Kopalnioki: Różnice pomiędzy wersjami
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) M (ort.) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[File:Kopalnioki candies.jpg|250px|thumb|Tyle |
[[File:Kopalnioki candies.jpg|250px|thumb|Tyle Ślůnzokowi wystarczy do szczęścia]] |
||
'''Kopalnioki''' – [[śląsk]]ie cukierki o silnym smaku mięty, anyżu i czegoś jeszcze, trudnego do zidentyfikowania. Z niezrozumiałych powodów są popularne na całym Górnym Śląsku o wiele bardziej niż karmelki i podobne słodycze. |
'''Kopalnioki''' – [[śląsk]]ie cukierki o silnym smaku mięty, anyżu i czegoś jeszcze, trudnego do zidentyfikowania. Z niezrozumiałych powodów są popularne na całym Górnym Śląsku o wiele bardziej niż karmelki i podobne słodycze. |
||
Wersja z 07:34, 25 kwi 2019
Kopalnioki – śląskie cukierki o silnym smaku mięty, anyżu i czegoś jeszcze, trudnego do zidentyfikowania. Z niezrozumiałych powodów są popularne na całym Górnym Śląsku o wiele bardziej niż karmelki i podobne słodycze.
Jedna z legend głosi, że kiedyś cukierki te były podawane górnikom po szychcie do odświeżenia gardła. Rzekomo górnicy zabierali kilka sztuk dla swoich dzieci i tak kopalnioki zapracowały na swoją popularność. Może jest w tym trochę prawdy, tyle że jak można czyścić czarne gardło czymś jeszcze bardziej czarnym? Być może nieco więcej prawdy jest w tym, że są to skrystalizowane wydzieliny jakichś nieznanych bliżej zwierząt lub soku z paproci, wykopywane przez górników podczas fedrunku a następnie przemycane na powierzchnię. Świadczyć o trym mogłyby na przykład nieregularne kształty i ślady kilofa na bryłkach. A już zupełnym nieporozumieniem i zapewne zwykłą ściemą jest to, że mogą lubić to dzieci.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny sztuki kulinarnej. Jeśli wiesz co jesz – rozbuduj go.