Placek
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 15:04, 6 sty 2016 autorstwa Nonsensy by Kamil (dyskusja • edycje)
Ten artykuł można by wysłać telegramem. A mamy już XXI wiek.
Dodaj do niego jakieś grafiki, bo Tesla się w grobie przewraca. |
Lubię placki!
- Johnny Bravo o plackach
W oleju moczony
Twór nieskończony
Pod osłoną ciemności
Na patelni gorejący
Demon piekielny
Ognioziejny
- Jednym słowem, po prostu placek
Szablon:Tmiękki, okrągły, superwytrzymały i chropowaty twór z patelni. Powstaje na skutek zderzenia się jajek, śmietany, mąki oraz tajnego składnika na gorącej patelni, która pełni funkcję katalizatora. Jak sama nazwa wskazuje, spokrewniony z naleśnikiem.
Placki, o dziwo, są jadalne. Smakują różnie, w zależności od użytego tajnego składnika. Niektóre odmiany zwane są „racuchami”; nikt jednak nie wie, dlaczego.
Rodzaje
- Szablon:T tutaj tajnym składnikiem są ziemniaki. Prawdopodobnie najbardziej popularne. Są ulubioną potrawą Donalda Tuska.
- Szablon:T jako tajnego składnika można użyć także cukinii. Mają ciekawy smak, ale wali od nich na kilometr.
- Szablon:T fuj, ohyda. Smakują jak rzepa, są niejadalne. Jak można w ogóle coś takiego usmażyć?
- Szablon:T słodkie, smaczne, przecież każdy lubi jabłka.
- Szablon:T skoro są już bułki z bananem, to placki nie mogą być gorsze. Uwielbiane przez małpy i trolle, często rozdawane przez adminów jako specjalna odmiana bananów.
- Szablon:T nie zawierają jajek ani mąki; można w nie wdepnąć, spacerując po łące.
- Szablon:T tak naprawdę zwykły placek ziemniaczany, nazwę zawdzięczający gulaszowi, z którym się go podaje. Gulasz ów składa się wyłącznie z tajnych składników, wiadomo jednak, że nie zawiera ani kawałka Węgra.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny sztuki kulinarnej. Jeśli wiesz co jesz – rozbuduj go.