witam.
– Promiňte. – Sorry.
– Kolik chcete za to hovno? – Ile to kosztuje?
– Hele, kde se tady můžu nejblíž vysrat? – Sorry, gdzie jest najbliższa toaleta?
– Seru na to! / Mam to v prdeli – Proszę wybaczyć, ale nie interesuje mnie to.
– Co to do prdele je?!? – Co to jest?
– Jdi do prdele! – Do widzenia.
– Tma jak v prdeli – Bardzo tu ciemno.
– Dej sem ten mobil, nebo ti dám takovou jebu, až zapomeneš, jak se jmenuješ! – Czy mógłbym pożyczyć na chwilę Pański telefon? Muszę zadzwonić do chorej matki.
– Co to je, do prdele, vaše knedlíčkové těsto je tlusté jako té české kůloplujký! – Co to ma znaczyć, ciasto w waszych knedlach jest grube niczym czeskie kulomiotki!
– Hovno se stalo. – Nie, nie, nic mi nie jest.
– Mám nápad. – Mam pomysł.
– To je sračka. – Fajne, ale mogło być lepsze.
- Pane vrchní, ta ryba smrdí! – Jo, jo, už otvírám okno! – dialog gastronomiczny.

Czeskie językowe połamańce[edytuj • edytuj kod]

Polacy mają swój stół z powyłamywanymi nogami czy chrząszcz brzmi w trzcinie. A teraz spróbujcie słynnych, czeskich łamańców, w których nawet samogłosek brakuje.

Strč prst skrz krk – włóż palec przez gardło.
Smrž pln skvrn zvlhl z mlh – smardz pełen kropel wilgoci od mgieł.
Pštros s pštrosicí a třemi pštrosáčaty – struś ze strusiem i trzema małymi strusiami.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]