Barszcz: Różnice pomiędzy wersjami
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) M (to nie wikipedia, +zobaczteż) |
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) M (+grafika) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[File:Barszcz_z_uszkami.jpg| |
[[File:Barszcz_z_uszkami.jpg|200px|thumb|Barszcz, który słyszy]] |
||
'''Barszcz''' – tania, kolorowa zupa, prawdopodobnie pochodzenia ukraińskiego, choć standardowe kolory barszczu, biały i czerwony, wskazują raczej na inny kraj powstania. Tak naprawdę nie wiadomo do końca, z czego się robi barszcz, bo biały i czerwony wytwarza się zupełnie z czego innego. |
'''Barszcz''' – tania, kolorowa zupa, prawdopodobnie pochodzenia ukraińskiego, choć standardowe kolory barszczu, biały i czerwony, wskazują raczej na inny kraj powstania. Tak naprawdę nie wiadomo do końca, z czego się robi barszcz, bo biały i czerwony wytwarza się zupełnie z czego innego. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
[[Plik:RTS barszcz.jpg|thumb|200px|Co kto lubi…]] |
|||
W zamierzchłych czasach barszcz wytwarzano w rośliny o nazwie barszcz zwyczajny (jeśli chcesz poeksperymentować, nie pomyl jej z [[barszcz Sosnowskiego|barszczem Sosnowskiego]], zwłaszcza jeśli nie chcesz pozbyć się przełyku) – wtedy nazwa miała jakiś sens. Wkrótce okazało się jak konfliktogenna potrafi być ta zupa. Barszcz w tej formie znudził się naszym przodkom i zaczęli go wytwarzać z czego innego. Powstały dwie frakcje, które nijak nie mogły się dogadać. Jedni zaczęli gotować barszcz z buraków, inni z zakwasu pszennego i obie strony w żaden sposób nie mogły przekonać się nawzajem. Zrobiła się sytuacja niczym w polskiej polityce, jedni zaczęli pieprzyć, drudzy słodzić, stąd barszcz biały jest mocno pikantny, podczas gdy czerwony – słodki. Obie zwaśnione strony wkrótce znalazły swoich własnych wrogów – ci od barszczu białego zaczęli walczyć ze zwolennikiem żurku, którzy stwierdzili, że ci piersi zaj{{cenzura3}}li im pomysł, natomiast fanatycy barszczu czerwonego zadarli ze zwolennikami botwiny i chłodnika litewskiego, czyli barszczu na zimno. |
W zamierzchłych czasach barszcz wytwarzano w rośliny o nazwie barszcz zwyczajny (jeśli chcesz poeksperymentować, nie pomyl jej z [[barszcz Sosnowskiego|barszczem Sosnowskiego]], zwłaszcza jeśli nie chcesz pozbyć się przełyku) – wtedy nazwa miała jakiś sens. Wkrótce okazało się jak konfliktogenna potrafi być ta zupa. Barszcz w tej formie znudził się naszym przodkom i zaczęli go wytwarzać z czego innego. Powstały dwie frakcje, które nijak nie mogły się dogadać. Jedni zaczęli gotować barszcz z buraków, inni z zakwasu pszennego i obie strony w żaden sposób nie mogły przekonać się nawzajem. Zrobiła się sytuacja niczym w polskiej polityce, jedni zaczęli pieprzyć, drudzy słodzić, stąd barszcz biały jest mocno pikantny, podczas gdy czerwony – słodki. Obie zwaśnione strony wkrótce znalazły swoich własnych wrogów – ci od barszczu białego zaczęli walczyć ze zwolennikiem żurku, którzy stwierdzili, że ci piersi zaj{{cenzura3}}li im pomysł, natomiast fanatycy barszczu czerwonego zadarli ze zwolennikami botwiny i chłodnika litewskiego, czyli barszczu na zimno. |
||
Wersja z 18:29, 29 kwi 2020
Barszcz – tania, kolorowa zupa, prawdopodobnie pochodzenia ukraińskiego, choć standardowe kolory barszczu, biały i czerwony, wskazują raczej na inny kraj powstania. Tak naprawdę nie wiadomo do końca, z czego się robi barszcz, bo biały i czerwony wytwarza się zupełnie z czego innego.
Historia
W zamierzchłych czasach barszcz wytwarzano w rośliny o nazwie barszcz zwyczajny (jeśli chcesz poeksperymentować, nie pomyl jej z barszczem Sosnowskiego, zwłaszcza jeśli nie chcesz pozbyć się przełyku) – wtedy nazwa miała jakiś sens. Wkrótce okazało się jak konfliktogenna potrafi być ta zupa. Barszcz w tej formie znudził się naszym przodkom i zaczęli go wytwarzać z czego innego. Powstały dwie frakcje, które nijak nie mogły się dogadać. Jedni zaczęli gotować barszcz z buraków, inni z zakwasu pszennego i obie strony w żaden sposób nie mogły przekonać się nawzajem. Zrobiła się sytuacja niczym w polskiej polityce, jedni zaczęli pieprzyć, drudzy słodzić, stąd barszcz biały jest mocno pikantny, podczas gdy czerwony – słodki. Obie zwaśnione strony wkrótce znalazły swoich własnych wrogów – ci od barszczu białego zaczęli walczyć ze zwolennikiem żurku, którzy stwierdzili, że ci piersi zaj
li im pomysł, natomiast fanatycy barszczu czerwonego zadarli ze zwolennikami botwiny i chłodnika litewskiego, czyli barszczu na zimno.
