Patelnia (Warszawa)
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
To jest najnowsza wersja artykułu edytowana „22:58, 11 mar 2024” przez „Ostrzyciel (dyskusja • edycje)”.
|
Ten artykuł dotyczy placu w Warszawie. Zobacz też patelnia (naczynie). |
Harmonia betonu, reklam, socrealizmu i czynnika ludzkiego
Patelnia – placopodobne wgłębienie w centrum Warszawy wypełnione po brzegi betonem, tłumem przewalających się pozornie bez celu ludzi i wszelkiej maści profesjonalnych zawracaczy dupy oraz proroków. Przypadła jej niefortunna rola bycia tym plackiem betonowym, który łączy stację metra Centrum z placem Defilad, dworcem śródmiejskim, Centralną i kilkoma przystankami tramwajowymi. Specjaliści ds. inżynierii komunikacyjnej nazywają taki węzeł profesjonalnym określeniem burdel.
Rzeczy, których doświadczysz, zanim przebijesz się przez Patelnię
- Dwóch handlarzy świeżych owoców i warzyw, z wysoką zawartością minerałów w wierzchniej warstwie kurzu, która została naniesiona trudem tysięcy par butów warszawiaków.
- Trzech żuli, którzy mają tak bardzo wyj
e, że nawet nie podejmują prób żebrania o dwadzieścia groszy na bułkę. - Faceta siedzącego dzisiaj na chodniku w dziwacznej pozycji zapożyczonej z jogi ekstremalnej z kartką informującą o przebywanej ciężkiej chorobie nóg.
- Jeśli przyjdziesz jutro, to facet zostanie cudownie uzdrowiony, ale za to zachoruje na raka.
- Mierzących się nienawistnym wzrokiem chłystków z młodzieżówek dwóch partii o przeciwstawnych poglądach, zbierających podpisy pod listami kandydatów. Rzecz jasna o ile niedługo będą wybory.
- Jakiegoś pomyleńca drącego się przez megafon, że nadchodzi koniec świata.
- Ewentualnie aktywistę z organizacji proekologicznej, drącego się przez megafon, że nadchodzi koniec świata.
- Co ciekawe, obaj mówią śmiertelnie poważnie.
- Trzech doświadczonych ulotkarzy, którzy wcisną ci reklamę najnowszej żarciodajni w okolicy, zanim zdążysz pomyśleć, że tak właściwie to nie chcesz tej ulotki.
- Jednego niedoświadczonego ulotkarza, którego z łatwością zbędziesz przybierając minę typowego warszawiaka na ulicy.
- Dwie prześliczne ankieterki, które, niestety, poza swoją urodą i truciem dupy o poglądy na wycinkę puszczy Białowieskiej nie mają zbyt wiele do zaoferowania.
- Smród. Nieważne czy to będzie menel, który otrze się o ciebie w tłumie i zostawi na tobie cząstkę swego jestestwa, czy przepełniony śmietnik z podejrzaną zawartością, czy może żałosne resztki wczorajszej libacji na chodniku – smród masz jak w banku.
- Górala z Sochaczewa nadciągającego na pseudo-owczy ser.
- Ziomka sprzedającego zawartość pobliskiego śmietnika.
- Jeśli jest już wieczór, to dwóch raperów z bitem za trzy złote i tekstem o ciężkim życiu na Wilanowie.
- A jeśli jest już po północy, to handlarza dragami (reaguje na krzyk: sprzedaje tu ktoś nielegalne substancje psychoaktywne?! – sprawdzona metoda).
Masz pomysł na kolejny punkt? Dodaj go!
